Mardinli sevdi yüreğim

29.Bölüm

Annesinden dayak yediği halde, yine anne diye ağlayan bir çocuktur aşk.

Önce canın yanar , sonra içinden sayarsın hatta bir köşe de küsüp ağlarsın ... bu anı defalarca yaşarsın ama en sonun da hep dayanamayıp koşarsın ...

Acı çekeceğini bilmektir aşk , acısız olanı da vardır elbette . Benim payıma düşen cam kırıkları doluydu . Nereye adım atsam ordan kesildi ayaklarım .
Yaşarken asla bir daha asla dediğim , gözümden yaşları sayısızca döktüğüm o anlardan sonra gurursuz bir şekilde devam etmek ti belki de aşk , yada doğrusu şöyle başta aşk sandığım için yiyip yuttuklarım yaptığım gurursuzluk ilerde yanlış bir kararla alınmış mecburiyetim olacaktı .
Deli cesaretiydi belki de bende ki bile bile yanlışa koşmak . Canım yana yana birileri buna tesadüf der birileri kader...

Vazgeçsem kalbim acır , nefes alamam nefesim olan adam yokken ...
Kabul etsem annem babam istemeden ; yine kalbim acır , dönemem ki arkamı bugüne kadar onlar bana nefes olmuşken !

Kafam da her zaman ki gibi bin bir düşünce . Gece yi sabah ettim gün doğdu pencereme ama içim yine karanlık ' kara kara bulutlar yine kalbim de ; babam geldimi eve annemin odasına gitsem ne der . Allahım lütfen daha sancılı olmasın bu süreç ...kafam da binbir düşünce

"Canım uyandım mı diye kapımı çaldı.ipek"
Sanki Uyuyabilmişim gibi ...

"Gel canım uyandım "
Kapıyı açıp içeri girdi ipek
"Acıktın mı bakalım dışarı kahvaltıya gitmeye ne dersin "dedi şirin şirin .

"Iıı ııı annemle babam la konuşmadan gitmek istemiyorum ipek "
"Anlıyorum canım ama bak üzülme daha fazla lütfen."
"Gelde üzülme Ya bir gün var panik yapıyorum haliyle Demir'e ne diyeceğimi bile bilmiyorum ."

"Ya deme öyle dur daha yeni duydular ."

Odamın kapısı çaldı tekrar
Hemen arkasından kapı açıldı ...
Babam gelmişti hafif çe öksürdü
"Lalin ..."
"Babacım."
"müsaitsen konuşalım aşağı gel lalin "
"Tabi hemen geliyorum ben şey ee üzerime bişey alıp hemen geliyorum dedim kekeleyerek ."

"Hadi ipek bana şans dile "
"Tüm şanlar senin olsun arkadaşım gelmemi istermisin?"
"Tabi ki kızım inelim hadi ..."
Salona  geçtiğimiz de annemle babam kahvaltı masasında oturuyorlardı
Babam eliyle oturmamı işaret etti .

Sandalyeyi çekip oturdum:
Elindeki kahve fincanını ağır hareketler le eline aldı babam ,annem sadece bana bakıyordu ellerini göğsünde birleştirmiş şekilde .

Benim onlarla göz göze gelmeye cesaretim yoktu ama babam hafifçe öksürünce babama bakmam gerektiğini anladım ...

"Şey ben bi mutfağa bakayım dedi ipek ."

"Bak lalin seni bizim çocuğumuz sun evet , ama bu bizim istediğimiz herşeyi yapabileceğin anlamına gelmez tabi . Sen bugüne kadar bize karşı olan tüm sorumluluklarını yerine getirdin , hiç yanlış bir hareketin olmadı ama bunların hepsi ; bugün aldığın bu kararı etkilemez . Keşke zamanın da hatalar yapsaydın ama bugün bu konuda sözümüzü dinleseydin , sen buna ister ön yargı de ister anne bana hissiyatı ;bizim annenle fikrimiz olumsuz .
Anında suratım düşmüştü. Olumsuz ne ya dedik içimden olumsuz ne .

"Ama dedi babam ; sana evlenme demiyoruz bizce acele verilmiş bir karar ,mantıklı düşünürse benim kızımın da doğru yolu bulacağı bir karar ama anladığım kadarıyla şu an sadece kalbini dinliyorsun ve bize de mecburen kabul etmek düşer."

"Yani kısacası baban diyor ki Lalin verdiğin yanlış bir karar ama biz yine de arkandayız bu hayat senin doğrusuyla yanlışıyla , eğer aldığın karar yanlış ise ; yanlış hanene büyük bir çizgi ekleyeceksin , ki umarım öyle değildir . Sen bizim biricik kızımızsın klişe olacak ama prensesimizsin , bizim pamuklara sardığımızı üzmesinler bize yeter" deyip gelip sarıldı bana .
Ah canım annem ne kadar kızsa da kırılsa da kıyamaz ki o hiç bana ...