29

6K 522 29
                                    

Yazar'dan

Yankı Ada'yı okula bıraktıktan sonra eve gelip, abilerinin yanına ilerledi. Deniz Ela ile ilgilenirken Savaş Ömer abisinin dizlerine yatıp, son maçın analizini yapıyordu. Ilgaz ise Uraz abisinin dizlerine yatmış telefonu ile ilgileniyordu. O adamı bulup, babası ile halledeceği için mutluydu içten içe.

Yankı hissettiği şeylerle gülümsemeden edemedi.

Mutlu ve huzurluydu. Bunu yıllar sonra tatsa da şükrediyordu.

"Abicim kapıda mı dikileceksin?"

Deniz'in sesi ile kendine gelip, Uraz abisinin yanına oturmuştu. Uraz kolu altına aldığı kardeşi ile Yankı onun omzuna yaslandı. O an abilerine besyo okumayı düşündüğünü söylemediğini fark etti.

Kafasını kaldırıp, Uraz abisine baktı.

"Abi." Uraz kardeşine döndüğünde diğerlerinin de kulakları onlardaydı. "Ben sınava hazırlanmayı düşünüyorum." Yankı'nın aniden dedikleri ile Keskin erkekleri şaşırmıştı. "Zorunluluk için mi yoksa istediğin için mi?"

Uraz'ın şüphe içerisinde sorduğu soru ile Yankı gülümsemişti. "İstediğim için." Dedi. Uraz artık bir şeylerin rayına girdiğinden emin olmuştu. "Abi parası yemek varken okumak mı?" Dedi Ilgaz iğrenerek. Yankı bu haline gülmeden edemedi.

"Ne boş adamsın oğlum ya?" Dedi Ömer iğneli bir tonda. "Ne okumak istiyorsun peki?" Savaş'ın herkesden bağımsızca sorduğu soru meraklandırmıştı. "Besyo. İlerde belki fitness yeri açarım, kendi iş yerim olur...Yani bilmiyorum antranör olarak bir yere de girebilirim."

Yankı istemsizce bunları söylerken heyecanlanmıştı. Bir hayal değildi fakat bir istekti.

"Yanında olurum aslanım." Dedi mutlulukla Uraz. Kardeşini kendine çekip, öptüğünde Deniz korkuyla kardeşine dönmüştü. "Ya ne olur Üniversiteyi uzakda düşünme...Yeni kavuşmuşuk, bu bünye ayrılık kaldırmaz" Dedi sitemle.

Bu sitem içten içe abilerinin içinden geçendi.

Yankı buradan ayrılmayı düşünmüyordu, ne sevgilisinden ne ailesinden ayrılmayı göze almıyordu.

"İstanbul abi merak etme." Dedi Yankı gülümserken. Herkes rahat bir nefes alırken Yankı nerden başlıyacağını merak ediyordu. "Evin en genç mezunu olarak abin sana yardım edecek." Dedi göz kırparak Deniz.

"Aklımdan geçen tek şey." Diye mırıldandı. "Kazanamazsan üzülme, ben ikincide kazanmıştım tıp fakültesini." Yankı beklemediği itirafla abisine şaşkınca baktı. "Nasıl motive kaldın ki?" Dedi merakla.

"Hırs diyelim."

"Bende 3 senemde işletme bölümünü kazanmıştım." Diye mırıldandı Ömer. "İlk senemde çok geniş takıldım. Diğer 2 sene ne sen sor, ne de ben cevaplayım..." Dedi iğrenerek. Ömer o sıkı çalışmaları düşündükçe sinirleniyordu.

Yankı abisine şaşkınca bakmadan edemedi. Uraz abisini biraz anlasa da Ömer abisinin 3 sene sabredip, sınava girmesi şaşırtmıştı.

"Ben ilkte girdim hukuk fakültesine." Dedi Savaş gururla. "Sen fenaydın ama kendini baya kapatmıştın her şeye." Dedi Deniz. Savaş kendini herkese kapatıp, sorularla bağuştuğu dönemi hatırladıkça gülümsüyordu.

"Gözün korkmasın, illaki kazanıyorsun." Dedi Ilgaz. Yankı kaçıncı senesinde gireceğini umursamıyordu, girmek istiyordu sadece. "Fıtness yeri açarsan abine beleş üyelik verirsin değil mi?" Savaş'ın kendini acındırarak sorduğu soru herkesi güldürmüştü.

YankıWhere stories live. Discover now