IT WASN'T ME AFTER ALL [ CALIEXES WARRIORS #1 ]

Chapter 17

Pagkatapos naming kumain sa Jolibee ay naglibot kami. Hirap na hirap na talaga akong pakalmahin ang puso ko lalo na ngayon na hawak ko ang mga kamay niya. Kalma self sabi ko na h'wag kang mahuhulog. Baka hindi pa niya kayang saluhin ang puso ko kapag nahulog ako. Baka siya pa rin kung sino man siya ang laman ng puso niya.

Nahulog lang naman ako sa walang kasigurohang pagmamahal. I was secretly falling without him knowing about my feelings. Para akong isang manood kapag naglalaro siya. I'm admiring him even from afar.

Oo ma swerte ako dahil may pagkakataon ako na ganito at nakakausap siya ng ganito pero, hangang kailan ako swerte? Hanggang kailan kami ganito?

"Saan mo gustong pumunta?"

"Halika samahan mo ibibili ko ng damit ni Aeroz!" Inabot ko ang kamay niya at sabay kami na naglakad pa punta sa isang store.

"Wala ako masyadong alam pagdating sa mga men's wear," kwento ko sa kaniya habang naghahanap ako ng damit.

"I help you, don't worry!" Napaitlag pa ako ng humigpit ang hawak niya sa kamay ko. May kakaibang kuryente sa loob ko sa t'wing magkalapit kami na dalawa.

"Good morning, sir! How can I help you?" Ngumiti sa kaniya yung babae.

Tumalim ang tingin ko sa kaniya habang malagkit ang tingin kay Ryden. Nang bumaba ang tingin ko sa uniform niya na naka bukas ang dalawang butones kaya kita na ang boobs niya.

Malaki lang sa kaniya ng kaunti meron rin ako nyan, hindi lang malaki katulad niya.

Kailangan ba talaga ganiyan habang nagtatrabaho umaakit ng costumer?

"Excuse me, miss!" agaw ko sa pansin niya kaya napabaling siya saakin "Oh I'm sorry ma'am hindi ko po kayo napansin," ngumiti siya.

"Ah talaga hindi mo na pansin o gumagawa kana ng paraan para lumandi?" pagmamaldita ko nagulat siya dahil sa sinabi ko sa kaniya.

Pati si Ryden nagulat din dahil sa sinabi ko. Medyo napataas ang kilay ng babae saakin.

"Excuse me po ma'am wala kang katapatan na sabihan ako ng ganyan marangal po ako na nag tatrabaho rito," nakataas na kilay niyang sabi sa 'kin.

Ha? Ano daw?

Hindi ko talaga maintindihan kung bakit mayroong ganitong babae sa mundo.

"Bakit hindi? halata naman ang malagkit mo na tingin sa boyfriend ko! Damit ang hahanapin namin, hindi siya naghahanap ng pamalit sa akin!" sabi ko kahit hindi ko naman si Ryden boyfriend.

Ryden looked shocked at noong makabawi siya hinawakan niya ako sa braso para pakalmahin.

Tinuro ko ang suot niya ngayon na halos makita na ang hinaharap niya "At isa pa nasaan manager mo. Ganiyan ba talaga ang suot nyo. Kung may costumer kayo tapos sasabihin na bastos. Bakit hindi mababastos sa ganiyang suot mo."

"What's happening here?" Nang tumingin siya sa empleyado nila na nakayuko napatingin din siya sa suot nito. Nagulat ito at pasimpleng pinanlakihan ng mata ang babae.

"She keep on showing his boobs ganiyan ba miss yung suot nila dapat. Tapos pag nabastos kasalanan pa ng costumer. Paki ayos naman po, sa 'kin papalampasin ko to. Pero how about other costumer? At hindi rin lahat ng lalaki ay mabuti baka mapahamak siya dahil sa ginagawa niya."

"I'm really sorry ma'am pagsasabihan ko po siya. Pasensiya na talaga," hingi niya ng tawad.

"Maganda sana mga damit nyo, sana naman pati damit ng employee nyo!"

Hinila ko si Ryden na nakakanga dahil sa mga pangyayari. Nang makalayo na kami ay pabalibag ko na binitawan ang kamay. Dahil para mag salubong ang kilay niya.