GÜNEŞ,AY,GERÇEKLİK ~1

~22~

~Naruto~

İkinci dönem başlamıştı şimdi garaları alıp shikamarular ile olan buluşma yerine doğru ilerliyorduk.

Ders programı değişmemişti farklı olan artık okul dolaplarımızın oluşuydu.

Madara sama konuşmasını bitirdikten sonra sınıflara geçmiştik.

"Evet yeni öğrenciler görüyorum onlar kendini tanıttıktan sonra hız kesmeden derse başlayalım."

Yamato sensei gara temari kankurō ile tanıştıktan sonra derse başlamıştı.

İkinci ders başıma anı bir ağrı girmişti. Bazen oluyordu , kurama ile ilgili bir sorunum du. Yanıma ilacımı almadığım için lanet ediyordum. Kafamı sıraya koydum ve geçmesini bekledim. Sakin kalmaya çalışıyordum . Bugün tsunade baachana gitmem gerekiyordu. Uzun zamandır kontrole gitmemiştim ve tatilde köye gittiğimde büyük annem beni uyarmıştı ama ben garalarin taşınma heyecanından unutmuştum. Şimdi de kontrolü kaybetmemek için çok zorluyordum.

Yamato sensei bana sesleniyordu ama kafamı kaldıramazdım şuan bana çok korkunç baktığına emindim ama kafamı kaldırsam renk değiştirmiş gözlerimi görürdü ve herşey çok daha kötü olurdu.

"Naruto ilk günden bu yaptığın ne kafanı kaldır dedim sana."

Elimin birini sıranın altına indirdim ve çaprazımda oturan garanin baktığını umarak ona bir kaç el hareketi ile jinchūriki sorunu uyarısı verdim . Başkası görse de bişi anlamazdı.

"Sensei narutonun başı çok ağrıyordu şuan da bir ağrı girmiş olmalı izin verin lavaboya gidelim."
"Naruto kafanı kaldır ve izin istiyorsan söyle."

Kafamı kaldırdım ama gözlerimi açmamıştım.

"Lavaboya gidebilirmiyim."
"Tamam , sasuke arkadaşın ile git."
"Gara gelse ya da tek giderim."
"Naruto daha fazla zorlama."

Gözlerim hala kapalıydı ve yerimden kalktım. Ezbere dayalı yürüyordum ki biri kolumdan tuttu.

"Duvardan geçebileceğini sanmıyorum aptal."

Başka bişi demeden beni çekiştiriyordu. Onun yönetimi ile lavaboya gelmiştik. Yüzüme su tuttum ama hala gözlerimin maviye çevirememiştim. Kuyruk ve kulak çıkmadığı için şanslıydım ya da sivri diş ve pençeler.

"Gözünü aç."
"Açamam."
"Sorun ne."
"Başım çok ağrıyor."
"Tamam gözünü aç."
"Açamam işte daha kötü oluyor."

Tekrar kolumdan tutmuştu.Ve peşinden yürütüyordu.

"Nereye."
"Revire."

Revire geldiğimizde hemşire ablanın sesini duydum.

"Sorun ne çocuklar."
"Başı ağrıyor."
"Tamam gözünü açabilirmisin."
"Açamam."
"Sana yardımcı olucam naruto ama gözlerine bakmam lazım."
"Bakın beni biraz yalnız bırakın birazdan geçicektir. Sasuke sedyeye oturmama yardım eder misin?"

Tekrardan kolumu tutmuştu ve biraz ilerleyip durdu. Omuzlarımdan tutup oturmam gereken yere yaklaştırdı.

"Teşekkür ederim sen derse gidebilirsin ben biraz sessizlikte durursam iyi olucam."
"Hayır."

Sabrım taşıyordu şuan yeterince güçlü bir şey ile uğraşırken birde konuşmaya çalışıyordum.

"Sasuke git!"

Sesim biraz fazla çıkmıştı. Başım başım çok ağrıyordu. Sedyeye yattım öylece durdum.

İçimden büyük annemin bana kontrol etmekte zorlandığım zaman sakinleşmemi sağlayacak olduğunu söylediği şeyi tekrarlıyordum.