1.BÖLÜM

18.1K 395 60
                                    

'Merhabalar sevgili okuyucular;

Okumanızı rica ederim .

Dikkatimi ilk çeken şey birinci bölümün görüntüleme sayısıyla ikinci bölüm de ki oranın uymaması , ben beğenilmenin dışın da neden beğenilmediğini de bilmek isterim .
Açıkçası daha yeni başladığım bu yolda yönlendirilmek isterim .

Hem bir kitaba ilk bölüme bakıp okuyup okumama kararı vermek haksızlık olmaz mı .
Size kendinizi anlatın dese biri hemen hayatınızda ki en önemli olayları mı anlatırsınız önce tanışmazmısınız ilk bölüm kitabımın sizinle tanışması diğer bölümlere özelllikle 6 . 7 bölümlerden önce karar vermemenizi önemle rica ederim .

Ve kitabımı okumaya devam edenler Öncelikle ismini ,kapağını, yada konusunu hangisini beğendiniz bilmiyorum
Ama hangisini beğendiyseniz yada hangisi ilginizi çekmeye sebep olduysa , umarım merakınızın beğeninizin arkasından gider diğer bölümlere de bir şans verip kitabımı okumaya başlarsınız .çok değerlisiniz

Sizden ricam aşağı yorumlara bir başlama tarihi bırakalım , minik bir beğeniyi yıldıza basmayı ,yorum yapmayı yolun başında olan bu yazarınıza çok görmeyin .

Yorumlar da buluşulmak ümidi ile

Mardin den İzmir'e uzansın ellerimiz herkes imkansız desin ; biz var olalım . Seninle düştüğümüz yerden el ele kalkalım , kendimize  inat yanlışlarımıza inat beraber olalım ...darbeler alan sevgimizi görmezden gelecek kalbi bulabilir miyiz .

Sürgündür sevdam sürgündür yüreğim'' acılar biriktirdim içimde, sonu gelmeyen öfke nöbetlerim ,nasıl anlatsam bir zamanlar lalin varmış...isminin anlamını hayatında taşıyan ateş kırmızısı olan yakut kırmızısı yürek yakan... yanmış lalin ama yakmışta .

Bir Sevda uğruna , yananları da anlayacak var olan düzene dur diyecek , ama sevdiği adama gönlün de taht biçecek ...

Başarırım sanıp her defasın da dizlerinin üzerine düşecek , Sevda tam olarak da bu değil mi zaten mutlu oldum sanıp ağlamaz mı insan .

Lalin İzmir dokuz Eylül üniversitesinin tarih bölümün de dördüncü sınıf öğrencisidir .

"Ve geç kaldığım bir final gününden bildiriyorum."

Elim de kitaplarım okulun koridorun da sınava gireceğim anfiye koşturuyordum .

hayır yani hep mi suçluyum geç çalan alarmın , beni getiren taksinin hiç suçu yok mu ...diye iç sesimle kavga halindeydim .

Lalinn lalinn ! Diye arkadam seslenen böceğimden başkası değil di .

ipek hızlı adımlarla yanıma geliyordu .

"Hayırdır canım sende mi geç kaldın? "Diye sordu nefes nefese .

"Yok ben fantazi olsun diye koşuyorum "

Hıhh dedi alıngan bir şekil de
"oo Lalin hanım bakıyorum da enerjiniz gayet yerin de şu okul bitsin kızım ahh ipek vahh ipek keşke olsan diye söylendiğinde yanın da bu pamuklu kalpli ipeğin olmayacak bil istedim."

"Ya kızım sen alındın mı ay benim alıngan arkadaşım sen hep ol hayatım da mesafeler engel olmasın nolur arkadaşlığımıza ."

Sana daha burda şiirler ,methiyeler dizerdim ama bebeğim geç kaldıkkk koşş diye çektim kolundan .

"şu son finalden de kurtulup artık başlamak istiyorum diye bağırdım ."

evet gerçekten okul bitsin ve ben öğretmenlik hayatıma ve bilmediğim o dönüm noktasına başlamak istiyordum.

