Mardinli sevdi yüreğim

33.BÖLÜM

Bu bölüm 80 yorumu bile tek başına yapan :) her ayrıntısı en ince ayrıntısına kadar okuyan ve bu bölümü günlerdir bekleyen okuyucum rayasalmanova  gelsin .
Çok teşekkür ederim .

Paramparça ...
Ayrılık da sevdaya dahil çünkü
Ayrılanlar hala sevgili ...
Atilla İlhan .

Büyük bir camın önünde hayal edin kendizi kocaman bir cam tüm şehir ayaklarınızın altında gün doğumu , gün batımı her şey ama her şey muazzam cam da küçük bir çatlak oluşuyor önce , ama hala görüntüler muazzam çatlak büyüyor gözüken yerlerden ,ama hala muazzam ...
Çatlaklar büyüyüp cam tuzla buz olduğunda geriye kalan kocaman bir boşluk korkunç bir boşluk camın arkasına saklanan bütün tehlikeler gün yüzünde ...

Bu kadar dı bizim için bizi olabildiğinden güzel gösteren cam patlamıştı .

5.saat sonra

"Lanet olsun biri bişey söyleşin artık tufan iyi mi ? İyi mi kocam nolur biri konuşsun."

Annemin çığlıklarını aralıksız iki saattir duyuyordum . Dünya başımıza yıkılmış biz altında kalmıştık sanki .
Babam korkunç bir trafik kazası geçirmiş anlatılanlara göre o arabadan bulunup hastaneye getirilmesi bile mucize .

Ama güçlüdür benim babam her şeye herkese inat güçlüdür asla bırakmaz beni yalnız başıma , asla tek kalmama müsade etmez , beni bırakıp gitmez

Gitmez babamm anne yeter ! O bizi bırakıp gitmez , ne zaman bıraktı bizi ! Söylesene ne zaman , inan artık iyi olacak inan !

Bebeğim tamam dedi İpek kollarını bana sararak geçti canım geçti , tufan amca çok güçlü güzel haberler alacağız emin ol .

Demir geldiğimizden beri hastaneye daha iyi doktorlar getirmek için uğraşıyordu çok fazla kırığı olduğu için İstanbul'dan ünlü bir ortopedi doktoru getirtti .

Üç saattir ameliyattaydı ama çıkan hiç kimse yoktu . Daha sonra beynin de bir damardan pıhtı attığı için acilen beyin cerrahı getirtilmişti .

Atlasın da bu hastane de bir haftadır çalıştığını öğrenmiş oldum bu süreçte , biz hastaneye gidene kadar Emre'ler gelmiş
Emre zaten Atlasın bu hastanede ortapedi doktoru olarak başladığını biliyormuş Atlas tufan amca iyileşecek eminim demiş kulağım da herkes ten bir cümle vardı ama asla hepsini tam olarak anlamıyordum .

Tek istediğim babam iyi olsun du Atlas babamı ne kadar sevdiğimi biliyor kötü bişey olsa söylerdi Emre'lere değil mi ?

Demir sırtını duvara yaslamış duruyordu annem sandalyenin bir köşesinde ben başka bir sandalye de oturuyordum .

Emre'ler ipekler herkes buradaydı .

Ayağı kalkıp dolaşmaya başladım bu biz gibi ameliyathane yazısı daha da üşümeme sebep oluyordu .
İnsan dert kapısına gelene kadar ne kadar da mutlu aslın da , ne kadar da boş şeylere üzülüyormuşum diyor ...
Aslın da ne kadar da mutluymuşum , mutluluk da her şey gibi kaybedilince kıymete biniyor .

Ya bi haber artık lütfen bir haber bile verecek biri yok mu lanet olsun ya ! Neden kimse çıkmıyor içerden neden !

"Şşşş sakin ol güzelim" dedi Demir kollarının arasına alarak .

"Baban uyanınca bu kadar üzüldüğünü göre çok kızacak sana lalin "
"Benim babam bana asla kızmaz tamam mı !
Asla kızmaz o beni çok sever insan sevdiğine kızmaz kıyamaz ..."
Deyip ittirdim kendimden şu an en son istediğim şey di Demir'e sarılmaktı beni her dakika üzen birine sarılmayacaktım artık .