A Crochet scarf for you [COMPLETED]

CHAPTER 5

CHAPTER 5

PATULOY pa rin sa pagbuhos at pagiyak si Croshan. Hindi na niya gustong makita ang binata, kung makita niya man ito at sigurado siyang masasaktan lang siya. Hindi na siya nag- assume na kakatokin ng binata ang pinto at tawagin ang kanyang pangalan.

'don't assume anything, I'm just nothing to him. Who I am to him? I told you self, I'm just nothing to him'. The thoughts inside her head. "Sino ka ba para mag-alala siya para sa damdamin mo?" Tanong niya sa sarili. Tears starting to fall again and she letting it fall.

Hindi na niya alam kung ilang minuto o oras na ang nakalipas, basta para sa kanya, maiyak niya ang lahat ng sakit na nararamdaman niya ngayon. She dried out her tears at tumayo para pumunta sa kama para matulog.

She's already tired, her eyes are tired of crying and she wants to rest it. Akmang hahakbang na siya ng marinig ang yabag papunta sa pintuan kung saan siya kanina nakasandal at kumatok ito doon.

"Croshan," tawag nito sa kanya, "open this door, please." Alam niya na ang mahinahong boses na iyon ay galing kay Jilo pero ayaw niya itong pagbuksan. Masasaktan lang siya kung makita niya ang mukha nito.

"Wala na si Honey. Umalis na siya." Muling salita ni Jilo sa kabila.

Parang kumirot at sumikip ang kanyang dibdib ng marinig niya ang tawagan nila ng babae.

'Honey' means fiance? That endearment means, he has now a fiance?  Tumulo naman ang kanyang luha dahil sa iniisip .Kailangan na niya talagang itigil ang nararamdaman niya para sa binata, siguradong masasaktan talaga siya kung ipagpatuloy niya ang nararamdaman para dito.

Muli itong kumatok ng tatlong beses, "Croshan, I will wait for you till you open this door."

Kahit mamuti pa ang buhok nito sa kakahintay, no! She will never open this door for him. Ano siya? sineswerte? But in the end, parang may sariling pinagbuksan niya ng pinto ang binata. Bahala na kung ano ang mangyari sa susunod.

Ang maamong mukha ni jilo ang bumungad sa kanya nang binuksan niya ang pinto. Kung kanina, parang mabangis na tigre ang binata, ngayon naman ay parang isang takot na pusa. "Umiyak ka ba?" Tanong nito sabay haplos ng hintuturo nito sa kanyang pisngi.

Her heart melted from his touch and his voice.

"Hindi napuwing lang." She lied. What is the value if she will say truth? sigurado siyang wala lang sa binata kung sasabihin niya ang tooto rito.

Jilo grab her wrist and pulled her closer to his chest and kissed her forehead then kissed her eyes. Napaabilis ng kilos ng binata "you are lying, I already memorized this scene in any kind of TV drama or in movie. So, I know you're lying." Mahina ang boses nitong sabi habang hindi pa nito kinukuha ang mga labi sa mga mata niya.

Croshan suddenly froze when she realized the situation they have. Her heart pumping so fast and hard, and she bet Jilo could felt it.

Naramdaman niyang kumawala na ang labi nito sa kanyang mga mata, and the next thing she knew is Jilo pressing his lips to her lips.

She really froze, all over her body stop working on that moment. That kisses brings her in another dimension of her life. But, suddenly there's something pop out in her mind that makes her back in reality.

Tinulak niya ng malakas ang binata at Bakas sa mukha nito ang pagkabigla. No! Hindi! This man has a girlfriend or whatever it is, I will never let him kiss me again.

Pinahidan niya ng maiigi ang kanyang labi gamit ang kanyang palad at walang emosyong tumitig siya sa binata. Kung natunaw man nito kanina ang kanyang pusong tumitibok, ngayon nanumbalik na ito sa pagkatigas.

"Bakit ka pa nakikipaghalikan kung may girlfriend or fiance ka na? She isn't worthy for you? She's pretty and has an innocent face, what if she'll know about what you've done? You can hurt her, and I don't let that moment happen!" Mahabang lintaya niya sa binata.

Ayaw niya ng gulo. Ayaw niya na sisira ang relasyon nito at ng babaeng 'yon ng dahil sa kanya.

Natahimik lang ang binata pero parang biglang nag-iba ang expression nito na parang may naalala. Ngumingising umi-iling-iling muna ito bago nagsalita. "What are you talking about? I don't have a girlfriend nor fiance, and Honey is -" Croshan cut him.

"Wag ka nang magmaang-maangan pa! If you already memorized the every scene in TV drama or movie, then I already memorized the every line that all man used to say. So, don't try to turn my world upsidedown if you don't want me to turn your life miserable." Galit na ani niya at dinuro-duro ang binata.

Hinawakan nito ang kanyang kamay na ginamit pang duro at pinagpatuloy nito ang kanyang sasabihin. "Honeygale is not my girlfriend nor fiance. She's just my secretary and my innocent cousin. Now tell me? kung pwede bang maging kami?" Those words makes her silent. "Kahit halughugin mo man ang lahat ng impormasyon tungkol sa kanya, trust me, she's my cousin."

I'm very stupid. I'm over reacting. Please, lord! Bury me in the ground, I don't want to live with my over reacting attitude and stupidity.

"Earth to Croshan" ang mga salitang iyon ang nagpabalik sa kanya sa ulirat.

Pinanlisikan niya ito ng tingin at sinuntok ng mahina ang dibdib nito. But, Jilo only laughing and she couldn't stop herself that end with laughing too that nothing seems to happened.

CROSHAN staring outside of Jilo's Audi window. Hindi niya alam kung saang lugar siya dadalhin ng lalaking nagmamaneho ng sasakyang sinasakyan niya.

Anong silbi ng mga sinabi nito kanina na 'pumili ka ng  damit na gusto mong suotin' kung lahat ng pinili niya ay hindi sang-ayon sa paningin ng binata? Imbis na yung pinili niya ang suotin, pinasuot sa kaniya ni Jilo ang black long sleeve turtleneck, black SquarePants, at pinaresan iyon ng black sneakers. Ano nalang kaya ang itsura niya ngayon? Parang pupunta siya sa libing.

And speaking of earlier, sinabi na sa kanya ni Jilo kung bakit nandoon ang pinsan nito. Matalik na rin palang kaibigan ng pinsan niyang si Daisy si Honeygale. Ano na lang kaya ang sasabihin ng pinsan ni Jilo sa kanya? May mukha pa ba akong iharap sa pinsan niya? Shit! Ayaw ko na talaga! Please, lord! Bury me in the ground! 

Naramdaman nalang niyang huminto ang sasakyan sa familiar na lugar. Oo nga pala, Linggo ngayon. Kaya naman pala dito siya dinala. Muntik nalang niya makalimutan ang halaga ng araw ngayon.

"Andito na tayo."

Mlsandeuniqca

[A/N]:  hello everyone! Sorry for the late update. It's been weeks or a month since I haven't an updates. I have a serious trouble but, it's okay. See you next update. Thank you for reading, I hope you still supporting me. Thank you again.