IT WASN'T ME AFTER ALL [ CALIEXES WARRIORS #1 ]

Chapter 24

My head was between my knee crying, as long I can. How idiot I am. I didn't notice the sign that destiny warned me. I keep on falling... Falling deeply to the man who loved my cousin.

I have a lot of what if in my mind, what if Ryden still loved my cousin? How about me? He kept all the memories and things that related Alona.

Ni simple nga na pagbangit ng pangalan nya ayaw pa marinig. Lahat ng bagay na tungkol sa kanya palagi niyang naalala.

"Ang tanga tanga mo, Alveah, bakit hindi mo napansin!" I said crying. Hinampas ko ang ulo ko, mas lalo lamang na lumakas ang hagulhol ko. I remembered all memories that we all spent together. Kaya ngayon sa oras na 'to masasabi ko na hulog na hulog na ako.

Wala kaming relasyon ni Ryden pero nasasaktan ako. Wala akong karapatan na magalit sa kaniya. Wala akong karapatan dahil hindi naman talaga kami.

Naalala ko yung oras na kinukwento ng pinsan ko si Ryden. Mahal na mahal na talaga nila ang isa't isa. Anong laban ko roon. Nakilala niya pa lang naman ako. Ako lang yung nandito noong panahon na wala siya. I hug my knees and cry harder as I can.

When I woke up next morning. Paos ang boses ko, masakit din ang ulo ko dahil sa pag-iyak ko.

Ayaw ko sanang gumalaw pero hindi natigil kakaring ang cellphone ko. Kinuha ko na lang iyon at sinagot ang sino mang tumatawag ng hindi tumitingin sa caller ID.

"Good morning, Alveah! Nagising ba kita?"

Napangiti na lang ako ng mapait ng marinig ang masiglang boses ni Alona. Nagka-ayos kaya silang dalawa ni Ryden, kaya masaya siya?

"A-anong k-kailangan mo?" I cleared my throat so I can speak clearly. Nababadya na naman ang mga luha ko.

Tumalikod ako kay Alona, bumalik ako sa kwarto ko sakto naman na tunawag si Ryden.

"Why?"

"Are you okay?"

Hindi mo kailangan na isipin kung ayos lang ako Ryden, hindi mo kailangan na maging mabait sa akin.

"I just want to remind you that today is our final game. Please watch our game, Alveah, ikaw palagi ang favorite cheer leader ko."

"I think I can't go, medyo masama ang pakiramdam ko," ani ko sa paos na boses.

Some part of me saying I shouldn't go, also a part of me saying go Alveah. Nagtatalo ang isip at puso ko.

"You can do it, andyan naman siya." I cheered. Without him saying anything I hung up.

Nanghihinang nahiga ako ulit sa kama. Matamlay na nakatitig sa kisame na purong kulay puti.

When my phone rang again patabog ko na 'yon na kinuha. Inis na sumagot ako nang hindi tiningnan kong sino ang tumatawag.

"Bakit na naman?" I fired angrily.

"B-bes!" I heard Seirra shock voice.

Nanlaki ang mata ko ng marinig ang nauutal na boses ni Seirra. Napahampas na lang ako ng ilang ulit sa aking mga noo.

"I'm sorry. I didn't mean to shouted at you," I said in guilty tone.

"Are you okay? Ryden said hindi ka pupunta I think he need you here. Do you remember what he said last time?"

Ofcourse I remember.

"Kailangan pa kaya niya ako?"

"Oyy syempre naman kailangan ka niya. Nag-away ba kayong dalawa. Halatang hindi kayo okay, makikinig ako."

Tinakpan ko ang bibig para pigilan ang malakas na hikbi na kumawala sa bibig ko. Ayaw ko na malaman ni Seirra dahil mag-aalala siya sa akin.

"Please Alveah watch there championship game. Pagkatapos nito ay may sasabihin din ako sayo, gusto ko sana na personal. Hihintayin kita sa dati nating pwesto."