GÜNEŞ,AY,GERÇEKLİK ~1

~59~

~Naruto~

Konohaya gelmiştik, annem ve garalar hala köydeydi ve bizim tayfanın da çoğu yoktu.

Babam benden bir kaç gün önce gelmiştir ve işe başlamıştı.

Yol yorgunluğu ile eve gelip direk uyumuştum.

Uyandığımda hava kararmak üzereydi , uyku düzenimin içine iyice sıçılcaktı. Bir duş aldıktan sonra gurulduyan karnımı doyurmaya karar verdim.

İzlediğim diziye devam ederken ramenimi yemiştim.Babam geç kalıcağını söylemişti ama saat 10 olmuştu. Tatilden dolayı birikmiş işlerini hallediyordu.

Odama çıkınca masamın üstünde duran sasukenin hediyesini görünce yüzümde bir tebessüm oluşmuştu. Hediyeyi aldığım gibi evden çıkıp sasukelere doğru ilerledim. Saatin on bir oluşunu umursamamıştım.

Sasuke telefonu ikinci arayışımda açmıştı.

"Ne var usuratonkachi."
"Sizin arka bahçedeyim seni bekliyorum."

Bişi demeden telefonu kapatmıştı. Bir süre sonra da arka bahçeye açılan kapıdan sasukeyi görmüştüm.

"Niye burdan geldin."
"Hediyeni vermek için."
"İçeri de gelebilirdin."
"Dışarda vermek istedim dattebayo."

Paketi atarcasına sasukeye uzatmıştım. Gülerek aldı.

~Sasuke~

İkinci defa doğum günümü kutluyorduk,annem pasta yapmıştı ve diğer uchihaları da çağırmıştı.

Pastayı yedikten sonra odama çıkmıştım. Narutonun cevapsız aramasını görünce geri arayacaktım ki naruto önce davrandı.

Aşağıda olduğunu öğrenince hızla merdivenlerde indim. İçerdekiler sorgular bakışlar ile bana bakarken naruto gelmiş dedim ve bahçeye çıktım.

Sarışının bana uzattığı hediyeyi aldığım sırada arkamdaki meraklı gözleri hissedebiliyordum. Onları boşverip hediyeme baktım.

Üstünde ying ve yangın güneş ve aya uyarlanmış versiyonu olan bir defter vardı.

İlk sayfasında 'Senin de yazdığını biliyorum ne kadar saklasan da ama söylemeden de anlıyor deniz ve güneş.' yazıyordu. Altına ise imzasını atmıştı salak.

Onun doğum gününde hediye ettiğim defterin içine yazdığım sözlerin bir kısmını kullanmıştı.

İçinden minik bir kutu daha çıkmıştı. Açtığımda mor yıldırım deseni olan bir pena beni karşıladı.

"Seramik kursuna gitmiştim sekizinci sınıfın yazında ama o zaman vermem mümkün olmadı."
"Bunu sen mi yaptın yani."
"Evet ne sandın. Küçük bişi olabilir ama anam ağladı yapana kadar. O inceliği ve şekli vermek hiç kolay değildi. Boyaması da bana ait."
"... çok güzel olmuş."
"Başta domates deseni yapmayı düşündüm ama..."