CHAPTER FIVE
"Sa kwarto lang muna ako" pamamaalam ni Althea sa mga kasama. Parang pagod ang katawan nito kahit humilata lang naman sa kwarto ang ginawa niya maghapon.
Habang nakahiga si Althea, hindi nito maiwasan mag isip sa mga bagay bagay. Nabaling naman ng kanyang atensyon sa kanyang cellphone dahil tumutunog ito
Steven incoming call
Agad naman sinagot ni Althea ang tawag ng makita niyang tumatawag ang kaibigan nito.
"Hey" bati ni Althea
Kamusta? bati ng nasa kabilang linya.
"Im okay, napatawag ka?" tanong naman ni Althea
The squad misses you. Gwen told us lumabas ka raw kagabi? tanong naman nito
"Yup, nag aya kasi pinsan ko at mga kasama niya" sagot naman ni Althea
Birthday ni Mavi bukas, punta ka?
"Steven" mahinang sambit naman ni Althea
Yah i know its impossible kasi siguradong pupunta si Riley saad naman ni Steven
Hindi sumagot si Althea bagkus napatitig nalamang ito sa kisame habang nasa tenga ang telepono
Nagbabakasakali lang naman kami na pupunta ka. And hey its been a while since nung last bonding natin. Its not that hard to face Riley again sambit ng kaibigan
Isang buntong hininga ang pinakawalan ni Althea "I'll see" sagot nito at pinatay na ang tawag.
Nakatitig lamang ito sa kisame habang nag iisip. Hearing the name Riley again flashes a lot of memories in his head. She maybe moved on but still she doesnt know how to set herself free.
Sunod na sunod na katok ang narinig ni Althea mula sa kanyang kwarto. Bumangon ito at binuksan ang pinto.
"Can I come?" tanong ng kanyang kapatid at tumango nalang ito bilang sagot. "Are you really okay Althea?"
Hindi sumagot si Althea at nagkibit balikat nalamang ito bilang sagot.
"What's wrong?" Her sister asked
"I dont understand, bakit ganun yung nararamdaman ko pag naririnig ko ang pangalan niya" sambit ni Althea
"Riley?" tanong ng kanyang kapatid at tumango lang siya. "Well Althea, its not that hindi ka pa nakakamove on. Riley and you ended without a proper closure at yun yung bumabagabag sa isip mo"
"I dont know ate" sabi nito
"Tell me why do you always cage yourself in this room?" tanong ng kanyang kapatid
"Hindi ko alam"
"Its because youre afraid to see him in chances right? Its because youre afraid on whats happening next. But hey, you need to face him. Kasi hanggat iniiwasan mo, mas lalong bibigat dito sa puso" sabi nito habang turo turo ng kapatid ang puso "And its been two years Althea, dalawang taon ng mabigat yang puso mo, dalawang taon kanang minsanang lumalabas at dalawang taon ka ng puyat" nakangiting saad ng kanyang kapatid
"Life is really unfair" Althea sigh
"Life itself makes it unfair, but the one who's incharge of that life makes it fair" nakangiting sabi ng kanyang kaibigan
Ngumiti nalang si Althea sa kapatid at niyakap ito. She may have this attitude but her heart melts fast when it comes to the people she love.
"You sure hindi ka sasama?" paglalambing ng kanyang kapatid
"No" sagot naman nito.
"Okay, just text me or Gian if you change your mind" sabi ng kanyang kapatid at nagpaalam na ito.
Althea grabbed her phone and call Steven
Hey bati ng nasa kabilang linya
"What time?" tanong nito
Is this for real? Pinapaasa mo na naman ako, kami Althea
"Im asking Steven, bago pa magbago isip ko"
Early dinner daw but the squad plan to go 3 pm in the afternoon
"Okay, ill be there at four"
Really Althea iniiwasan mo ang araw?
"Basta pupunta ako. But dont tell them yet"
Okay
---
Maagang nagising si Althea kinaumagahan. Habang nag kakape ang kanyang ama lumapit ito sa kanya.
"Hey" bati ng kanyang ama
"Magpapaalam lang po sana ako" mahinang sambit naman ni Althea
"Lalabas ka?" tanong nito
"Opo" sagot naman nito
"Himala anak" pabirong tugon naman ng kanyang ama
"Da naman e" saad nito
"O siya sige lang anak, minsanan ka lang naman kita makitang lumabas eh" sagot naman ng kanyang ama kaya napayakap ito sa kanya.
Pagkatapos ng usapan ng mag ama, nagtungo na sa kusina si Althea upang magluto ng agahan nila. Hindi pa nagigising ang mga kapatid nito, baka late na nung makauwi ang kanyang ate at mukhang late narin natulog ang mga naka babatang kapatid nito.
"Breakfast is ready" masayang bati ni Althea sa kanyang mga kapatid nung nakitang gising na ang mga ito
"Aga mo atang nagising" saad ni Mark
"Hoy, araw araw naman akong maagang nagigising" pairap nitong sagot
"Oh Mark maiwan kana lang dito sa bahay kasama ng mga kapatid mo at para tulungan ang ate Niña mo" sabat ng kanyang ama
"Eh bakit si ate Althea Da?" tanong ni Mark
"Aalis ang ate mo, lalabas siya" saad ng kanyang ama
"Wait what lalabas ka?" sabat ng kanyang ate na kagigising lang
"Okay lang Da, ako na muna dito sa bahay kasama ni ate mamayang alas kwatro pa lang naman ako lalabas" saad naman ni Althea
"Unfair mo naman kapatid, inaya kita kagabi ha" sabi naman ni Niña
"Hey, sasama ako sa susunod na labas niyo" sagot naman nito
"Promise mo yan ha?"
"Oo basta pumayag si Dada" saad ni Althea
"Naku, walang problema basta matapos niyo mga gawain dito sa bahay at masiguradong okay ang mga kapatid niyo" sabi naman ng kanilang ama
Abot langit naman ang ngiti ni Niña dahil sa sinabi nito. Napangiti rin si Althea dahil sa kagalakan na nararamdaman.
---
MissRambac
YOU ARE READING
Our Untold Love Story
General FictionIf only the world knew the feelings we hold. That burn inside us but all remain untold. To be together freely and happy. To show were in love, wish we could..But what can we say, and what can we do? In this world full of judgements the love we had r...
