Seoul: Become Human -JiKook ✓

4

Jimin uzun süre sonra sabaha gözlerini Jungkook'la açtı.

Uyandığı ilk an gözlerini ona dikmiş androidi görmek onu ürkütmedi. Hatta kocaman gülümsedi. Karşılığında Jungkook da ona genişçe gülümsedi.

"Günaydın..."

"Günaydın. Bugün 28 Nisan 2022 perşembe. Hava 24 derece. İnce giyinmeye ve yürüyüşe el verişli."

"Öyle mi? Bi yürüyüş iyi gelebilir..." Jimin olduğu kucaktan kalkamaya çalışırken belindeki ağrı yüzünden sızlandı. Tüm gece aynı pozisyonda uyumak kesinlikle iyi bir fikir değildi.

Ayağa zar zor kalktıktan sonra iyice gerindi. Onunla birlikte kalkan Jungkook hemen perdeleri çekip odaya güneş ışığının girmesini sağladı.

"Sen kahvaltıyı hazırlarken ben de giyinirim, olur mu?" Jungkook'un reddetme gibi bir şansı yoktu. Yine de sahibinin isteği gibi onaylayıp mutfağa yöneldi.

Jimin eşofmanlarını üstüne geçirdiğinde Jungkook da kahvaltıyı hazırlamıştı. Eğlenceli sohbet eşliğinde yemeklerini bitirdikten sonra el ele dışarı çıktılar.

"Meydana doğru yürüyelim mi?"

"Tabiki."

İkili çeşitli parkların içinden geçerek yollarını uzatmıştı. Ara ara kenarda buldukları güzel çiçekleri kopartıp birbirlerine veriyorlar, Jungkook'un çiçekler üzerine anlattığı bilgilerle tatlı sohbetler ediyorlardı. Dünün korkusu Jimin'den uzaklaşmıştı. Bugün oldukça huzurlu hissediyordu.

"Ah Jungkook, şuraya bak! Senin için yeni tasarım kıyafetler gelmiş!" Jimin yeni kıyafetlerin tasarlandığını biliyordu fakat bu kadar çabuk üretileceğini bilmiyordu. Cyberlife mağazasının içine çekiştirdi Jungkook'u.

Görevli hemen yanlarına gelip yardım edebileceği bir şeyin olup olmadığını sordu. Jimin ise Jungkook'un modelini ve seri numarasını söyleyerek giyebileceği şeylerin gösterilmesini istedi.

Görevli elinde biri lacivert diğeri gri iki takımla geldi.

"Jungkook... yine sadece takım var. Üstelik RK800'ler için günlük kıyafetlerin de olmasını istemiştim!"

"Modelimin asıl görevi soruşturma gibi ciddi görevler olduğu için takım uygun görülmüş olmalı." Eh, Jungkook'un görevi kesinlikle bu değildi.

"Doğru... En azından farklı renk. İkisini de alalım." Görevli ve Jungkook arasında geçen sessiz ödeme işlemi sonucu iki paketle çıkmışlardı mağazadan.

Meydanın biraz daha içine gideceklerken bir uğultu duydular. Jungkook Jimin'in elini daha sıkı tutup arkasına aldı.

"Biz de yaşıyoruz! Androidlere özgürlük!"

Jimin gelen grubun aykırı grubu olduğunu anlamıştı. Korkuyla Jungkook'a baktı. Onun hedefe kilitlenmiş gibi kalabalığı izlediğini fark etti.

"Jungkook gitmeliyiz. Bize zarar verebilirler." Jungkook Jimin'i duymadı. Zira duysa da bir şey değişmeyecekti. O da çıkış yolu bulmaya çalışıyordu zaten.

Meydanın 4 çıkışı vardı. Dördünden de android sürüsü çıkıyordu. Aralarına girmek Jimin için tehlikeli olabilirdi. Jungkook çıkış yollarını daha seyrek olan 3. Yol olarak seçti. Jimin'i arkasına saklayarak oraya ritmik adımlarla yürümeye başladı. Dikkat çekmek istemiyordu.

Jimin Jungkook'un buradan çıkmaya çalıştığını anlayıp ona yardımcı olmak için etrafı incelemeye çalıştı.

