Playful Destiny 2

Playful Destiny II - 3

Imee's POV

I feel guilty about what happen earlier. I know him, he lovese so much U feel so unfair sa mga pagkakataon na wala ako sa oras ng pangangailangan nya. After the dinner.

"Irene? May kailangan ka?"-tanong ko

"Ako? Wala, pero ikaw paniguradong meron manang."-sabi nito at umupo sa tabi ko

"Ano ba yun? Ang lalim ng iniisip mo"-tanong nito

"Pakiramdam ko Irene, nagiging unfair ako sa kanya. He always make me happy, smile, inlove, and he always make me feel everything. Pero ako Irene, I don't think na napaparamdam ko yun sa kanya."-kwento ko

"Manang, sinagot mo ba si Kuya Mark dahil mahal mo sya o kaya mo sya sinagot dahil sya yung nanjan? Manang. If he really love you he understand you. But in his case. Kailan mo sya maiintindihanm? Kailan mo sya iintindihin. He do and sacrifice a lot for you. Just to have you manang. Bakit mo ba nasabi yan"-tanong ule nito

"Kanina kasi. Muntik na may mang yari. Pero di natuloy kasi tinulak ko sya."-paliwanag ko

"Owemji Manang. Ikaw ba yan? For 2 years of your relationship? Wala pang nangyayari sa inyo? Samantalang noon, wala pa kay-"puto na sabi nito

"Irene ano ba. Iba kasi eh. Pakiramdam ko pag ginawa ko yun may nasasaktan akong tao."-paliwanag k

"Bakit sya manang? Di mo ba nasasaktan?"-tanong nito

"Hindi ko alam Irene. Anong gagawin ko?"-tanong ko

"Edi pagbigyan mo. I-try mo kasi malay mo naman hanap hanapin mo."-biro nito

"Sira ulo ka talaga ano? Seryoso nga."-sabi ko

"Manang seryoso ako. Ikaw naman ang bumawi. Paramdam mo sa kanya na mahal mo din sya."-sabi nito at natahimik nalang ako.

"Sige na manang, mauna na ko samahan ko muna mga pamangkin ko."-paalam nito

Habang nag iisip, I realize na tama si Irene. Ako naman ang umintindi sa kanya. Our night party went well. I saw Mark nakikisalo sa kanila but still
Not seems so happy. Nakita ko sya ng umalis at pumasok na sa loob. Susundan ko sana sya ng biglang na Tumawag

"Tita!"-sigaw ng babae at alam ko ja kung sino yun. Si inday. Agad naman sya ng pumunta sakin at yumakap.

"I miss you Inday."-sabi ko

"I miss you more Mom. I mean Tita."-bati nito. Nakita ko naman di Mark na papasok na ng tawagin ko ito.

"Babe, Mark si Inday. Anak ni Rod."-sabi ko at lumapit naman ito

"Hi Mr. Chua."-bati ni Sara sabay abot ng kamay nito

"Nice meeting you Inday. Uhm, babe ikaw na magturo ng room nila. Welcome and enjoy."-sabi nito sabay ngiti.

Our kwentuhan is went so well. Inabot na kami ng madaling araw sa kwentuhan. Ganun parin walang bago.

"Ok, lets go sleep na bukas mag luluto pako ng lunch natin. Inday sa sususnod isama mo yung dalawa."-sabi ko sabay tayo.

"Ok Tita. And Tita Irene pahinga na tayo."-sabi naman ni Sara.

Pagpasok ko ng kwarto I saw Mark na nakahiga lang.

"Hindi ka pa tulog Babe?"-tanong ko sabay higa sa tabi nya at pinatong ang ulo ko sa dibdib nya.

"Hinihintay lang kita. Matulog ka na po babe."-sabi nito sabay haplos sa buhok ko

"Sorry sa kanina babe. Sorry kung hindi ko napaparamdam sayo yung pagmamahal na binibigay mo sakin. I promise na babawi ako sayo."-sabi ko.

"Its okay babe. I can wait until you fully accept me to your life."-sagot nito at agad ko sya ng tinignan. At umupo.

"Babe? I accept you and I love you. Alam kong hindi sapat yung napapramdam ko sayo. But please Mark, don't make yourself na parang sampid ka lang but you're not. I love you. Okay. Yan ang panghawakan mo babe. I can't if I lose you."-paliwanag ko sabay halik sa labi nito.

"Let go set some sleep. Magluluto pa tayo tomorrow"-sabi nito

"I love you."-sabi ko

"I love you Too."-sagot nito.