Yabancının Kulübesi - Kayboluş

Işıklar-2

Merhaba Sevgili Okur,

5. Bölümü geç yayınladığım için kusura bakma. Bundan sonraki bölümleri daha düzenli yayınlayacağıma emin olabilirsin. Yorumlarını ve beğenilerini bekliyorum. İyi okumalar.

Sevgilerimle.

***

Yabancı bir an duraksadı ve soruyu anlamamış gözlerle pencereden uzaklara dalıp gitti. Yemyeşil ağaçların üzerine değen güneş ışıkları aydınlatıyordu göz bebeklerini. İçindeki belli belirsiz umut kırıntısını; saçlarının dağınıklığı arasında, tozlar içindeki yüzünde, etrafı çizgilerle dolmuş olan gözleri açığa çıkarıyordu. Yaşlı sayılmayacak gibi görünse de vücudu, yüzü yaşanmışlıkların izini insanın yüzüne çarpıyordu. Geride kalan hayatının herhangi bir etkisi var mıdır bilemezdi ama burada yaşadıklarının korkunçluğunu Selen şimdi daha iyi anlıyordu.

- Adım Toprak, dedi yere bakarak. Sanki tanıdığı birinin adını söylüyor gibiydi. Bu isim yabancı bir isim gibiydi ona, çok uzaktan gelen bir tınıydı artık Toprak.

-Memnun oldum Toprak. Buradan çıkacağımıza inanıyorum, sen de inancını kaybetme lütfen, dedi Selen. Toprak'ın gözlerindeki kırıntının kaybolması onların çok daha büyük bir çıkmaza sürükleneceğini düşündürüyordu.

-Ben de dedi Toprak ve odadan kaçar gibi çıktı.

Kapanan kapının arkasından Selen dün gecenin yorgunluğu ve şokuyla odanın köşesindeki, minderlerle, tahtanın üzerine yapılmış olan yatağa kendini bıraktı. Uykuya dalması sandığından da zor oldu. Gözlerini ne zaman kapasa ışıkları etrafında görüyor, sanki biri boğazını sararak nefes almasını engelliyordu. Gözlerini açıp etrafa baktığında güneşin aydınlattığı tahta bir tavandan başka bir şey görmüyordu. Yatağa uzattığı ayaklarını yere sarkıtarak oturdu. Dün gece yaşadıklarını sindirmeden uyuyamayacağını anlamıştı. Etraflarını saran mavi-mor ışıklar, fısıldayan ve boğmaya çalışan eller ancak rüyada böyle şeyleri görebilirmiş gibiydi. Bu şekilde olanları tekrarlayınca mantıklı olanın bu olması gerekiyor diye geçirdi içinden ve uyanmak için kendini çimdiklemeye başladı ancak gördükleri, hissettikleri, kaybolması ve bu kulübe bir türlü geçmedi. Ayağa kalkarak pencerenin önündeki yükselen güneşe doğru bakışlarını çevirerek derin bir nefes aldı.

Kocaman kahverengi gövdelerinin üzerinde geniş yeşil yaprakları gökyüzünün bir kısmını kaplarken, güneş ışınlarını süzüp ince ince çizgiler halinde etrafın aydınlanması ile oluşan huzur dolu manzara; gece lacivertliğin arasında simsiyah uzanan ağaçların etrafındaki ışıklarla korku evine dönüyordu. Selen, bu ucu bucağı görünmeyen ormanın içinde daha neler barındırdığını düşündü. Kocaman vahşi hayvanlar olabilir, dev örümcekler saldırabilirdi. İzlemiş olduğu bütün korku filmlerinde genellikle bu tarz içerikler olurdu. Genç bir kız yolunu kaybedip ormana düşer ve etrafını saran korkunç hayvanlardan ya da seri katil ruhlu insanlardan kaçardı. 

Bu düşünce Toprak'ın bir seri katil olabileceğini aklına getirdi ve ona bu kadar çabuk güvenmekle hata ettiğini anladı. Kafası iyice karışıyordu. Gece gördükleri rüya değildi. Toprak da onun kadar gördükleri varlıklardan korkmuş gibiydi. Ama yine de temkinli davranmalıydı. Hepsi bir oyun olabilirdi. Bütün gördüklerinin mantıklı bir açıklaması kesin vardır.  Bunları anlamanın ilk yolu bu korkunç kulübeden kurtulmakla başlıyordu. Etrafa iyice bakındı ve Toprak'ı göremedi. Buradan kaçmak için bu güzel bir şanstı. 

Kulübenin dışına ilk defa adım atıyordu. Etraf ıssız ve sessizdi. Oynayan dalların ya da hayvanların sesleri gelmiyordu. Kulübenin toprağa gömülmüş merdivenlerini tek tek inerken içindeki korkuyu umursamamaya çalışıyordu. Toprak gündüzleri ışıkların görünmediğini söylemişti. Onlarla karşılaşmayacak ve bir yol bulup ormandan çıkacaklardı. 'Toprak' diye seslendi. Tiz kulağı tırmalayan bir tınıyla çıkan ses kendisine yabancı geldi.

Uzaktan bir karaltı kendine doğru yaklaşıyordu.

***
Çok uzun zaman olduğu için 5. Bölümün ilk kısmını sizlerle paylaşmak istedim. Yaşadığım bir kaç aksilik ilerlememin önüne geçti maalesef ancak sıkı sıkı sarılmak istiyorum artık hikayeme. Buradan çıkacağımız yolculuk bizi farklı yerlere götürecek aslında sadece biraz daha zamana ihtiyacım var gibi. Bu süreçte sizden yorum bekliyorum. Bu beni daha doğru bir şekilde ilerlemeye itecektir. Lütfen yorum yapmayı unutmayın.

Sevgilerimle <3