GİZEMLİ | TAMAMLANDI

23. AYRILIK

Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım. Ne kadar hızlı vote gelirse o kadar yazma hevesim artıyor. <3

Bölüme başlama saatlerinizi bu satıra bırakabilirsiniz.

Keyifli okumalar.

***

23.BÖLÜM: "AYRILIK"

Alparslan'ın anlattıklarını şaşkınca dinliyordum. Zaten başkada ne yapabilirdim ki? Sanırım küçük dilimi yuttum.

"Şunu bilmelisin ki! Ben ablanı falan öldürmedim." Ses tonu çok sinirli çıkmıştı.

"Senin gözünde kişiliğim nasıl bilmiyorum, bilmekte istemem. Herkesin kendi düşüncesi." Dedi, gözlerimi devirmemek için zor durdum. Hızlıca cevabı yapıştırdım.

"Hiç yok." Dedim, Alparslan derin bir nefes aldı.

"Çokta umurumda." Dedi, omuz silktim.

"Güzel, olmasında zaten." Dedim, Alparslan konuşmaya devam etti.

"Ablan Arslan ile sevgiliydi, yani abim ile." Deyince, ağzım açık kaldı.

"Ablan sana beni niye söyledi bilmiyorum. Abim ile ikisi uyuşturucu bağımlısıydı, abim bırakmaya çalışmış fakat ablan bırakmamış ve abimide bıraktırmamış." Dediği an kan beynime sıçradı. Hızlıca ayağa kalktım ve işaret parmağımı kaldırdım.

"Hasta bir kıza suç atmaya utanmıyor musun!" Alparslan da kalktı, yüzü çok sinirliydi.

"Otur şuraya yeni çıktın hastaneden!" Dedi, derin bir nefes aldım ve oturdum. Alparslan da oturdu.

"Hasta ablan masum insanlara suç atmaya utanmıyorda ben mi utanacağım?" Dedi, sessiz bir şekilde yutkundum.

"Sen kendine masum mu diyorsun?" Dedim, Alparslan başını evet anlamında salladı.

"Masum olmadığım bir konu söyle." Bir kaç saniye düşündüm ve konuşmaya başladım.

"Tüm bunları bilip susman!" Dedim, Alparslan tek kaşını kaldırdı.

"Sen nerenden dinliyorsun beni?"

"Kulaklarımla."

"Kulakların değildir o, kulaklarınla olsa böyle olmazdın." Gözlerimi devirdim.

"Boş yapma devam et." Dedim.

"Ben abimi iyileştirmeye çalışırken ablanıda denedim. Ama ablan istemedi. Zorla güzellik olmayacağına göre bende uğraşmadım. Senden haberim bile yoktu o zamanlar." Ablamın bir ara sevgilisi olduğunu biliyordum, bizden bir sır gibi saklamıştı.