DESPERATE NEED

CHAPTER FOURTEEN

Nagising ako dahil hindi ako makagalaw, naiipit ako, idagdag mo pa ang mabigat na nakadagan sa tiyan ko. Iminulat ko ang mata ko at agad na napatingin sa mainit na nakadapo sa puson ko.

Para akong tinakasan ng kaluluwa ng makita ko ang maugat kamay ni Luther na siyang nakahawak sa heating pad. Mabilis akong tumingin sa kaliwa ko, mariin akong lumunok ng sumalubong saakin ang magwapong at seryosong mukha ni Luther.

Fuck! Ang gwapo niya!

Kaya pala sobrang higpit ng yakap niya saakin at sobrang lapit ng katawan niya, dahil pala sa maliit kong kama, pang isahan lang kasi ang kama ko. Bakit ba kasi hindi siya umuwi?

Ilang minuto kong tinitigan ang mukha niya hanggang sa muli kong naramdaman ang antok. Inabot ko ang phone ko sa side table at tinignan ang oras. 11pm. Ilang oras ba akong tulog?

Dahan-dahan kong tinanggal ang heating pad na hawak niya at ipinatong sa side table. Mabuti nalang hindi siya nagising, ang sarap pa naman ng tulog niya, parang ipang araw siyang kulang sa tulog.

Muli ko siyang hinarap ang isiniksik at sarili sa katawan niya. Ang tagal ko din na hindi naramdaman ang init ng katawan niya. Sobrang nakakamiss.

Napangiti ako nang maramdaman ang paghigpit ng yakap niya. Ilang minutong na ganon ang pwesto namin hanggang sa maramdaman ko na hindi ako komportable, hindi ako makagalaw dahil sa liit ng kama ko. Kaunting galaw ko lang ay isa na saamin ang mahuhulog.

Bumuntong hininga ako. dahan dahan kong inangat ang katawan ko at pumatong sa kaniya. Naramdaman ko ang kaunting paggalaw niya. Isiniksik ko ang ulo ko sa leeg niya nang tuluyan na akong maging komportable.

Muli lang akong nagising dahil sa tunog ng alarm ko. Nakadapa ako sa kama, tumingin ako sa katabi ko, pero wala na doon si Luther, siguro ay umalis na. I sighed parang ang sama ng loob ko dahil hindi ko siya naabutan.

Tumayo ako sa kama at dumeretsyo sa cr para maligo. Naalala ko na sabado nga pala ngayon at may trabaho ako kay Luther.

Ipinulipol ko ang tuwalya sa katawan ko, dahil nakalimutan kong kumuha ng damit. Tsk! Saktong pagbukas ko sa pinto ng cr ay siya namang pagpasok ni Luther na may dalang pagkain.

Nanlaki ang mata ko. "A-akala ko ba u-umuwi kana?" Tanong ko.

Uminit ang pisngi ko nang paglandasin niya ang tingin niya sa katawan ko. Mahigpit kong hinawakan ang tuwalya dahil baka mahulog, wala pa naman akong damit sa loob. Tangina!

Mula sa katawan, tumaas ang tingin niya sa mukha ko. Mabilis akong umiwas ng tingin, hindi ko kaya na pantayan ang titig niya, nagiinit ang katawan ko.

"Are you done?" He asked.

I swallowed hard. "M-magpapalit lang ako." Sagot ko at mabilis na kumuha ng damit sa cabinet. Pagkatapos kong kumuha ay hindi kona siya nilingon at agad na pumasok sa cr.

Shit! Nakakahiya!

Pagkatapos kong magpalit ay lumabas din ako agad. Nadatnan ko si Luther na nakaupo sa dulo ng kama habang may kausap sa phone niya.

"What the hell bro! She's your sister! Nababaliw kana ba?" Seryosong saad niya sa kausap niya.

Suminghap ako kaya nalipat ang attention niya saakin. "I'll call you later." Aniya at agad na pinatay ang tawag.

