Bölüm 1- Yeni Dönem

125 6 0
                                    

Loya Birdal

Okulun bahçesinde oturmuş güneşin tadını çıkartırken sessizce etrafı izliyordum. Koç üniversitesinin yeni dönemi başlamıştı ve tüm öğrenciler bahçede geziniyordu.

Yeni başlayan öğrenciler şaşkın şaşkın etrafta dolaşırken, eski olan öğrenciler arkadaş gruplarıyla tıkılıyorlardı. Yaz boyu birbirini özleyen herkes hasret giderirken ben bir türlü özlediğim bedeni görememiştim.

Tüm kalabalığın içinde gözlerim onu arayıp duruyordu ama o hala gelmemişti. Onu göremeyen kalbim her geçen saniye biraz daha sıkışırken bir an önce gelmesini dilemekten başka bir şey gelmiyordu elimden.

"Loya." İsmimin söylenmesi ile bakışlarımı yan tarafıma çevirdim.

Sınıf arkadaşım ve aynı zamanda en iyi arkadaşım olan Melisa geliyordu.

"Melisa." Ayağa kalkıp ona sarıldığımda sıkıca kollarını bana sardı.

"Çok özledim kızım seni."

"Bende çok özledim." Bir süre daha sarıldıktan sonra ayrıldık.

Melisa oturduğum bankın boş kısmına otururken bende yerime geçtim. Normalde yazları da görüşürdük ama Melisa bu sene ailesi ile yurt dışına tatile gittiğinden ve 3 gün önce döndüğünden görüşememiştik.

"Devamlı görüntülü konuşsak da gerçeği gibi olmuyormuş. Cidden özlemişim." Melisa konuşurken gülümsedim.

"Bende özledim Mel. Bir daha bu kadar uzun tatile çıkarsan o saçlarını yolarım." Tehdidim ile Melisa gülmeye başladığında bende güldüm.

Şu an gülüyor olsak da aynı şeyi bir daha yaparsa cidden onun o çok sevdiği saçlarını yolacaktım.

"Sana kaç kere gel dedim inat ettin gelmedin." Melisa sitem ederken gözlerimi devirdim.

"Annemle babamın işleri uymadı Melisa söyledim sana. Beni de tek göndermek istemediler."

"Bazen sizinkileri anlamıyorum. Annemle babam da vardı gelsen ne olacaktı ki." Melisa oflayarak konuşurken omuzlarımı kaldırıp indirdim.

Annemler normalde arkadaşlarım ile tatile gitmeme izin verirlerdi hatta Melisa'nın ailesi ile tanıştıkları için onlarla gittiğim her yere izin verirlerdi ama bu sefer bir türlü ikna olmamışlardı.

"Neyse geldi geçti. Neler yaptın anlat bakalım." Dediğimde Melisa bana döndü.

Heyecanla tatilinden bahsederken dikkatle onu dinlesem de bakışlarım bahçede geziniyordu. Gözlerim özlem duyduğu kişiyi aramaktan bir türlü vazgeçmiyordu.

"Güzellikler ne yapıyorsunuz?" Melisa'nın heyecanlı anlatımını bölen sesle Can'a döndüm.

"Hoş geldin Can." Derken ayağa kalkıp ona sarıldım.

O da bana sarıldıktan sonra yanımda duran Melisa ile de sarıldı. Can ekibimizin 3. Üyesiydi. O da bizimle aynı bölümdeydi ve biz üçümüz hiç ayrılmazdık.

"Özledim sizi yavrular." Derken gözü Melisa'daydı.

Çoğul konuşsa da aslında kimi özlediğini hepimiz biliyorduk. Can uzun zamandır Melisa'ya deli gibi aşıktı ama Melisa bir türlü onu kabul etmiyordu.

Can'ın yakışıklılığı, çapkınlığı ve yakın tavrı onu korkutuyordu. Can sadık kalacağını ona söylese de bir türlü bizim kız ikna olmuyordu.

"Bizde seni özledik Cancan." Melisa'nın sözleri ile Can sırıtırken kalktığım yere geri oturdum.

Onlar da yanıma oturduklarında yeniden sohbet etmeye başladık. Can da benim İzmir de kaldığım gibi tüm yaz İstanbul'da kalmıştı. Arada onunla görüşsek de Melisa onsuz buluştuğumuz için bize trip atınca sık görüşmeme kararı almıştık.

Ağça (GxG)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora