Part 5(uni)
ဟောက်ရွှမ်းပြောလိုက်စကားကြောင့် အခုမှပူထူးပြီးအိမ်ပြန်ပြေးရတဲ့ရိပေါ်အဖြစ်ရယ်ပါ
အိမ်ရောက်ရောက်ခြင်းပထမဆုံးမြင်လိုက်ရတာချစ်ရသူမျက်နှာမဟုတ်ဘဲ ပါးတို့လွတ်ပေးထားတဲ့အလုပ်သမားအဒေါ်ကြီး...
"သခင်လေးပြန်လာပြီးလား"
"ဟုတ်တယ် ကျန့်ငယ်ရော"
"ခုနကမှလမ်းထိပ်ကမုန့်ဆိုင်လေးသွားအုံးမယ်ဆိုထွက်သွားတယ် သခင်လေးမရှိတဲ့နေ့တွေမှာကျန့်ကျန့်လေးကတစ်မိုင်းမိုင်းတစ်ထွေးထွေးနဲ့ အစားလည်းပုံမှန်မစားတော့ပိန်တောင်သွားတယ် အဲ့တာကြောင့်ခုနဘာစားခြင်းလည်းသွားဝယ်ပေးမယ်ပြောတော့ လမ်းထိပ်ကRainbow cakeလေးစားခြင်းတယ်ဆိုထွက်သွားတာ မကြာသေးဘူးရယ်"
"ဒါဆိုကျွန်တော်လိုက်သွားလိုက်အုံးမယ်"
"ကောင်းတာပေါ့ သခင်လေးတို့ညစာအတူတူစားရအောင် ဒေါ်ကြီးညစာချက်ထားလိုက်အုံးမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
__________________________
ဒေါ်ကြီးပြောတဲ့စကားတွေကြောင့် ကျန့်ငယ်ကိုပစ်ထားမိတာကိုစိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ် ကလေးနဲ့အပြိုင်စိတ်ကောက်ရတယ်လို့ ဒီလအတွင်းမှာသူကျန့်ငယ်ကိုလွမ်းနေတာသူသာအသိဆုံးပါ အခုတောင်အိမ်မှာခနလေးထိုင်မစောင့်နိုင်အောင်ထိပါဘဲ
ကျန့်ငယ်လာတဲ့ဆိုင်လေးကအပြင်ဆင်ရိုးရှင်းပြီး တစ်ဆိုင်လုံးအဝါရောင်နေကြာပန်းလေးတွေနဲ့အလှဆင်းထားတာ တကယ်ချစ်စဖွယ်အတိ....


\\ဒီဆိုင်လေးတစ်ချို့သိရင်သိမှာပေါ့ သာသာကတော့fbကနေsaveလာတာပါသဘောကျလို့//
နောက်ဆုံးကျန့်ငယ်ရှိမဲ့နေရာရှာလိုက်တော့သူကလေးပေါက်ကအဝါရောင်အပြင်ဆင်ကြားမှာကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါထွန်းလင်းနေတယ် အခုကျန့်ငယ်ရဲ့တောက်ပမူကဘေးကမိန်းကလေးတစ်သိုက်ငေးယူနေရတာသူအမြင်ဘဲ ဒေါ်ကြီးပြောသလို့ကျန့်ငယ်ကတကယ်ကိုပိန်သွားတာဘဲ ဒါပေမဲ့သူကျန့်ငယ်ကလှတုန်းပါဘဲ
YOU ARE READING
💚ကိုကိုရဲ့ကျန့်ငယ်❤️💌
Fanfictionမိဘတွေပေးစားမူကြောင့်ယူခဲ့ရတဲ့သူတို့..... အရမ်းမခါးဘူး ချိုခါးပုံစံလေးမို့စိတ်ဝင်စားရင်ဝင်ဖတ်ပေးဖို့ မိတ်ဆက်ပါတယ် Yizhan Fan Fic start-11.1.2022 ending-
