XII

10 1 0
                                    

Cyrille
      "I'm sorry father but I can't do this." Humarap siya sa akin at tinignan ako sa mga mata matapos kunin ang mga kamay. "I'm sorry." Anito at kumaripas palabas ng simbahan.

    Inangat ko ang suot na wedding dress at pinilit na tumakbo. Malapit na, malapit ko na siyang maabutan pero...

     "Atlas!" May ngiti at nagkikinangan ang mga mata ni Kai na niyapos ang lalaking naka-suit din ngunit pang best man. Niyakap siya nito pabalik bago binaling ang Tingin nito sa'kin. Tinging sinasabing siya na naman ang nanalo.

   Ngiting sinasabi na kahit kailanman hinding-hindi ako pipiliin ni Kai...

    "Kai!" Sigaw ko at luminga-linga. Habol ang hiningang bumangon ako at inilapat sa mukha ang dalawang palad.

    Simula nang araw na mahanap ko ang kahon sa ilalim ng kama namin at nang umalis siya, walang gabi na hindi ako nanaginip. At sa bawat panaginip, hinahabol ko siya. Huminga na lamang ako ng malalim at inabot ang tubig sa gilid.

    Muli akong bumalik sa pagkakahiga. Ipinikit ko ang mga mata, sinusubukang matulog muli pero walang nangyari.

     Kung nandirito lang siya...

     "Hindi. Hindi na 'yon babalik." Huminga akong muli ng malalim. Kailangan kong masanay na wala siya sa tabi ko. Kailangan kong tanggapin na kahit kailan hindi magiging ako.

    KATULAD NG mga nakaraang mga araw, ang tanging paramdam ni Kai ay ang paglalagay ng pera sa ATM ko with notes na for check-ups at foods dito sa bahay. Parang gagi nga at Wala naman siya dito sa bahay pero may ambag siya. Weird.

   Isa pang weird, ang bilis mapuno ng basurahan namin. Si Yreneah at ako lang ang nandirito pero bakit may mga instant foods from online shops dito? Wala naman sa'ming dalawa ang nag-o-order online at nagluluto ako. Isa lang naman 'yong taong mahilig d'on...

  "Hoy! Siya na naman iniisip mo?" Ngiti ni Neah sa'kin na mukha pang bagong ligo. Umiling lamang ako at ibinalik ang atensyon sa binabasang libro. Wala akong magawa eh tapos itong pinsan ko pa gumawa sa lahat dito. Porke't day-off nako. Umupo Ito sa harap ko at humagikgik. Baliw amp. "Hindi raw tapos 'yong libro baliktad. 'Wag ako beh,"

Ay po— "H-hindi ba pwedeng may abstract na picture? Duh." Maniwala ka, please. Tinitigan lamang ako nito sa mata bago tuluyang binigyan ako ng world peace. Finalllyyyyyy!

Kai

    No sunlight, no exercise. Just sitting inside my office slash bedroom. A way to die I guess? Charot. I have no energy to get out plus I can't have her caught me. I'd rather stay here for a while and pretending I don't exist and thinking on how to fix things rather letting her see me.

    Her painful stare caused by me is already enough. I don't want her to stressed-out just because she know I'm inside here.

    For the past five days, I've been here. Eating nothing but foods from fastfood stores around. Jeez, I never thought I'll get enough with those and now I do.

   A knock on the door suddenly goes on. "Oh. Napapansin nang asawa mo 'yong mga basura from fast foods. Might as well, tigilan mo muna ng kahit ilang days." I just smile at her and hold the door knob. "Mamaya na, we need to talk about you and your feelings." She said, looking straight to my eyes. She squints her eyes a bit, probably trying to see through. Ano siya x-ray machine?

     "So..." Umupo siya sa office chair at sumandal dito na parang boss na nahuli akong gumagawa ng hindi kanais-nais. "Ano ba talaga? Mahal mo pa ba kapatid mo? O 'yong pinsan ko na? Sagutan mo agad kun'di itatakwil kita." She said full of seriousness in her eye, making me feel I'm a rat while she's a cat who got me cornered.

    Jeez, what's up with her aura? She's never been that scary before. She's the cheerful friend among the group but also the one who'll smack your butt off if you make her friends cry. I've never see that since I just stay here for months in the past. Ang makita 'to ngayon? Nakakawala ng tapang.

    Chill. "I like your cousin okay? I show more care than usual because I feel that way. You know I don't like playing with other's feelings don't you?" Scratching the back of my head, I look down. "No I... Love your cousin and I love everything about her," shit, just kill me right now.

   She squinted her eyes on me. "Eh why na 'di mo pa natatapon 'yong memories niyo ng ex mo?" Oh. The box. Yeah, right this is the reason why. "Well... I'm about to throw it out the day before she found it kaya ko nilabas muna kaso hindi ko na nagawa. You know, office works." I answered, looking straight to her eyes.

   Si Yreneah ang tipo ng tao na kapag hindi mo tinignan sa mata, automatic sinungaling ka na.

   "Alam mo, red flag ka rin," she said after the silence. "I know you can't let go of him pero pre dapat noong araw na tumira kayo sa iisang bubong, tinapon mo na. You know, respect na rin?" She pushed the plates full of foods that I know is cooked by her. "Kumain ka na. Sagutin mo na lang ulit mamaya."

Cyrille

    "Iyong convience store ba na binilhan mo sa mars pa? Tagal mo ah." Sabi ko at binalik kong muli ang atensyon sa telebisyon. Movie marathon daw kami ngayon eh. "Oo teh sa mars pa. Ano 'yan?" Tanong niya at itinapat sa akin ang ilaw ng kaniyang cellphone.

     "Ebarg cravings mo bhie. Apple at peanut butter? Yuckiness." Aniya. At 'yon nga po, dumali si Yreneah 'picky' Castaline. "Pake mo? Bakit jinudge ba kita n'ong uminom ka na walang chaser? Diba hindi? 'Wag ka ngang judger. Iba-iba trippings natin dito."

    Binalot na kami ng katahimikan habang nakatuon sa TV. Himala na ang tahimik niya ngayon. Kung meron mang ingay galing sa kaniya, tunog lang ng chips. Himala pero baka improvement? Charot.

    Natapos ang palabas. Kaniya-kaniya kaming ligpit ng kinainan. "Teh," tawag niya. Nag- 'hmm' lang ako at nagpipigil ako kung papapakin 'tong peanut butter with strawberry naman. "What if ano... Biglang bumalik dito si Kai tapos sabihin niyang Mahal ka niya? Maniniwala ka ba?" Wow, out of the blue question.

     Sinara ko ang lalagyan ng peanut at sumandal sa headboard. "Hmm... Hindi ko alam. Maybe yes, maybe no. Ay ewan! Parang ang hirap kasi i-imagine lalo na ngayon. Basta ang hirap paniwalaan, if ever." Sagot ko at bubuksan na sanang muli ang container kaso kinuha na sa'kin.

    "Pero what if lang naman 'diba?"
    "Pero what if din ibalik mo sa'kin 'yang peanut ko?"

    "Gabi na gagi. Bukas mo na 'to," Ipinasok niya sa mini-refregirator ito bago bumalik sa tabi ko. "Sabagay... pero anong plano mo ngayon?"

  "Mag file ng divorce."

    

Not YoursWhere stories live. Discover now