အခန္း(၄၅)
နတ္သားတစ္ပါး၏ေႏြးေထြးေသာအေတာင္ပံမ်ား။
ကံၾကမၼာ.!!!!!!
မင္းသမီးChangping မွာ စကားျပန္ေျပာရန္ ၾကည့္လိုက္စဥ္မွာပဲ ဧကရီက ျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။ "ဟုတ္တယ္မလား။ ေတာ္ဝင္ၾကင္ယာေတာ္ႀကီးကိုလဲ အဲ့ဒီပစၥည္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္ရဦးမယ္။ မယ္ေတာ္ႀကီးက ေက်းဇူးတင္လက္ေဆာင္ေပးနိုင္ေအာင္ ခ်န္ခ်ီက ေသခ်ာေပါက္ ေျပာလိုက္ပါမယ္။"
ဧကရီမွာ ဤကိစၥအား မယ္ေတာ္ႀကီးသိေစရန္ မဝံ့ရဲေပ။ သို႔တိုင္ သူမ ထိုသို႔ မေျပာမခ်င္း ၾကင္ယာေတာ္ႀကီးမွာထြက္ခြာမည္ မဟုတ္ေၾကာင္းလဲသိေနသည္။ သူမ တကယ့္ကို လုံေလာက္ေနၿပီ။ Changping က သက္သာလာတာနဲ႕ သူမ ၾကင္ယာေတာ္ႀကီးေကာ Han Yunxi ေကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ေတာ္ဝင္ၾကင္ယာေတာ္ႀကီး၏ မ်က္ႏွာမွာ ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္ ၾကည္ႏူးမႈမ်ား ေတာက္ပကာ နီျမန္းေနသည္။ "ဒီေလာက္ ယဥ္ေက်းေနစရာမလိုပါဘူး။ Yunxiကို ငါတို႔အိမ္အတြက္ မယ္ေတာ္ႀကီးက ေပးခဲ့တာပဲ။"
Han Yunxi ဟာ ၾကင္ယာေတာ္ႀကီးနဲ႕ျပန္မသြားခင္မွာ ၫႊန္ၾကားမႈတစ္ခ်ိဳ႕ေပးခဲ့တယ္။ လက္တြဲ၍ ထြက္သြားေသာ အေမႏွင့္သမီးအားၾကည့္ရင္း ဧကရီမွာ ေျခေဆာင့္မိသည္အထိ စိတ္တိုလာသည္။ ႐ုတ္တရက္ သူမအခန္းထဲဝင္ကာ ေသာင္းက်န္းေတာ့သည္။ မင္းသမီးChangping မွာ သူမ၏ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကမာၻတြင္ နစ္ျမႇုပ္ေနတုန္းပင္။ သူမ မိခင္မွာ သူမအားကယ္တင္ရန္ မည္မွ် စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းမႈမ်ားကို သည္းခံခဲ့ရသလဲဆိုတာ မသိေပ။
"Changping နင္ အနာဂါတ္မွာတစ္ခုခုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ငါ့အတြက္ ဂ႐ုစိုက္လုပ္သင့္တယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ ငါတင္မကဘူး...နင့္ရဲ႕ေတာ္ဝင္အဘြားလဲ မ်က္ႏွာပ်က္ရတယ္။"
"နင္က ၾကင္ယာေတာ္ႀကီးYiရဲ႕ ေလွာင္ေနတဲ့ အမူအရာကို မေတြ႕ဘူးလား။"
ဧကရီမွာ အလြန္အမင္းစိတ္တိုေနသည္အားေတြ႕လွ်င္ မင္းသမီးChangping မွာ မွန္အား တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လာယူခိုင္းလိုက္သည္။ "မယ္ေတာ္ ကြၽန္မကို အျပစ္တင္လို႔မရဘူးေလ။ အဲ့တာအကုန္လုံးက Han Yunxi အျပစ္ေတြမဟုတ္ဘူးလား။ သူ႕ေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ကြၽန္မက ေထာင္လိုမ်ိဳး ညစ္ပတ္တဲ့ေနရာကို လုံးဝသြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေသခ်ာေပါက္ သူကြၽန္မကို ကယ္သင့္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီအတြက္ သူမကို ျပန္ေပးဆပ္မယ္လို႔ေတာ့ မထင္နဲ႕။"
