HAVING (Y)OUR BABY | L.S

0.8

"Biliyor musun, seni yataktan çıkaracak şeyi buldum."

Zayn, birkaç gündür beni yataktan neredeyse kazımaya çalışıyordu. Ancak çıkmak istemediğime dair yoğun bir ısrarım vardı. Beni buradan çıkarmak için beni gıdıklamıştı, odamda camları kapatıp gaz çıkarmıştı, ateş bile yakmıştı. Ancak pes etmediğimi görünce şimdi yeni bir fikirle gelmişti.

"3, 2, 1!"

Geri sayım yaptığı anda odaya bir anda iki kişi koşarak girdi ve yatağıma atladılar.

"Aman tanrım, Niall boğuluyorum!"

Niall bana sıkıca sarılırken Liam burnunu tutup kendini yataktan aşağıya attı.

"Ne öldü bu odada?"

"Louis'nin hayalleri."

Soruyu cevaplayan Zayn'e sert bir bakış attım. Çocuklar son olayları bilmiyordu, bilmelerini de istemiyordum. Bu konuda kendimi çok kötü hissediyordum.

"Louis, tanrı aşkına kalk ve duşa gir."

Liam hâlâ abartılı bir şekilde burnunu tutuyordu. Zayn odanın camını açtı.

"Gerçekten Niall, kokuyu almıyor musun? Nasıl bu çöp adama sarılmaya devam ediyorsun?"

Niall her yerimi koklamaya başladı.

"Ben yalnızca özlem kokusu alıyorum. O da mis gibi."

Niall, uzun zamandır ilk defa gülümsememe sebep olmuştu. Ona sıkıca sarıldığım zaman Zayn de yatağa atladı ve bize sarıldı. Liam'ı yanımıza davet ettiğinde Liam bu teklifi kesinlikle reddetmişti.

"Ben de Louis'yi çok özledim, ama bu ölüm kokusunu üzerime geçirmesine izin verecek kadar değil."

Gözlerimi devirdim ve yatağımdaki yastığı ona doğru fırlattım. Bundan hemen pişman olmuştum, çünkü Harry'nin kokusunun üzerine sindiği tek şey oydu.

Arkada öylece ayakta dikilen sarışın adamı gördüğümde gözlerimi kıstım.

"Bu da kim?"

Niall, çocuğu yanıma getirip benimle tanıştırdı.

"Bu Arthur, benim kuzenim. Zayn acil çağrı yaptığında onu kız arkadaşımla tanıştırıyordum. Sonra onu da getirmeye karar verdim."

Gülümseyerek Arthur'un elini sıktım.

"Çok doğru bir karar vermişsin. Hoş geldin Arthur."

Sıcakça gülümsedi.

"Merhaba Louis, Niall seni anlata anlata bitiremiyordu. Tanıştığımıza sevindim."

"Harry nerelerde?"

Niall sorduğu zaman ben de merakla Zayn'e döndüm. 4 gündür onu görmüyordum, eve uğramıyor ve bana haber vermiyordu.

"Geleceğinizi söyledim, birazdan buralarda olur."

"Çocuğu kaçırmayı başardın sanırım."

Liam bugün beni delirtecek gibi duruyordu.

"Tommo, bana sakın hâlâ ona bir şans vermediğini söyleme."

Hepimiz yatağın üzerinde otururken Zayn dahil hepsi bana merakla bakıyordu.

Harry'nin bana açıldığından haberdarlardı, ancak sonrası hakkında bir fikirleri yoktu.

"Vermeyeceğim."

Yanıtladığım zaman Liam şaşkınlıkla bana baktı.

"Ama Harry ve sen..."

Lafını kesme ihtiyacı duydum.