GÜNEŞ,AY,GERÇEKLİK ~1

~66~

~Naruto~

Sasuke gittikten sonra bir süre daha garadan kaçmıştım. İmali ve sen hayırdır bakışları ile beni biraz germişti ve henüz kendim çözememişken ona nasıl anlatıcaktım ki.

Mabet ağacının altındaki meditasyonumu tamamlamıştım. Büyük annem veya başka biri yoktu yanımda. Tek başıma gelmiştim, düşünmeye , bir şeyleri netleştirmeye ihtiyacım vardı. Ama sanırım biraz da üçüncü kişinin bakış açısına da ihtiyacım vardı. İmdadıma gara yetişmişti.

"Naber kaçak tilki."
"Karışık."
"Düzenleyelim o halde. Hadi dökül artık."

Bir süre sessiz kaldıktan sonra yumruğumu sıkıp tek nefeste konuşmuştum.

"Sasuke ile öpüştük hemde birden fazla kez."
"Bunu biliyorum aptal."
"NE nerden ne."
"Anlamak zor olmadı."
"Başkaları da anlamışmıdır."
"Hayır sanmıyorum."

Rahatlayıp derin bir oh çekmiştim.

"Hala seni dinliyorum tilkicik."
"....ben..ben...ben sasukeyi seviyorum.... Evet evet sadece bir hoşlantı değil ben... aşığım."

Gara duygulanmışmıydı bana mı öyle geliyordu. Bana doğru yaklaşıp sarıldı.

"Fark etmene sevindim aptal."
"Bende...ama bir sorun var."
"Ne."
"Biz bu konu hakkında konuşmadık.. neyiz yani şimdi... Nolucak.. o ne hissediyor... Ya ya beni sevmiyorsa."
"İki dakika aptallaşmadan dur. Seni sevmese seni neden öpsün üstelik hal ve hareketleri seni de sevdiğini çok belli ediyor."
"Gerçekten mi."
"Evet, sasukeyi gülerken görmek bile anlamamıza yeter. Sana olan bakışları da her şeyi anlatıyor."

Gözlerim dolmuştu ve kızardığımı hissediyordum.

Bir süre daha gara ile konuşup sarılmıştık.

Mutluydum..Huzulu hissediyordum ve sasukeyi çok özlemiştim.

Bugün konohaya dönüyorduk. Güzel ve uzun bir tatil geçirmiştim. Ama on birinci sınıfa geçmem ile sıkı bir eğitim döneminin beni beklediğini farkındaydım. Alan seçmiştik. Sayısal bölümünü seçmiştim , bu dönem shikamaru , chojin , sai , shino, ino eşit ağırlık seçerek bizden ayrılmıştı.

Sasukeyle telefonla sık sık konuşsak bile onu çok özlemiştim. Kokusunu... dudaklarını... Ahh hayır Naruto kendine gel.

Valizimi boşaltıp duş aldıktan sonra yorgun vücudumu yatağa bıraktım.

~Sasuke~

Naruto sonunda gelmişti. Onu özlemiştim , ne düşündüğünü anlamam ve onunla konuşmam lazımdı.

Belkide pişman olmuştu, belkide beni sadece arkadaşı olarak görüyordu . Bu düşünceler beni deli döndürüyordu ve bütün vücudumu iğrenç bir his kaplıyordu.

Sanırım bir süre daha beklemek en iyisiydi. Ne hissettiğini anlayana kadar beklemek.

Ama onu görmek için daha fazla bekleyemezdim.

Narutoların evinin önüne geldiğimde heyecanımı dizginleyip kapıyı çaldım.

Kushina sama açmıştı. Güler yüzü ile hoş geldin dedikten sonra sarılıp içeri davet etmişti.

Gözlerim Narutoyu ararken kushina sama fark etmiş olucak ki Naruto odasında demişti.

Başım ile ona teşekkür ettikten sonra narutonun odasına doğru ilerledim. Kapıyı tıklatıktan sonra onun bıkkın sesini duydum.

"Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyiniz."(Naruto)

Gülerek kapıyı açtım. Gözleri kapalı kollarını ve bacaklarını iki yana açmış öylece yatıyordu.