ភាគ ១៤+១៥
សុងហ៊ុនរិចភ្នែកញាប់ៗខំប្រឹងសម្រួលអារម្មណ៍សឹមគេចមុខចេញពីជេគ។
ជេញ"លោកប៉ាហេតុអ្វីគេចមុខចេញពីកូន?? អៀនមែនទេ??" ជេគដើរទៅកាន់តែជិតគេរួចចង្អើតជើងដើម្បីឲ្យខ្លួនខ្ពស់ស្រួលខ្សឹប។
សុងហ៊ុន"ប៉ាមិនបានអៀនកូនចេញសិនទៅប៉ាងូតទឹកហើយឥទ្បូវហើយ!"
ជេគ"អត់ទេកូនងូតដែល!" គេចចេសរឹងរូសខ្លាំងណាស់ជេគលូនចូលប្រទ្បោះក្លៀករបស់រាងក្រាស់។ ពេលនេះពួកគេទាំងពីរទាំងពីកំពុងតែស្ថិតក្នុងភាពននោគកហើយទៅឈរទល់មុខគ្នាទៀត។
សុងហ៊ុន"រឹងណាស់ហ្អេស?" ផ្លាច់!! រាងក្រាស់លើកដៃទះគូទជេគផ្លាច់។
ជេគ"អួយ ឈឺ!" គេពេបមាត់ធ្វើមុខជូរ។
សុងហ៊ុន"ចេះឈឺដែលហី??"
ជេគ"មើលចុះប៉ាៗខឹងកូនណាស់!" គេលើកដៃទៅចង្អុលភាពរឹងមាំនោះ។ (សូមវរ ញុមគ្មានចេតនា គ្រាន់តែជា Novel កុំគិតច្រើនគិតរាល់ៗ😭)
សុងហ៊ុន"កូនរោគចិត្តមែនទេ??"
ជេគ"ទេមានឯណាកូននិយាយមែនតើ!" គេសើចតិច។
សុងហ៊ុន"អឹប!" គេចាប់ទាញជេគមុននិងថើបបឺតជញ្ជួកមាត់ខ្លាំងខាំញេញទាល់តែចេញឈាមដៃរវៀមលូកទៅស្ទាប់អង្អែលរាងកាយរាងតូចពេញទី។
ជេគ"អឹក!"សុងហ៊ុម ឱនមកឈ្មុសឈ្មុលកញ្ចឹងកសខ្ចីមុននិងបឺតជញ្ជួកលើស្នាមចាស់ទាល់តែទ្បើងជាំម្តងទៀត។
ជេគ"អួយ ឈឺអាប៉ាឆ្កួត!" ជេគស្រែកចាចលេងមកខាំចុងដោះគេបែបនេះ??
សុងហ៊ុន"ខូចពេកខាំឲ្យដាច់!" គេថើបដើមទ្រូងជេគខ្សឺតៗមុននិងយកដៃមកវាយជេគនៅកន្លែងដដែលម្តងទៀត។
ជេគ"អូយ!! ប៉ាៗ អឹក!" សុងហ៊ុនចាប់បង្វែលរាងកាយឲ្យបែរខ្នងមកគេហើយក៌លើកត្រគាកជេគទ្បើងបន្តិច.....។
សុងហ៊ុន"អ្ហឹម!"សង្រ្គាមក្រោមតំណក់ទឹកវាពិតជារោលរាលទោះជាមានទឹកត្រជាក់ក៌នៅតែក្តៅអន្ទះអណ្តែង។ ....(cut)
!!!!!
តុក តុក...ក្រាក
នីគី"បងទៅញាំអីទេ??" នេះហើយគឺនីគីជាអ្នកគោះទ្វារបន្ទប់គេ។
