ငါလေးကတာဝန်ကျေတဲ့ဇနီးလေးနဲ့မေတ္တာရှင်မိခင်ဖြစ်လာတယ်[ဘာသာပြန်]

*145* ကမ္ဘာကြီးကိုမီးတင်ရှို့ခြင်း

တုံထန်းနယ်မြေက ယင်မိသားစုမှာတော့ သခင်မကြီးယင်က ခန်းမထဲမှာ ထိုင်နေကာ မိသားစုရဲ့ငွေစာရင်းစာအုပ်ကို ကြည့်နေလေသည်။

ထိုအချိန်မှာ အစောင့်တစ်ယောက်က စာနှစ်စောင်နဲ့အတူ ဝင်လာ၏။
"သခင်မကြီး....သခင်လေးက သခင်မကြီးဆီကို စာတွေပို့လိုက်ပါတယ်"

"ငါ့သားဆီက စာတွေလား.."
သူမမွာ မယုံကြည်တာသိသာလှသည်။
"ငါ့သားဆီကလား.. ရှင်းဟယ်ဆီကလား"

"သခင်လေးနဲ့ သခင်လေးရုန်တို့ဆီကပါ"

သူမမွာ အံ့သြမှုကြောင့် ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်မိသည်။
"ရဲ့အာနဲ့ ရုန်ယိက ငါ့ဆီ စာရေးလိုက်တယ်လို့ ပြောတာလား"

ဒါက တစ်ကယ့်ကို အံ့သြစရာ ကိစ္စဘဲ ဖြစ်လေသည်။

သူမ စာတွေကို အမြန်ယူကြည့်လိုက်ပြီးနောက် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ စာအိတ်အပါးပေါ်က စာလုံးတွေက သူမသားရဲ့ လက်ရေးဖြစ်ကြောင်း မှတ်မိလိုက်သည်။
"သူဘဲ.. ငါ့သား ငါ့ဆီစာရေးတာ ဒါပထမဆုံးဘဲ"

သခင်မကြီးယင်မှာ အလွန်အမင်းကို ပျော်ရွှင်ဝမ်းသာနေ၏။ သူမ စာကိုအမြန်ဖွင့်ကာ ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။
'အမေ.. ကျွန်တော် လေးစားစွာနဲ့ ဒီစာကိုရေးလိုက်ပါတယ်..
ဒီတစ်သက်လုံး ရုန်ယိတစ်ယောက်တည်းကိုဘဲ ကျွန်တော့် လက်တွဲဖော်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုနိုင်မယ်.. အကယ်၍ အကြီးအကဲတွေကသာ ကျွန်တော်တို့အတွက် ထပ်ပြီး ခက်ခဲအောင်ပြုလုပ်လာဦးမယ်ဆိုရင်.. ကျွန်တော် မသက်ညှာပေးတော့တဲ့အခါ အပြစ်မတင်ပါနဲ့..'

သူမမွာ တစ်ခဏလောက် မှင်တက်မိသွား၏။

သူမသားက တစ္ဆေကျင့်ကြံခြင်းလမ်းစဉ်ကို စတင်လျှောက်လှမ်းတဲ့အချိန်ကတည်းက တစ်ယောက်ယောက် ဒါမှမဟုတ် တစ္ခုခုကို ဒီလိုမျိုး အလေးအနက်ကြီး မဆက်ဆံခဲ့ဖူးပေ။ သူမမွာ သားဖြစ်သူအတွက် ပျော်လည်းပျော်သွားရသလို မနာလိုလည်း ဖြစ်မိလေသည်။ သူမသားက နောက်ဆုံးတော့ တစ်ယောက်ယောက်ကို ကာကွယ်ဖို့ သိလာပြီဖြစ်တာကြောင့် သူမပျော်ရပြီး သားဖြစ်သူ ကာကွယ်ဖို့လုပ်နေတဲ့သူက သူမ မဟုတ်တာကြောင့်တော့ မနာလိုဖြစ်မိလေသည်။ သူမကို အံ့အားသင့်စေတာကတော့ သူမသားက ဘာလို့များ အရမ်းမိန်းမဆန်ပြီး ငိုရတာကြိုက်လွန်းတဲ့ ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ကို သဘောကျသွားရတာလဲဆိုတာကိုဘဲ ဖြစ်လေသည်။