Loving You Ms. Blackwood (GXG | Intersex)

CHAPTER 2

Tap POV

''Pre saan ka na naman pupunta?" Tanong ng Bestfriend kong si Eman.

Papunta kasi ako ngayon sa Room ng babaeng mahal ko para sunduin siya. Araw na naman para ako ay umasa. Hayst.

Lagi ko itong ginagawa tuwing mauuna akong matapos ang klase kahit ayaw niya.

"Alam mo na kung saan..." Bulong ko na tiyak naman na narinig niya.

"Aish, alam mo buti nalang talaga Bestfriend kita dahil kung hindi matagal na kitang inupakan dahil sa kabaliwan mo sa babaeng 'yan."

Tinawanan ko lang siya bago nagpatuloy sa paglalakad. Baka mamaya ma-late pa ako dahil sa pakikiag talo sa kaniya. Naramdaman ko namang sinundan niya ako, pinabayaan ko nalang rin.

Nang malapit na akong makarating sa Room nila ay nakita kong nagsisilabasan na ang iba niyang mga kaklase kaya nagmadali na akong pumunta doon.

Pagsilip ko sa loob ng Room nila ay nakita kong papalabas na siya kasama ang mga kaibigan niya.

"Oh nandiyan na pala si Ms. Manliligaw." Sabi ng isang kaibigan ng babaeng mahal ko ng makita niya ako.

"FYI hindi ko siya manliligaw tsaka kung mangyari man baka sa kanal na ako pupulutin." Medyo masakit 'yon ah.

Nakita ko ang panggigigil sa mukha ni Eman ng lingunin ko siya pero hindi ko nalang pinansin dahil hindi naman niya susugudin 'tong babaeng nasa harapan ko. Kung mangyari man, kahit na kaibigan ko siya, ako mismo ang susuntok talaga sa kaniya.

"Hi." Bati ko dito. Nakaramdam ako ng kaba, pinagpawisan rin ang mga palad ko kaya pinunas ko ang mga ito sa likod ng palda ko. Shit. Hindi parin talaga ako kalma kapag kaharap siya.

Inirapan niya lang ako bago nagsimula ng lumakad papalabas ng School. 'Di bale, sanay narin naman ako sa ganiyan niyang ugali.

Sa totoo nga, isa rin sa mga nagustuhan ko sa kaniya ay ang ugali niya at kapag masungit siya. Ang cute niya kasi.

Sinundan ko naman siya. Hanggang sa makarating na kami sa parking lot.

Bigla siyang huminto na ikinahinto rin namin ni Emman sa paglakad,  magkasalubong ang kilay na humarap siya sa akin.

"P'wedi ba tigilan mo na ang pagsusunod sa akin dahil iritang irita na ako sa 'yo." Bigla nitong sabi na ikinabigla ko. Pero, hindi narin naman na ako magugulat kung sasabihin niya iyan ngayon.

Mas magugulat pa ako kung isang araw, hindi siya magra-rant patungkol sa paghahabol ko sa kaniya.

"Tsaka ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na kahit anong gawin mo ay hindi mo ako makukumbinsing mapasa'yo dahil kahit kailan hindi ako magkakagusto sa katulad mo." Sambi niya pa.

"At isa pa ito huh, huwag mo na ngang ipakita ang pagmumukha mo sa harapan ko dahil gigil na gigil na ako sa 'yo!" Madiin nitong sambit bago mabilis na umalis.

Wala na akong nagawa at nasabi pa. Pinagmasdan nalang ang bulto niyang papalayo sa amin hanggang sa sumakay na siya sa kaniyang sasakyan at mabilis na umalis.

"Abat, loko 'yon ah. Ang kapal ng mukha..." hindi ko na itinuon ang pansin ko sa mga sinasabi ni Eman.

Ang atensyon ko ay sa mga sinabi ng taong mahal ko.