AY TENLİ KADIN ( Affeder mi Aşk Bizi Serisi )

Zaaf

"Yaşadıklarımız sadece iki bedenin birbirine açlığı değil iki kalbin birbirine kavuşmasının tohumlarıydı ve o tohumlar filizlenip aşkla büyücekti. "
Aysa

"Sevdiğim kadın daha fazla seveceğim kadın hatta sevmekten asla vazgeçmeyeceğim kadın. "
Savaş

10 binlik okumaya ulaşmanın şerefine özel bir bölüm paylaştım. 🎈🎈🎈🎈Umarım daha fazla okumaya ulaşırım. Desteklerinizi bekliyorum. ❤

SAVAŞ'DAN

"Nereye gidiyoruz ? "
Avucumda kaybolan küçük narin ellerini tutup alnına derin bir öpücük kondurdum. Ne kadar öpsemde doyamıyordum.
"Sana göstermek istediğim bir şey var. 10 gün senden uzak kaldığımda varlığını bana hatırlatan bir yer."

Aysa'dan uzaklaşıp gittiğim gün onu daha tanımazken hayatıma aydınlık vereceğini anımsatan yere gidecektik.

Bir süre onun yüzü karanlık ruhumu aydınlatamayacaktı ama kaldığım o yerde gece gökyüzünü esir alan Ay onun kadar olmasada beni dinginleştirecekti.

Aysa'yı uzaktan izlettiriyordum. Onu bırakmamıştım sadece ona zarar vermekten korktuğum için uzaklaşmıştım. Ona olan duygularımın karşılık bulmaması beni hiç olmak istemediğim bir adam yapıyordu.

En başından bu yana istediğim şey yanımda olmasıydı beni sevmese bile benimle kalmasıydı. Ama zamanla fikrim değişmişti bana mahkum olamayacak kadar masumdu. Ve bana karşı duygularının oluştuğunu fark etmiştim.

Oda da ki gizli kamerayı fark ettiğinde güvenlikten görüntüleri istemiş onlar vermek istememelerine rağmen tehdit ederek gerçeği görmüştü. Ne tatlıydı tam benim kadınım.

Peşinde gezmesi için tuttuğum koruma ona birinin zarar vermeye kalktığını söylediğinde o adamı buraya getirtip doğduğuna pişman ettim. Hiç kimse benim aydınlığıma, Ay tenli kadınıma zarar vermeye cüret edemezdi.

Korumayı da fark ettiğinde onu atlatmış küçük bir oyunla tehdit ederek nerede olduğumu öğrenmişti.

Gülin'i Amerika'ya gönderdim demişti değil mi ?
Sen geldiğinde ayağımın altında dolaşmasın diye onu Amerika'ya gönderdim.
Kıskanç bir kadın benim kadınım.

Şimdi yanımda bana o kadar güzel bakıyordu ki cam gibi parlayan kahverengi gözleri kalbime işliyordu.

Sevdiğim kadın daha fazla seveceğim kadın hatta sevmekten asla vazgeçmeyeceğim kadın.

Elini tutup kendine çektim ve parmaklarını, parmaklarımın içine geçirdim. Bir elimle direksiyonu çevirirken diğer eli hâlâ bendeydi. Ellerini tuttuğumda kalbim heyecanlanıyordu.

"Elini hiç bırakmak istemiyorum Sevgilim. Bu ellerini kalbimde saklamak istiyorum."
Yüzüne aşık olduğum o kocaman gülümsemesi yayılmıştı. Bu gülümseme benim ruhumun ilacıydı.

Bana doğru eğilip yanağımdan öptükten sonra diğer elini yüzümde gezdirdi. Dokunduğu her yer sevgisiz büyüyen bir çocuğun ruhuna işliyordu. işaret parmağını gamzeme bastırdı.

"O kadar güzel gülüyorsun ki bu çıkan gamzelerine papatya dikmek istiyorum."
Yanağımda ki gamzeyi bile kıskanıyordum ben ona hayranken, Aysa gamzeme hayrandı.

Gözlerimin içine baktığında gördüğüm sıcaklık tüm kalbime yayıldı. Evet bu kadın sahte değildi. Gerçekten benim yanımda benim gibi aşkla bakıyordu.

Yaklaşık iki saatlik yolculuktan sonra dağ evine gelmiştik.

Hayatta kendinden başka kimseye değer vermeyen, kendinden başka kimseyi özel alanlarına dahil etmeyen birisiyken bu eve bir kadını getirmiştim. Zaafım olan bir kadını, zaafım olan bu eve getirmiştim. Aysa bu gece burada ona olan aşkımı öğrenecekti.
"Aşkım burada ne yapacağız ? "
"Yaparız bir şeyler " diyerek dudağından öptüm.
"Ciddi soruyorum "
"Sabret bebeğim birazdan göreceksin "