2

179 33 34
                                    

-Taehyun-

"Taehyun! Hadi oğlum gidiyoruz! Baban gelmeden önce geri dönüp bir şeyler hazırlamalıyım yani acele et! "

"Geldim anne"

Heyecandan bayılacak gibi hissediyordum. Uzun zaman sonra Beomgyu Hyung'u görecektim. Açıkçası birazda endişeliydim çünkü uzun zamandır görüşmemiştik ve ben taşındıktan sonra iletişim içinde kalamamıştık.

Çocukluğum onunla geçmişti ve yaşım gereği hatırlamadığım anılar elbet vardı. Yine de o dönem çok güzel zaman geçirirdik. Daegu'nun boş sokaklarında bisiklet sürerdik, sadece ikimiz saklambaç oynardık.

Bir de evcilik oynardık. En sevdiğim oyun buydu sanırım. Kendi anne babamızın yaptıkları şeyleri taklit ederdik. O işe gidip gelirdi bende süpürge tutardım. O güya işten eve gelince beraber masa kurup 'akşam yemeği' yerdik...

Aklımdaki anılar beni gülümsetirken kafamı yerden kaldırdım. Ne ara gelmiştik ya-

Annem zile basarken içimi bir huzur ve yoğun bir heyecan kapladı. Birkaç saniyenin ardından kapı açılırken Lea Teyze ile yüzyüze geldim. Eğilip selamlaştık. İlk annemle ayaküstü konuştu. Sonra ise bana döndü.

"Tanrım! Taehyun ne kadar büyümüşsün! Seni son gördüğümde bebek gibiydin. Çocukken çok güzeldin öyle kalmışsın.. Hadi içeri girin, kapıda kaldınız"

Utandığım için sadece hafif eğilip gülerek karşılık verdim.
Lea Teyze içeri geçmemiz için kenara sıyrılıp bize biraz yer açtı. İlk annem sonra ben eve girerken aklımda anılar canlanmaya başladı..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Gyu-ah! Elim çok acıyor"

"Hey iyi misin? Ne oldu? Neden ağlıyorsun? "

"Oyuncak bebekleri almak için çekmeceye açmıştım.. Elimi sıkıştırdım. "

Bir yandan hala burnumu çekiyor diğer yandan peltek peltek durumu Beomgyu'ya açıklıyordum.

Aslında elimin çok acıdığı falan yoktu. Sadece Gyu Hyung benimle ilgilendiğinde çok iyi hissediyordum. Birazcık bu yüzden abartmıştım.

"Getir bakalım elini"

Elimi öptü..

"Geçti mi? "

"Acısı azaldı Hyung"

Bir kaç defa daha öptü. Sonra aklına bir şey gelmişçesine odasına koştu. Bir kaç saniye içinde yine koşarak geldi. Elinde bulunan kremi havada sallayarak
'Ta Da' dedi. Elime kremi yavaşça sürdü. Sonra da beni odasına çekiştirip yatağına yatırdı.

"Acısı geçene kadar bekle burada tamam mı? Bize yiyecek bişiler alacağım"

"Tamam Hyung"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Lea Teyze annemi oturma odasına doğru yönlendirirken bana döndü.

"Beomgyu'ya geldiğini söylemedim sürpriz olsun diye. Odasının yerini biliyorsun değil mi? Üstte sağdan 2. Oda! İstersen onun yanına geç"

"Teşekkürler Lea Teyze. Yukarı çıkayım o zaman"

Bana gülümseyerek oda oturma odasına geçti. Bende Gyu Hyung'un yanına gitmek için harekete geçtim.

Kalbim neden bu kadar hızlı atıyordu? Uzun zaman sonra görmediğim yakın birini göreceğim içindi sanırım, değil mi?

Hızla merdivenleri çıkıp Gyu'nun kapısının önünde durdum. Kapıyı tıklattım. 'Gel' sesini duyunca derin bir nefes alıp içeri girdim.

Renkli led ışıklarla süslenmiş, siyah duvarlara sahip büyük odaya ilk adımını attım. Bir duvar neredeyse camdan sayılırdı. Kalanlar ise tamamıtla siyahtı ve üstlerinde farklı posterler ya da raflar ile mangalar, romanlar vardı.

Gözlerim odanın bir köşesinde VR gözlükleriyle oyun oynayan Hyung'uma kaydı.

"Bir şey mi isteyeceksin anne? "

Sessizce ona doğru yürüdüm.

"Anne? "

Aramızda birkaç adım varken VR gözlüklerini indirdi. Bense üstüne yapışıp ona sıkıca sarıldım.

"Küçük yıldızın geldi hyungie"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Taehyun-ah! Babam sürekli anneme güzelim diyor. Bende sana yakışıklım diyeyim mi? "

"Ben yakışıklı değilim ki Hyung. "

"Öylesin işte Tae! Hyungie her zaman haklıdıra ne oldu?"

"Ufff! Yine de yakışıklım deme Hyung başka bir şey bulalım. "

"Hmm. Ne koyabili- TAE BAK YILDIZ KAYIYOR"

"NERDE NERDE... Woaah. Küçük ve güzel bir yıldızz"

"Buldum!"

"Neyi buldun Hyungie"

"Sana küçük yıldızım diyeceğim. Olur mu? "

"Harika olur Hyungie~~ "

"Arrgh çok tatlısıınn"

Ellerini yanaklarıma koymuştu. Yanaklarımı sıkarken güldü. Bende güldüm. Oyunumuza kaldığımız yerden devam ettik-

♦Bir kitap bitmeden diğerine başlamakk... Tam benlik♦

childhood love |Taegyu|Where stories live. Discover now