3.ay sonra

Finaller bitmiş ,kpss sınavı bitmiş tercihler yapılmış ve tercihimin açıklanmasını;

kurdun kuzuyu beklediği gibi bekliyordum ,
Tabi ki bizimkiler de bilgisayarın başın da sabahtandır benimle birlikte bekliyorlar dı . Babama asla bakamayacağımı söylediğim için o sayfayı yenileyip ,hala açıklamadılar diye oflayıp duruyordu.

Yok  artık Lalin !dedi babam sesi aniden yükselerek

" Ne ne noldu baba söylesene ?"

Kafasını olumsuz anlamda sallıyordu bilgisayarın başın da "kızım ben seni bu kadar uzağa gönderemem."

"gözlerimi sımsıkı kapatmış  neresi geldiğine ilk meslek hayatımın neresi olacağına bakamayacak kadar heyecanlıydım .

"Babacım lütfen çatlatma da söyle az sonra Lalinden geriye adı kalacak bu gidişle dedim ."

"Mardin dedi sesi oldukça kısık çıkmıştı ."Mardin midyatta bir okul ...
Babamın yanın da sandalye de oturan annem bir anda yerinden kalktı ;
"Yok daha neler dedi  , olamaz hayır izmir'e çok uzak mardin olmaz efendim.

Bir dakika dur Sevim zaten canım sıkıldı dedi babam anneme .

Tufan bak bu kız delidir biliyorsun , gönderme olmaz çok üzülürüm bana bunu yapmayın lütfen ...

annemin itirazları kulağımdayken içimden tekrarladım Mardinnn...

Rüyalarımın  şehri , evet yanlış duymadınız rüyalarımın şehri , o dar sokaklarında nefes nefese koştuğum ama sonunda huzur bulduğum şehir benim şehrim...

Annem ve  babamın haberi yoktu onlar beni bu kadar uzağa göndermek istemiyorlardı fakat ben mi?

İşte ben isterdim ; istedim de  mutluluktu bunun adı istemiştim sonunda olmuştu.

annemin dokunuşuyla kendime geldim

"lalin kızım lütfen hiç ayrılmadık bebeğim yapma kızım hem paraya ihtiyacın mı var tekrar hazırlanırsın nolur üzme beni güzel yavrum "diye söyleniyordu ;

"önce bi sakin olun oturun anne ,baba lütfen "

"hadi şöyle oturun koltuğa "deyip ikisini de oturtmuştum .

tek çocuktum ben gözlerinden sakındıkları üniversitede bile başka bir şehir'e gönderemedikleri yakut kızları. Onlardan çok uzağa gidecekti ilk defa Onları üzmek istemezdim asla, ama artık kendi ayaklarımın üzerinde durma vaktim gelmişti. Amaç mesleğimi yapmak o genç beyinlere güzeli doğruyu öğretmek değil miydi neydi o zaman sorun memleketimin her yerine giderdim.

"Bakın anne baba anlıyorum bu ayrılık size olduğu kadar bana da zor gelecek,"

Ama bunu yapmak zorundayım ,bugün olmasa yarın doğu görevimi yapmak zorundayım,hem bu bir zorundalık ta değil benim için ,ben severek isteyerek Mardin'e gitmek istiyorum ne olur üzmeyin beni sevincimi yarım bırakmayın bakın atandım ne güzel bu haberi bekleyen kaç kardeşim var biliyormusunuz ?"

"Lütfen  anne ,bana bak  babacım nolur ,mutluluğumu görmüyormusunuz "önemli olan nerede olduğumuz değil ki kalplerimiz bir atsın yeter.

"Sevim yeter dedi babam ağlayan anneme doğru dönerek haklı kız sevincini yarım bıraktık ben kızıma güveniyorum gider ve başarır benim kızım hem uçak diye birşey var uzaklar yakın artık "deyip sarıldı anneme ve bende tabiki onlara...

Uzaklar yakın artık ... yüreğimin o uzaklara taht kuracağından habersizdik hepimiz.

Ve Mardin serüvenim başlamış oldu

Mardin Midyat nereden bilebilirdim ki isteyerek adım attığım yerin kalbime sürgün olacağını...

Mardinli sevdi yüreğim Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt