ភាគ ១១
/ ពេលយប់ /
បន្ទាប់ពីញុាំអីរួចអស់ហើយពួកគេបានទិញស្រាៗនិងគ្រឿងក្លៀមខ្លះមកផឹកនៅមុខរីស៊តរបស់ខ្លួនមើលទឹករលក។
សុងហ៊ុន“មោះ នីគី” គេលើកដបស្រាមកជល់ជាមួយនីគី។
នីគី"ហឹម!”
ស៊ូនូ“កើតអីមែនទេ??”
នីគី“ខូចចិត្ត!”
ស៊ូនូ“ស្រវឹង??”
នីគី“មែនទេដឹង??”
សុងហ៊ុន“ស៊ូនូផឹកទេ??” គេសួរស៊ូនូ។
នីគី“មិនឲ្យផឹកទេ!!”
ស៊ូនូ“តែខ្ញុំចង់ផឹក!”
សុងហ៊ុន“នេះ” គេហុចស្រាឲ្យស៊ូនូ។
ស៊ូនូ“អរគុណ!!”
ជេគ“ប៉ាៗកូនផឹកដែលមក!”
សុងហ៊ុន“មិនឲ្យទេ!!”
ជេគ“តែកូនគ្រប់អាយុហើយ!!”
នីគី“មែននិងផឹកទៅក្មួយ!”
ជេគ“អឹក” ជេលើកដបស្រាមកផឹក! ពួកគេនាំគ្នាផឹកទាល់តែយប់ជ្រៅនិយាយពីរឿងនេះរឿងនោះមិនឈប់ដល់ស្រវឹងទ្បើងធ្លាក់ភ្នែកអស់គ្រប់គ្នា។
នីគី“ចូលគេងហើយយប់ហើយណា!!”
សុងហ៊ុន“អឹម ចូលមុនទៅ!”
នីគី“មោះ នូនូ!” គេលើកអូសស៊ូនូទៅបន្ទប់។
ជេគ“ប៉ាៗ!” ជេគចាប់ផ្តើមហៅឈ្មោះសុងហ៊ុនដោយប្រើសម្លេងឆ្មា។
សុងហ៊ុន“ហឹម កូនមានការអី??”
ជេគ“ពីល្ងាចមិញប៉ាឃើញអីខ្លះ??” គេសួរសុងហ៊ុនដូចជាមិនដឹងខ្យល់អី។
សុងហ៊ុន“ឃើញអី??” គេសួរបែបមិនដឹងរឿងវិញ។
ឃេគ“ប៉ាកុំធ្វើជាមិនដឹងរឿងកូនដឹងថាប៉ាៗឃើញរាងកាយកូន!!”
សុងហ៊ុន“មិនបានឃើញទេ!!”
ជេគ“កុហកប៉ាៗឃើញ!!”
សុងហ៊ុន“ប្រាប់ថាមិនឃើញទេ...អួយ” ជេគស្រាប់តែលោតមកអង្គុយលើភ្លៅលើពក់។
ជេគ“បើអញ្ចឹងប៉ាសម្លឹងមុខកូនមកបើប៉ាមិនកុហក!” គេបើកភ្នែកសម្លឹងមើលទៅសុងហ៊ុន។ សុងហ៊ុនព្យាយាមគេចមុខចេញគេមិនហ៊ានសម្លឹងមើលមុខជេគក្នុងខណ:ពេលនេះទ្បើយព្រោះវាមិនសមស្រប។
សុងហ៊ុន“ជេគងើបចេញពីប៉ាគេឃើញវាមិនល្អទេ!!” គេបង្វែរចម្លើយ។
ជេគ“គ្មានអ្នកណាឃើញទ្បើយប៉ាកុំចង់មកបង្វែរសំណួរ!”
សុងហ៊ុន“ក៌ប៉ាមិនបានឃើញពិតមែន!!” ទេវាមិនពិតគេនិយាយខុសពីការពិត! គេនៅចាំរាងរៅជេគច្បាស់ណាស់គេមិនទាន់ភ្លេចនៅទ្បើយទេ។
ជេគ“អញ្ចឹងក៌សម្លឹងមុខកូនមក!” គេយកដៃមកក្រសោបមុខសុងហ៊ុនមុននិងបើកភ្នែកធំៗសម្លឹងមើលមុខគេ។ សុងហ៊ុនរឹងខ្លួនឆ្កើតធ្វើអ្វីមិនត្រូវ។ គេក៌សម្លឹងមើលទៅមុខរបស់ជេគមើលវិញមើលចុះក្នុងខណ:ពេលនេះជេគទាក់ទាញណាស់ថែមទាំងគួរឲ្យស្រលាញ់ទៀតផងថ្ពាល់ក្រហមៗ បបូរមាត់វិញដូចជាពណ៌ឈាមរលោងស្រឹបគួរឲ្យចង់ប៉ះពាល់ ភ្នែកមូលៗដូចតុក្កតាគួបផ្សំជាមួយនិងកញ្ចឹងកសខ្ចីញេញប៉ះនិងពន្លឺធ្វើឲ្យចែងចាំងមួយរំពេច។ ពេលនេះ ពេលវាលាដូចជាឈប់ដើរគាំងមួយកន្លែងដូចជាមានតែជេគហើយនិងគេអញ្ចឹងខ្យល់ធ្លាក់មកត្រជាក់តិចៗសម្លេកទឹករលកជាសម្លេងដ៌ពិរោះគេនិងជេគពិតជាកក់ក្តៅ។
សុងហ៊ុនយកដៃមកក្រសោបមុខប៉ោងៗរបស់ជេគវិញមុននិងឱនសសឹមៗទៅរកបបូរមាត់នោះ។
[ បាប 😔 ]
To be continued...