Kalabalıktaki androidlerden bazıları kaldırımlardaki sahipli androidlere dokunuyor, o androidler de sahiplerini olduğu yerde bırakıp kalabalığa katılıyordu. Jimin korkuyla Jungkook'u durdurdu.

"Sakın hiçbirine dokunma, sana dokunmalarına izin verme. Beni bırakamazsın." Jungkook emri almıştı ve sahibinin dediği gibi yapacaktı.

3. Yola girdiklerinde adımlarını hızlandırdı. Üstündeki ceketten ve ledinden android olduğu çok belliydi. Aykırıların onu fark etmesini istemiyordu. Fark edilmesi demek, emri yerine getirememesi demekti.

Ki sakınılan göze kaçan kum gibi, Jungkook da fark edilmişti. Onlara doğru gelen insan kıyafetleri giren androidi gördüğünde Jimin'i arkasına almıştı.

Karşısındaki androidin amacı zaten Jimin'e zarar vermek değildi. Bir köleyi daha özgürlüğe kavuşturmak istiyordu. Bunu başarması için diğer androidle temasa geçip bağ kurması lazımdı.

Jungkook koşmaya başladı. Tüm odağı Jimin'i korumaktı. Üstelik aykırıya çevirme sistemini de çözmüş değildi.

Jungkook'un ayağı taşa takılıp tökezlediğinde diğer android kolundan sıkıca tuttu. Jimin bağırıp ayırmaya çalıştı. İki yüksek teknoloji ürününü tabiki kendi cılız kollarıyla ayıramazdı. Sokağın ve onca gürültünün ortasına ağlayıp ikisini ayırma çalışmasına devam etti.

Jungkook önce Jimin'e, sonra da kolunu tutan androide baktı. Elini hızla sallayıp kurtuldu. Devamında bir şey olmamış gibi Jimin'in elinden tuttu ve koşarak meydandan uzaklaştı.

Eve geldiklerinde meydandaki olay hiç yaşanmamış gibi eve girdi. Jimin'in elini- yüzünü yıkadığından emin oldu. Yemeği hazırladı.

Jimin ise hala girdikleri o korkunç ortamın şokunu atmaya çalışıyordu. Şükürler olsun ki Jungkook bir aykırı olup onu bırakmamıştı.

Jimin yemeğini sabahın aksine büyük bir sessizlik içinde yedi.

"İstersen Patron Bebek izleyebiliriz." Jungkook öneride bulunduğunda Jimin kırık bir tebessümle başını salladı. Bu önerinin anlamı Jimin'e moral saati yapılacağıydı.

Jimin'in ne zaman morali bozuk olsa; Jungkook evin ısısını düşürüyor, Jimin'i kalın bir battaniyeye sushi gibi sarıyor,birkaç aburcubur kasesi hazırlıyor, Jimin'e sıkıca sarılıp Patron Bebek açıyordu.

Yine aynı işlemleri tek tek gerçekleştirip dizinin rastgele bir bölümünü açmıştı.

Bölümün ortalarına doğru Jimin'in keyfi yerine gelmişti. Artık esprilere gülebiliyordu en azından. Ama sonra tüm gülüşünü sonlandıracak bir şey gerçekleşti.

"Zorunlu yayın kesintisi. Saat 12:00 itibariyle sokağa çıkma yasağı uygulanacak ve tüm haftasonu devam edecek. Bu süreçte sahipli/ sahipsiz tüm androidler evlerden ve mağazalardan toplanıp toplama kamplarında imha edilecek. Zorunlu yayın kesintisi. Saat 12.00..."

Jimin Jungkook'a döndü. Tüm vücudu zangır zangır titriyordu. Ağzını açıp tek kelime edemiyordu. Onun yerine Jungkook söze girdi.

"Gitmeliyiz. Kanada. Orada kimse şüphelenmez." Ve Jungkook'un ledi sarıya dönmüştü.

Of aykırı oldu minik bebeğim.
Planladığım gibi giderse gelecek bölümü final ve kendim heyecandan titriyorum. İlk kez ciddili aksiyon yazmayı deneyeceğim.
Aga two worlds'e yazmıştım. Neyse ama Jikook üzerinden ilk sövksmvksmgksmgksmf