Öğretmenim, Serseri Ablamın Peşinde!

5. Bölüm

Gözlerimi hafif araladığımda gerçekten de Il Woo tam karşımda bana bakıyordu. Bunun nasıl olduğunu bilmiyorum ama kendi evimde ve odamdaydım. Üstelik kardeşimde baş ucumda duruyordu. Kolunda ki sargıyı görünce hızla yatağımdan doğrularak Il Woo ya sarılmış ve sorgulamaya başlamıştım.

- Sen iyi misin? Beni çok korkuttun...

- Abla ben iyiyim sadece küçük bir kaza kaydıraktan düştüm...

- Kaydırak mı? Sen kaç yaşındasın Il Woo , kaydırakta işin ne?

- Özürdilerim sadece eğleniyorduk...

- Peki Songena , o nerede?

- Bilmem beni Kyu öğretmen getirdi...

- Kyu mu? O nereden....

Eminim arkadaşı haber vermiştir ama evimi nereden buldu ki. İki günde çok şey yaşamıştım ama artık şaşıramayacak kadar normal gelmeye başlamıştı. Yinede neden bu kadar çok hayatıma burnunu sokuyordu. Bunun nedenini öğrenmeliydim. Aklımdan geçen bin türlü düşünceyi Songenanın sesi bozmuştu.

- Sen neredeydin, bütün gün seni aradım? Eve geleceğini neden haber vermedin?

- Şey.. 

Songena ,Il Woo ya bağırırken birden bana bakarak...

- Sen neden yatıyorsun, hasta mı oldun?

- Hayır sadece başımı çarpmışım...

- Siz neden sürekli sorun yaratıyorsunuz, küçük çocuktan farkınız 

yok. Neden sürekli sizi düşünmek zorundayım? Sen neden eve gelmeyeceğini haber vermiyorsun, peki ya sen madem aradın neden beklemiyorsun? Ne kadar korktuğumu biliyor musunuz? 

Songena yüksek sesle ikimize de bağırıyordu. Korktuğu gözlerinden belli oluyordu.  İlk kez bu kadar sinirlenmişti. 

Ve ... 

Vee ... 

Ağladığına inanamıyorum. Songenayı çocukluğundan beri ilk kez ağlarken görüyordum. Koşarak dışarıya çıktığında Il Woo ile birbirimize şaşkın gözler ile bakmaya başlamıştık. 

*************

Songena iki gündür bizimle konuşmuyordu. Okuldan çıktıktan sonra odasına çekiliyor yemeklerini tek başına hazırlayıp yiyordu. Hasta olduğum için iki gündür işe gitmemiştim. Seung bu zaman zarfı içinde sürekli arıyordu. 

Sabah erkenden kalkmış ve yürüyüşe çıkmıştım. Evden az ileride ki parkı görünce dayanamayarak kendimi salıncağa bıraktım. 

Hızlandıkça hızlanıyordum. Soğuk rüzgarın yüzüme sert çarpması ile düşüncelerimden sıyrılıyordum. Tüm gün bu şekilde kalabilirdim ama yanımda sallanmaya başlayan kişiyi görünce bütün düşüncelerimden sıyrılmıştım.