Loving You Ms. Blackwood (GXG | Intersex)

CHAPTER 7

Tap POV

Nang maihinto ko na ang sasakyan sa tapat ng bahay niya ay agad na niyang tinanggal ang Seatbelt niya.

I heard her mumbled a small thank you. Na tinanguan ko nalang.
When she finally close the door of the passenger seat, hindi pa ako umalis kaagad bagkos ay hinintay muna siyang makapasok ng bahay niya.

When she's finally inside, I drove off the road. Finally getting in, in the house nang makarating.

Dumiretso na kaagad ako sa kuwarto ko dahil nakaramdam na ako ng pagod. Gusto ko munang mahiga bago kumain.

Agad kong binagsak ang katawan ko sa kama bago ipinikit ang mga mata.

Ngunit napamulat agad ng lumitaw ang nakangiting mukha ni Carla. I'm so so so so, really, really, really, not gonna expire forever, my love in this woman.

Binabaliw niya ako!

I know that she hurt me so bad that I almost lost my sanity but I cant really stop my self from loving her all along.

Grabe. Ano bang ginawa sa akin ni Carla kung bakit ako ganito kabaliw sa kaniya?

I drift into sleep while Carla's occupying my mind.

The next morning was a great day for me because of the event yesterday. So I'm in the mood to work all day, all inspiration are in Carla.

Ah. she really makes me insane, insanely inlove with her!

Ano nang nangyayari sa akin? I think kailangan ko ng yakapsul at Ka-Halik sa kaniya.

IT'S ALMOST FIVE months and Carla and I kinda get along together sometimes.  And ang sarap niyang kasama. Will, kaylan ba siya hindi masarap kasama para sa akin?

Although we never talked about the past, but I'm happy because where in good relationship ngayon. Kumbaga magkaibigan. And I don't think na maging magka-IBIGAN kami, but I hope so. Umaasa parin ang puso ko.

"Pre, totoo? Ang babaeng maldita na 'yon noong senior high tayo is kaibigan mo na ngayon?" Bungad sa akin ni Eman ng pumasok siya sa loob ng bahay.

Today's Sunday. So Relax time for my self but then this guy came out of nowhere. At makiki-chismiss na naman.

"Alam mo, ka-chismuso mo parin talaga. Hindi kana nagbabago." Ani ko dito at naglakad papuntang kusina.

Nagugutom ako ngayon at balak ko sanang magluto ng masarap na pangmeryenda kaso dumating naman ang patay gutom kong kaibigan. Raramihan ko nalang siguro ang lulutuin.

"So totoo nga?" Alam ko na ngayong seryoso siya kaya tumango lang ako.

While preparing the ingredients I need, nakikinig lang ako sa kaniya.

"Did you two talked about the past and then forgive each other then now you become friends." Napahinto ako saglit ngunit bumalik rin sa ginagawa.

"Nah, we never talked about that." Saad ko habang hinihiwa na ang white onion and mushrooms.

"But pre, Mahal ko parin siya tulad ng dati. Mas umangat lang ngayon." Saad ko.
Totoo naman. Sa totoo lang nga, I never moved on.

"Deyyym boy, but in a serious talk. Are you okay with that?" Napakunot ang noo ko habang sa ginigisang white onion and Mushrooms ang tingin.

"With that what?" Tanong ko.

"Your relationship to her right now." Hindi ko agad siya sinagot.

Inilagay ko na ang all-purpose cream, chicken boil water at ang iba pang ingredients nito. Matapos haluin ng saglit ay tinakpan ko na ito at hinarap siya matapos punasan ang mga kamay.

Nagbuntong hininga ako ng magtama ang paningin namin. Pumunta akong Island counter at naupo sa upuan nito.

"Sa totoo lang, I'm not. Gusto kong sabihin sa kaniyang mahal ko parin siya. Gusto kung sabihin sa kaniyang gusto kong maging akin siya." That's why, gusto ko na talagang mag-confess ng feelings ko sa kaniya.

"BUT CHICKEN NUGGETS are the best than Fried chicken. "

"No, Fried chicken are."

"Chicken nuggets."

"Fried chicken."

"Nuggets. "

Nang ma-realize naming dalawa kung ano ang pinagtatalunan namin ay sabay kaming tumawa.

Matapos non ay bumalik kaming muli sa pagkain. Kasalukuyan kaming nasa Cafeteria ng kompanya ko at nagtatanghalian.

Now I'm pretending to busy my self with the food while secretly glancing at her.

Bakit piling ko sa bawat galaw niya ay napakaganda niya parin?

Aish, baliw na baliw na talaga ako sa babaeng 'to. Tama nga talaga si Eman, I am losing my sanity.

"Ahm, Tap?" Napalingon ako sa kaniya.

"Hmm?"

"I just want to ask about the, past."

Napahinto ako sa paglaro sa kinakain ko. Ito naba 'yong time na dapat pag-usapan namin ang nakaraan kesa pagtuunan ang kasalukuyan? Pero mas makabubuti kung pag-usapan namin iyon.

Binalik ko ang atensyon ko sa pagkain.

"What about that?"

"I... I just want, to say that I'm really Sorry about my attitude towards you, on how I treated you back then." Napalingon ulit ako sa kaniya.

"I want to say sorry sa mga ginawa ko sa'yo at sa pagtataboy ko sa'yo." Kung alam lang niya, simula palang ay pinatawad ko na siya.

"I know na somubra na talaga ako. Samantalang ikaw ay gumagawa lang ng kabutihan sa akin."

Nakita ko ang pamumuo ng mga luha sa mata niya. Nataranta naman ako kaya agad akong tumabi sa kaniya at walang pagdadalawang isip na niyakap siya.

Doon ay mas lalo siyang naiyak sa balikat ko.

"Wala naman akong naging galit sa'yo so don't be so upset and, wala ka dapat na iyakan dahil that was only in the past now." Pagpapatahan ko sa kaniya.

Niloloko ko lang ang sarili ko kung sabihin kong minsan narin akong nagalit sa kaniya at muntik nang sumuko dahil sa pagtatrato niya sa akin, but love is love, kaya hindi ko siya sinukuan hanggang sa hindi na kinaya ng puso ko.

That moment, pagkatapos niyang tumahan ay pinag-usapan lang namin ang Childhood Memories namin. We avoided talking about our past. I think hindi pa siya handa para doon, magiging emotional lang siya kung ganon.

May time panaman doon para pag-usapan at ayusin ng maayos ang sitwasyon namin ngayon, kasi piling ko hindi niya pa napapatawad ang sarili niya.

Mas lalo ko pa siyang nakilala ngayon. Ang bubbly niya ring kasama. Hindi tulad noon, mas prefer ko na ang Carla ngayon kesa noon.

----//----

Happy New year?

:)