"Is there a problem?" Tanong ko. Umupo ako sa tabi niya habang tinitignan ang mga niluto niya. Ham, egg, hotdog, sandwich and milk. Kumunot ang noo ko. Saan naman niya nakuha ang mga ito? Sa pagkakaalam ko kasi walang ham, hotdog at sandwich ang mini ref ko. Ang meron lang yata ay egg at mga delata.

He shook his head. "Nothing." tipid niyang sagot "Are you okay now? Does your abdomen still hurt?" Tanong niya na may pagaalala.

I smiled softly. "I'm fine, hindi na masakit."

Bumuntong hininga siya na para siyang nabunutan ng tinik sa sinabi ko. "Eat then." Aniya at inilapit sa'kin ang mga pri-ne-pare niyang pagkain.

"Kumain ka din" Pagaaya ko.

"I'm done"

My forehead furrowed. "Anong kinain mo?"

"Cupcake" simpleng sagot niya. Tumango nalang ako.

"Pwede bang makisabay sayo mamaya?" Kagat labi kong tanong. Sayang kasi ang pamasahe ko kung mag ta-taxi pa ako, e pwede naman ako sumabay sakaniya.

"Why? Are you going somewhere?" Tanong niya. I rolled my eyes

"Duh! Sabado ngayon, may trabaho ako sayo!" Supladang sabi ko. Ang aga-aga naiinis nanaman ako sakaniya!

He chucked "No need baby. Magpahinga ka nalang dahil baka sumakit nanaman 'yang puson mo." Aniya.

"Ayoko, hindi ako mapapakali kapag nandito lang ako." Giit ko. "Gusto ko magtrabaho."

"Wala ka namang lilinisan sa kwarto ko." Saad niya.

"Anong wala?! Magpapalit ako ng bed sheet mo!" pagmamatigas ko.

He sighed heavily. "Manang already changed the bedsheets in my room, kaya wala ka ng lilinisan." sagot niya. "Ako nalang trabahuin mo..." Saad niya na ikinalaki ng mata ko bago pa ako umangal ay naunahan na niya ako.

"....o ikaw nalang ang tatrabahuin ko?" Tanong niya habang may naglalarong ngisi sa labi niya.

"Shut up!" Hindi ko napigilan ang inis ko at na bulyawan ko siya. Umakyat yata lahat ng dugo ko sa aking pisngi!. Bwisit na Luther!

"What?" Inosenteng saad niya habang malakas na tumatawa. "So ano nga? Tatrabahuin mo ako o ikaw--"

"Syempre ako! Ako ang tatrabahuin mo!" Putol ko sakaniya. Nanlaki ang mata ko nang ma-realized ko ang sinabi ko! Shit ka talaga Eva!

Mabilis kong tinakpan ang mukha ko gamit ang dalawang kong kamay, nakakahiya! Bwisit! Parang gusto ko nalang umiyak dahil sa kahihiyan na sinabi ko! Ano ba kasing pumasok sa isip ko?!

Mas lalong umiinit ang pisngi ko dahil sa lakas ng tawa niya. Sayang saya pa siya! Tangina mo Luther!

Naramdaman ko ang paglapit niya saakin. Kusa namang tumayo ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang ulo niya sa leeg ko.

"Darn it! You're so cute!" saad niya habang tumatawa sa leeg ko! Parang gusto ko nalang siyang sapakin dahil sa inis at hiya! "Tumatayo ang alaga ko sayo." Saad niya na nagpa estatwa saakin.

Biglang nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. What did he just say?  Ang hiya at inis na nararamdaman ko kanina ay napalitan ng gulat at pagkamangha. Inalis niya ang nakasiksik niyang ulo sa leeg ko at mapupungay na matang tumingin saakin.

"What?" hindi makapaniwalang saad ko.

He bit his lower lip. "Tatrabahuin na ba kita?"

Oh shit!

VOTE AND COMMENT ARE HIGHLY APPRECIATED!