4.Bölüm [Ne oluyor?]

130 11 36
                                    

Jimin'in çığlığı tüm amfiyi doldurmuş ve çok geçmeden ambulansta gelmişti.

"Kimler geliyorsa binsin hemen"

Jimin ambulansa adımını atarken Namjoon onun kolundan çekip ittirmişti

"Hangi hak ile binmeyi düşünüyorsun Jimin?"

"A-Anlamadım?"

"Diyorum ki hangi yüz ile binmeye cürret edersin! Taehyung senin için neyi ifade ediyor ki?"

Jimin bu duruma sessiz kalınca Namjoon'un siniri tepesine çıkmıştı.

"Senin için hiçbir şey ifade etmeyen bir insan için bu kadar endişelenme Jimin"

"Ya sen ne diyorsun Namjoon kendine gel bir ya!Babam yüzünden bu halde,benim suçum. Ama gelmişsin sen bana bağırıyorsun"

"Bağırırım amına koyayım senin yüzünden dayak yedi bu çocuk"

Jimin tam ağzını açtığı zaman,yanlarına koşarak Hoseok ve Yoongi gelmişti.

"Hadi Yoongi gidiyoruz"

Jimin panik gözlerle önce Yoongi'ye arından Hoseok'a baktığında Yoongi Hoseok'un kulağına yaklaştı.

Hoseok'un Gözünden

"Jimin merak etmesin. Taehyung'un durumunu ben sana söylerim,sen Jimin'e iletirsin"

Gülümseyip kafa sallamıştım.

Yoongi ve Namjoon ambulansın kapısını kapatmışlardı.

"Benim yüzümden"

Yanıma baktığımda Jimin yere çömelip ağlamaya başladı.

"Hepsi benim yüzümden! Ben gerizekalıyım,ben babamın dedigi gibi bir oros-"

"Sakın Jimin! O sözü sakın ağzına alma!"

"O zaman ben niye kendimden geçip böyle bir şey yaptım? Ya Taehyung'un başına bir şey gelirse? Ya o ö-ölürse?"

"Hayır o çok güçlü. Ölmeyecek.. hadi gel bakayım sen benle. Biraz bahçeye çıkıp nefes alalım ne dersin?"

Jimin yavaşça ayağa kalkıp Hoseok'un koluna girmişti.

Hoseok ve Jimin derse girmemişler,onun yerine bahçede oturuyorlardı.

"Jimin"

Jimin'in Gözünden

Hoseok ellerimi tuttuğunda ona bakmıştım.

"Bazı şeyleri neden kabul etmek istemiyorsun?"

"Ne gibi?" açtığım su şişesini içmeye başlamıştım.

"Taehyung'un sana aşık olduğu gerçeği gibi"

Ve tükürmüştüm.

"Bak işte! Neden böyle büyük bir tepki veriyorsun Jimin?"

"Çünkü çok mantıksız!"

"Jimin asıl mantıksız olan, senin zeka fışkıran beyninin buna yetmemesi!"

Kaşımı çatmıştım.

"O çocuk senin için ölümü göze aldı. Şu an ameliyatı sürüyor, çok şükür hayati tehlikeyi atlattı. Jimin ya sen biliyorsun.. babanın sana vurduğu zaman sen ne hâle geliyordun. Kaç kere baygınlığına yenik düşüp ölümden döndün unuttun mu? Şahsen ben unutmadım. Her gün seni evinden kanlar içinde alıp hastaneye götürüyordum"

Gözüm dolmuştu, çünkü haklıydı. Babamın bana her şiddetinde ölesiye bir hâle geliyordum.

"Peki sen Jimin? Bu çocuk için babanı göze alabildin mi?"

LibraryHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin