AY TENLİ KADIN ( Affeder mi Aşk Bizi Serisi )

Aşk nedir ?

Arkamı dönüp baktığımda ışıl ışıl mavi gözleriyle yüzünde yılların samimiyetini asla ve asla götüremediği Ahu duruyordu.
"Aysa " diyerek üzerime atıldı donup kalmış bir şekilde dururken " özlemedin mi beni " diyerek dudağını büzmüştü.
"Özlemez olur muyum " bu kez ben ona sarıldım. "Ahu çok özlemiştim " daha sıkı sarıldım. Ahu en yakın arkadaşımdı. Pamir amcanın küçük kızı benim sırdaşımdı.

Bir kaç saniye özlemle sarıldıktan geri çekildim. Elleriden tutarak bir adım uzaklaştım. " Çok değişmişsin "
"Ama sen hiç değişmemişsin Aysa hâlâ taş gibisin güzelliğine güzellik eklenmiş yine hepimizi burada gömüyorsun. Seni çok özlemiştim " diyerek tekrar sarıldı.
Öğle yemeği için dışarı çıkmıştık. İki cadde ileride olan kafeye oturmuş siparişlerimizi bekliyorduk.

Ahu benim dostumdu. Küçüklüğümden, Küçüklüğümüzden bu yana hep beraberdik. Aynı zamanda annem bir süre ona bakıcılık yapmıştı, kardeş gibiydik.
Aynı üniversitede farklı fakültelerdeydik. Ahu mühendislik fakültesinde okuyordu. Ben ailemi kaybettikten sonra apar topar kaydımı Madrid'e aldırınca uzaklaşmaştık.

Yüzünde ilk gün ki acıyla, " Seni o günden sonra hiç görmedim " dedi.
Ailemi kaybetmenin acısını benimle beraber o da yaşamıştı. Hep yanımda en büyük destekçim olmuştu.

Gittiğim günü hatırlayınca gözlerim doldu, Havalimanında birbirimize sarılıp gözlerimizde yaşlar kalmayana kadar ağlamıştık. "Buradan uzaklaşmak bana iyi gelecekti seni ihmal ettiğim için üzgünüm ama bana annemi hatırlatıyordun "

Annem , Ahu'ya çok değer verirdi hiçbir zaman onu bizden ayrı tutmamıştı. Ahu'nun da anneme olan düşkünlüğü tıpatıp anneme benzemesine sebep olmuştu. Karakteri, tavırları annemi yansıtıyordu.
İkimizinde gözleri dolmuş dokunsalar ağlayacak kıvama gelmiştik.

Konuyu değiştirmek istercesine, "Selim ile hâlâ devam mı ? " diye sordu.

"Hayır, Selim'le bitti. Bu konuyu daha sonra anlatırım. Artık üzücü şeylerden bahsetmeyelim. Sen anlat ne yaptın, hayatın nasıl geçti ? "

"Ben senden sonra Amerika'ya gittim orada master yapıp abimin bir arkadaşının şirketinde staja başladım Amerika'yı sevmiştim bir proje alıp onu tamamlamak için bekledim, proje bittiğinde aileme geri döndüm artık burada devam edeceğim "

Bir saat içerisinde laf lafı açmıştı. Saati farkettiğimde şirkete geçmem gerektiğini hatırladım. Ben şirkete geçerken O da eve gitmişti nasıl olsa artık beraberdik uzun vakitler geçirebilirdik.

Asansörü beklerken burnuma gelen yoğun kokuyla Şavaş bey'in geldiğini farkettim. Yanıma yaklaşıp görüş alanıma girdi.
"Yukarı çıkınca hemen odaya geçiyorsun konuşacağız "
Gerginlikle kafamla onayladım.
"Aysa kafanı sallama konuş"
Bıkkınlıkla, " Emredersiniz Şavaş bey "

Beraber kata geldiğimizde önümden hızla ofisine girdi açık bıraktığı kapıdan içeri girdim. Ellerimi önümde bağlayıp kapının arkasında durdum.
Koltuğuna genişçe yayılmıştı gözlerini kapatıp sıkıntılı bir nefes aldı, bakışlarını gözlerime dikti. "Karşımda öyle kurbanlık koyun gibi durma otur."

Gözlerimi kaçırarak hızlı adımlarla masasına yaklaşıp karşısındaki koltuğa oturdum .
Aramızda şuan sessizlik hakimdi. Oda da sadece masaya vurduğu parmaklarının sesi vardı. Bu sessizlik gergin ve korkutucuydu. Bakışlarımı etrafta gezdirip tırnaklarımla oynamaya başladım.

"Önce kıyafetinden başlayalım benim yanımda böyle kıyafetler giymeyeceksin, kılık kıyafet yönetmeliği var " aramızdaki sessizliği bu konuşmayla bitirmişti.