FİGÜRAN

Bölüm 1♤İş Teklifi

Başlangıç tarihleriniz alayım♡

Çalan alarmın sesi kulaklarımı doldururken anında kapattım. Gözlerimi açıp anlamsızca tavanla bakışmaya başladım. Her sabah yaptığım hayatı sorgulama işini bitirip yataktan kalktım. Işığı açıp lavaboya girdim yüzümü yıkayıp aynada kendime baktım. İyi saçım yağlanmamıştı toplasam olurdu. Saçımı sıkı bir at kuyruğu yaparken perçemlerimi güzelce taradım. Saçımı bitirip ışığı kapatıp banyodan çıktım. Mutfağa girip hemen kahvaltı hazırlamaya başladım. Ketıla su koyup dolabı açtım. Dolaptan kahvaltılıkları çıkartırken ketıldaki su kaynarken mutfak dolabından bardağımı alıp içine poşet çayı attım. Sıcak suyu doldurup masaya geçerken kendimi kahvaltı yapmaya zorluyordum. Sabahın erken saatlerinde kahvaltı yapmayı hiçbir zaman sevmemiştim. Ama bayılıp kalmamak için bir şeyler yiyordum mecbur. Kahvaltımı bitirip masadakileri kaldırdım. İki üç bulaşığı yıkayıp ellerimi kuruladım. Mutfaktan çıkıp odama girdim. Dolabı açıp içinde gözlerimi gezdirdim. Beyaz tişörtümü ve siyah kotumu ve bir çift siyah çorap alıp dolabı kapattım. Üstümü değiştirip çıkarttıklarımı yatağın üstüne attım. Çantamı alıp içine gerekli olabilecek şeyleri atıp fermuarını çektim. Odamdan çıkıp girişteki askılıktan siyah kot ceketimi aldım. Siyah eskimeye yüz tutmuş spor ayakkabılarımı giydim. Evden çıkıp kapımı iyice kitlerken merdivenlerden inmeye başladım. Apartmandan çıkarken Ahmet amca ile karşı karşıya geldim.

"Hass..."

Cümlemi tamamalamdan çatılan kaşlarla hafifçe gülümseyip yanından geçmeye çalıştım. Önüme geçerken bir tane vurmamak için içimdeb sabır dileniyordum.

"Kirayı ne zaman getiriceksin Yosun hanım."

Alayla dediği hanım lafıyla derin bir nefes aldım.

"Maaşım daha yatmadı Ahmet amca yatınca hemen getiricem."

"Bak diğer kira vakti geldi herkes ödedi bir sen kaldın. Sana acıdığımdan tolerans gösteriyorum ama benimde geçindirmem gereken bir ailem var."

"Biliyorum bu yüzden maaşı alır almaz kirayı ödeyeceğim Ahmet bey. Şimdi işe yetişmem lazım."

Hızla yanından sıyrılıp koşmaya başladım.

"Daha fazla geciktirirsen vallaha atarım seni evden."

Ulan sanki keyfimizden geciktiriyoruz. Bir de geçindirmem gereken ailem var diyor. Metresime para yediricem diyemiyorda. Koşmaya devam ederken önümden geçen dolmuşa bağırmaya başladım.

"Dur! Lan dursana."

Dolmuş ilerde dururken koşarak yanına gittim. Ön koltuk boştu. Ön kapıyı açarken hızla içeri kendimi attım.

"Günaydın Mehmet abi."

Mehmet abi sürmeye başlarken bende dolmuş paramı kendim ödeyip para üstümü aldım.

"Lan dursana ne kızım. Dur dediğinde durcaktım zaten."

"Adrenalinden hep bunlar abi."

"He he. Neyse. Niye geç kaldın sen yine?"

Dolmuşu durdurup başka yolcuları alırken binenlerin ücretini alıyordum. Mehmet abiyle dolmuşta tanışmıştık. Dolmuşuna bine bine konulmaya başlamıştık. İyi biriydi işim düştüğünde yardıma gelirdi hep. Ben de onun kardeşine ders veriyordum arada.

"Ahmet amca yine kira diye karşıma dikildi. Sanki ben keyfimden ödemiyorum."

"Ah be kızım ben sana diyorum bizim mahalleye taşın diye ama nerde? İlla kafanın dikine gidiceksin."

"Benim param oralara yetmiyor abi. Borçtan ve annemin masraflarından bir şey kalmıyor elimde zaten."

Mehmet abi yüzünü sıvazlarken yolculuğumun geri kalanı sessizdi. İniceğim yere yaklaşırken Mehmet abiye baktım.