Brief aan Justin
Geschreven: week na de begrafenis.
Justin,
Waarom. Waarom daad je dit. Waarom moest je mij nou redden? Na wat ik had gedaan?
Ik had je f*cking tweelingbroer gekust, Je uitgescholden, jou bijna willen slaan, willen dumpen voor iets wat veel eerder al gebeurd was...
En nu? Ik kan niets meer. Huilen is het enige wat mij nog bezig kan houden om de woede te kunnen onderdrukken, de pijn.
IK had dood moeten gaan, IK had begraven moeten worden, aangereden moeten worden en de pijn moet voelen die door jou heen ging na de klap...
Wanneer ik voel dat de pijn minder wordt dwing ik mezelf om opnieuw voor mij te zien hoe jij aangereden werd, hoe jij daar lag... stil... niet bewegend... niet in staat zijnde iets te kunnen... koud op de straat voor je eigen huis.
Ik dwing mezelf de schok opnieuw te voelen en de pijn mij vanbinnen te laten afbreken... nog meer dan ik al gebroken ben... het gevoel dat ik niet compleet ben wordt elke dag erger, meer; en het moet van mijzelf om die pijn te voelen, wetend dat jij nooit meer iets zal kunnen voelen.
Ik hou van je... veel te veel... zoveel dat ik bijna ga geloven dat ik je ga zien in de hemel wanneer mijn eigen hart ook is gestopt met kloppen. Maar ik kom waarschijnlijk dan in hel, IK leef nu nog en doe alles wat JIJ nooit meer kan doen, Ik sta hier terwijl JIJ hier had moeten zijn.
Het spijt mij. Weet dat ik mezelf laat boeten voor wat ik heb laten gebeuren, voor het feit dat ik nog leef in plaats van dat jij leeft. Als ik het kon terugdraaien had ik jou gekozen, zodat jij hier in plaats van mij zou kunnen zijn...
Ik hou van je.
Maud
YOU ARE READING
I need to let you go
RomanceDit is het tweede boek in de reeks: I can't let you go -Ik laat mij op het bankje zakken bij het water en staar. Ik laat mij door de pijn afgebroken worden en wacht. Ik wacht tot het over is, tot het weg gaat... maar het vertrouwen of dat ooit gaat...
