I need to let you go

Deel 3

Pov Levi

Wanneer ik zeker weet dat mijn moeder de kamer uit is loop ik de trap op en leg mijn hand op de deurklink van Justins kamer. De klink is koud en ik knijp hem zo hard mogelijk in. Dan draai ik de knop om en loop zijn kamer in. Ik sluit de deur en ga met mijn ogen door zijn kamer. Alles ligt even recht en precies als toen hij hier nog was. Het is muf in zijn kamer en ik loop naar het raam. Ik open de gordijnen en in het zonlicht zie ik het  beetje stof door de kamer zweven en langzaam op de grond landen. Ik open het raam en zet het volledig open, ik ga op de vensterbank zitten en leun tegen het open raam. Het is guur buiten en de regen komt met bakken uit de lucht. Ik voel licht een paar druppels in mijn gezicht komen en sluit mijn ogen.

De mensen op straat kijken allemaal bedroefd, alsof ze voelen wat ik voel, alsof ze weten  waar ik doorheen ben gegaan de afgelopen tijd. Behalve 1 meisje, haar groene laarsjes en jas steken af ​​tegen de donkere straat en ze stampt vrolijk in de plassen. Ik zie hoe ze haar mond opent terwijl ze naar boven kijkt en proeft van de koude regen. Ik ga iets meer uit het raam zitten en steek mijn hoofd net ver genoeg naar buiten. Ook ik open mijn mond en voel de regen in mijn mond vallen. Ik moet lachen, de regen kietelt maar voelt ook fijn. Mijn haar wordt langzaam aan steeds natter en natter en dan wordt de deur open gegooid. Ik schrik en ga snel rechtop zitten. "Levi De Jong wat ben je in hemelsnaam aan het doen? Wil je dat ik nog een zoon verlies? En hoe durf je het raam open te doen in je broers kamer!" Ze heft haar stem zo erg dat ik hoor hoe mijn vader de trap op gestormd komt. Hij komt de kamer binnen en ziet mij zitten in de vensterbank, kletsnat haar en de ramen wijdt open. Mijn moeder loopt op mij af en trekt mij ruw weg, ze smijt de ramen dicht en een van de glazen barst. Ze draaien zich om en kijken mij geërgerd aan. "Jou schuld, ik zei nog zo dat alles in je broers kamer zo moest blijven en wat doe jij? Het is kletsnat binnen.

Mam, het was hartstikke muf binnen en ik wilde het zelf laten luchten, Justins vloer kan prima tegen water en ik heb geen van zijn spullen aangeraakt. En als ik dat wel had willen doen, mocht dat gewoon. Hij was mijn tweelingbroer, mijn verdomde tweelingbroer. Weet je hoeveel pijn het doet om te weten dat hij er niet meer is? Ik hoorde die klap, ik vóelde wat hij voelde. De pijn ging dwars door mij heen. Elk stukje gevoel ging ook door mijn lijf. En jij durft  mij ervan te weerhouden zijn kamer in te gaan? Zijn spullen aan het raken? En spreek verdomme zijn naam uit! Justin heet hij. Justin!" Ik sluit mijn ogen en probeer de tranen te bedwingen. Ik krijg het benauwt en langzaam wordt het beeld zwart. Ik voel mij steeds verder wegzakken en net wanneer ik  hoop dat ik onderuit ga gebeurt het niet en wordt het beeld weer helder; en de pijn blijft.

Pov Sofie

Ik ga aan mijn bureau zitten en leg mijn werk aan de kant. Ik kijk naar de roze envelop en moet lachen. Een roze envelop? Hoe dan! Ik pak een schaar en ga langs de rand om hem open te maken. Ik haal de brief eruit en begin te lezen:

Hé Sof!

Hoe is ie schatje? Die roze envelop... haha ​​geen idee waarom maar leek mij wel grappig, en praktisch: hij ruikt naar suikerspin.-

Ik glimlach en pak het roze ding op. De geur van zoete suikerspin trekt mijn neus in en ik adem diep in. Ik leg de envelop weer naast mij neer en pak de brief.

-Het gaat echt beter met mij. Heb een schattige jongen ontmoet hier, niet dingen gaan denken nu haha hij is echt niet geïnteresseerd in mij als je begrijpt wat ik bedoel;) Ik ook niet in hem gelukkig, zover ben ik zelf trouwens ook nog niet, dat snap je. En het is hier zó mooi! De straten zijn oud en gezellig en in de stad is het ook altijd leuk. Soms ga ik wel weer wat achteruit maar de afleiding helpt wel heel erg. Ik heb geen idee wanneer ik terug mag en wil. Ik hou van je en mis je heel erg maar hier zijn helpt wel om niet elk moment weer in elkaar te zakken. Maar genoeg over mij: hoe gaat het met jou? Is het gezellig met levi?;) Schrijf je wel terug?! X Misschien in een paarse envelop haha

Ps: Ik heb een heel raar plan maar dat móeten we doen. Ben  al aan het sparen: Laten we over een paar maanden samen naar New York gaan. Gewoon met zijn tweeën. Shoppen, kletsen, feesten idk gewoon alles! Zonder jongens, gedoe en alleen met onszelf. Wat zeg je ervan? Je moet 'ja' zeggen want heb al 230,- dus ehmm ja....

hou van je en tot snel -xxx- Maud

Ik kijk naar haar naam en zucht. Een paar maanden... Ga ik haar zolang niet zien? Naar New York?! Ja tuurlijk! Ik sta op en loop naar mijn bed. Het zakje dat ik het opgeplakt onder mijn vensterbank pak ik daar vandaan en ik kijk hoeveel daar al in zit. 356,-. De afgelopen jaren ben ik aan het sparen om samen weg te gaan... naar New York?! Ik pak de brief en na hem nog 4x gelezen te hebben pak ik een punaise om hem aan mijn muur te hangen. Ik doe het licht uit in mijn kamer en loop naar beneden, ik schrijf later wel terug.