Fairy Tail : Savaş Akademisi

65. Bölüm : Yüzleşme

Geç kaldı çok özür dilerimm, oruç biraz kötü vurdu beni :( bu bölümden çok ümitliyim umarım beğenirsiniz.

Yazar ağzından

Erza içerideki minik odaya girdi. Girdiği anda onu huzursuz etmişti, herhangi bir cam kısmı, dışarıyı görebileceği herhangi bir yer yoktu.

Kapalı bir kutu gibiydi.

İçeriye dönecek gücü de kendinde bulamadı. Çünkü ne zaman Jellal'e veya Laxus'a baksa kendisine canlı bir cenazeymiş gibi bakıyorlardı.

Odanın en köşesine geçip dizlerini kendine çekerek yere çöktü. Nefesi daralmıştı. 

Aklına Rung'un yüzü gelip duruyordu. Kendisine öyle nefretle bakıyordu ki. Bir saniye bile düşünmeden öldürebilirdi onu. Onun için Erza sadece kanını kirleten ve yok edilmesi gereken bir varlıktı.

Erza bir an oraya gidince ne olacağını düşünmeye çalıştı. Rung hemen işini bitirecek miydi? Öncesinde ona bir şey yapacaklar mıydı?

Yoksa onu, Laxus ve Jellal'i tehdit etmek için mi kullanacaklardı?

Kollarını kendine sararken boğazından kısık bir ses çıktı. Gözleri yanmaya başlamıştı.

Başına ne gelecekse, istemiyordu.

O sırada kapı hafifçe tıklandı. Sonra yan tarafa kaydırılarak açıldı.

Jellal onu odanın en köşesinde yere çökmüş halde görünce endişelendi.

Kızın yanına doğru ilerledi. Bir yandan da öfkesini bırakıp yumuşak bir sesle konuşmaya başladı.

- Erza, size çıkıştığım için üzgünüm. Ama biz de-

- Ben ölmeyeceğim.

Jellal Erza'nın cümlesini duyunca sustu. Erza devam etti.

- Elimden gelen her şeyi yapacağım. Oraya annemi ve Simon'un emanetini korumak için gidiyorum. Ama kollarımı açıp Rung'un beni öldürmesine izin vermeyeceğim.

Erza çöktüğü yerden ayağa kalktı. Titremesi durmuştu. Gözlerini de Jellal'inkilere dikti.

- Arkadaşlarım, annem ve sevdiğim adam yaşamam için mücadele ederken o herif istedi diye hayatımdan vazgeçmeyeceğim.

Jellal birkaç saniye Erza'nın kararlı gözlerine baktı. Sonra kollarını kaldırıp ona sarıldı.

- Biliyorum Scarlet. Asla pes etmeyeceğini biliyorum. Sadece... korkuyorum.

Erza da yüzünü onun omzuna gömmüştü. Kısık bir sesle itiraf etti.

- Ben de...

Bir süre o şekilde sarılmaya devam ettiler.

İkisi sarılmaya devam ederken Jellal'in gözleri bir anda açıldı. Aklına bir plan gelmişti.

Delice bir plandı. Akıl kârı değildi. İşe yaramasının en ufak bir garantisi dahi yoktu, aksine onları daha da zora sokabilirdi. Mantıksızdı.

Ama karşılarındaki insanlar bir avuç ruh hastasıyken, mantıklı planlar onları ne kadar kurtarabilirdi ki?

Geri çekildi ve Erza'ya baktı. Erza onun yüz ifadesini görünce önce şaşkınlığına, sonra ise yutkunmasına engel olamadı.

- Mahvolduk, değil mi?

•••

Mira ve Laxus bir süre daha sessizce oturmaya devam ettiler. Jellal ve Erza hala dönmemişti.