ငါလေးကတာဝန်ကျေတဲ့ဇနီးလေးနဲ့မေတ္တာရှင်မိခင်ဖြစ်လာတယ်[ဘာသာပြန်]

*166* ငါတို့ယောက္ခထီးကြီးကိုသွားတွေ့ရအောင်

ချီလန်က ဒီနေရာမှာရပ်သွားတာကြောင့် ရုန်ယိက မေးလိုက်သည်။
"သူတို့ကို ဘယ်လိုနည်းလမ်းနဲ့ကာကွယ်ပေးမှာလဲ.. သူတို့မကြိုက်တာတွေ လုပ်ပြီးတော့လား.. ဒါမှမဟုတ် သူတို့ကို ထိခိုက်စေမဲ့ကိစ္စတွေ သူတို့ဘေးနားက လူတွေကို ထိခိုက်စေမဲ့ကိစ္စတွေ လုပ်ပြီးတော့လား"

ချီလန်က အသံကြားလိုက်တာကြောင့် အနားမှာ တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေတာ သတိပြုမိသွားပြီး ရုန်ယိနဲ့ ရုန်ယိခန္ဓာကိုယ်ကို စိုက်ကြည့်လာသည်။
"မင်းတို့က ဘယ်သူတွေလဲ"

ရုန်ယိခန္ဓာကိုယ်က ရယ်မောကာ
"ငါတို့က မင်းရဲ့ အစ်ကိုကြီးတွေလေ"

ချီလန်က လက်မြှောက်ကာ သူတို့ကို ရေခဲဓားတစ်လက်နဲ့ ချိန်ရွယ်လာ၏။

ရုန်ယိခန္ဓာကိုယ်က အမြန် ဘေးကိုရွှေ့လိုက်ပြီး
"ခင်ဗျား ကျွန်တော်တို့ကို အစ်ကိုကြီးလို့ခေါ်နေတဲ့အချိန်ကို ပိုသဘောကျတယ်"

သူ့မှတ်ဉာဏ်တွေက နောက်ပြန်ဆုတ်နေပေမဲ့ သူ့ကျင့်ကြံဆင့်ကတော့ ဒီအတိုင်းရှိနေသေးလေသည်။ ရုန်ယိက သူ့အတွေးတွေကို သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လွှဲပေးလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်တို့မှာ ခင်ဗျားနဲ့ ကစားနေဖို့အချိန်မရှိဘူး ရှောင်ချီရေ.."
ရုန်ယိခန္ဓာကိုယ်က အမြန်လှည့်ကာ ထွက်ပြေးသွား၏။

"မင်းက ဘယ်သူလဲကွ!"
ချီလန်က လိုက်ဖမ်း၏။ အကွာအဝေးတစ်ခုလောက် ရောက်တဲ့အခါ သူ့မျက်ဝန်းတွေက အစောကလိုမျိုး ပြန်ကြည်လင်သွားလေသည်။ သူက ပတ်ပတ်လည်ကို ကြောက်ရွံ့စွာလိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ရှေ့မှာ တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေတာ တွေ့တဲ့အခါ အမြန်လိုက်လာ၏။

ရုန်ယိခန္ဓာကိုယ်က သိချင်စိတ်ပြင်းပြစွာနဲ့
"ဘာလို့ သူ့မှတ်ဉာဏ်တွေက နောက်ပြန်ရောက်ပြီး.ငါတို့ကျတော့ မဖြစ်တာလဲ"

"ငါတို့က ခေတ်သစ်ကနေ ရှေးခတ်ကို ကူးပြောင်းလာခဲ့ကြတာလေ.. ငါတို့ ကလေးဘဝက မှတ်ဉာဏ်တွေကို ရောက်ဖို့ ဘယ်လောက်ထိပျံသွားရမလဲဆိုတာ ဘုရားဘဲသိလိမ့်မယ်.. ဒါကြောင့် ရလဒ်ကတော့ ငါတို့မှတ်ဉာဏ်တွေ နောက်ပြန်မဆုတ်သွားတာဘဲ.. ဒါပေမဲ့ ငါတို့လည်း အကွာအဝေးတစ်ခုထိ ရောက်ရင် ကလေးဘဝမှတ်ဉာဏ်တွေဆီ တိုက်ရိုက်ပြန်ရောက်သွားပြီး တဖြည်းဖြည်း မူလမှတ်ဉာဏ်တွေဆီ ပြန်ရောက်သွားလိမ့်မယ်"