0546******* yazıyor
Sence de bugün çok güzel değil miydi Meva?
Ben çok eğlendim.
Hele hızlı trendeyken bize laf atan kadının yüzüne dondurma yapıştı ya, nasıl güldüm nasıl güldüm.
Allah affetsin zjjeksk
Bu değerlendirmemi yüz yüze yapmayı tercih ederdim amma ve lakin sen kaçtın resmen!
Aniden kaçtın gittin. Neden ya?
Mutluluk bana göre değil. Bunu bir kez daha anlamış oldum.
Ya niye öyle diyorsun? Bak kaç haftadır ne güzel arkadaş olduk.
Çok kırdın beni be Meva.
Ben mutlu olduğum her an bir şeyler gelip mahvediyor.
Tam diyorum ki evet şimdi olacak, mutluluk bana da uğrayacak.
Ama bir şey çıkıyor ve beni yaralamayı beceriyor.
Kalbimi acımaya yetiyor.
Ben artık bıktım bundan. Yoruldum.
Hırçınlığımı içime atmaktan,
Gözyaşlarımı içime atmaktan,
Yaralı bir kalple dolaşmaktan çok yoruldum.
Ne yapmalıyım Mahru?
Bana söylesene ne yapmalıyım.
Kuzummm,
Anlatabilirsin bana, dinlerim biliyorsun. Ve elimden gelen ne varsa yaparım.
Herkes dinler, dinlemek kolay zaten.
Ne yapacağımı hiç bilmiyorum.
Elimi uzatıyorum ama tutan kimse yok.
Yüreğim çığlıklarla dolu ama duyan da yok ki.
Acımı sinire çevirdim.
Ve Mazhar'a bulaştım. Hem de hak etmediği halde.
Neden?
Çünkü bana bu acıları yaşatan kişiye o kadar çok benziyordu ki.
Onun canını yakmak istedim.
Ve bugün o kafede onu gördüm. Bayılacak gibi hissettim. Ellerim bağlandı sanki.
İşte böyle çaresiz,
Aciz bir insanım ben Mahru.
Hangimiz aciz değiliz ki?
Hangimizin sessiz çığlıkları yok ki?
Hangimiz saf bir mutluluk içindeyiz ki?
Ama beni, seni, bizi duyan biri var Meva.
Rabbimiz var.
Onun huzuru var.
İnsan bir kere onun huzurunun tadına vardı mı, bütün dertler bir zerre misali yok olur.
Bunu dene Meva.
Çünkü biz güçlü değiliz ama O çok güçlü.
Öyle mi gerçekten?
Öyle,
Gerçekten.
