The Melody Of The Story ✔️

Chapter 18 Family Bonding

Bavina's POV

"Shayneee!!!"

"Aray ko, Ate naman! Ang aga-aga!" angil nito saka tinakpan ang mukha niya gamit ang unan niya.

Tinanggal ko ang kumot na nakapulupot sa kaniya at ang unan niya.

"Sinong may sabing pakialaman mo ang gamit ko?! Isusumbong kita kay Papa, ha! Bumangon ka riyan, d*monyo ka talagang bata ka!" sigaw ko saka hinila ang kamay niya para bumangon.

"Ate! Inaantok pa ako!"

Hindi ko siya pinansin at hinila ko siya papalabas ng kwarto niya.

"Pa, si Shayne pinapakialaman ang gamit ko!" sigaw ko kay Papa na nasa kusina at handa ng umalis para pumunta sa restaurant.

"Shayne, ano ba naman 'yan! Tigilan mo nga ang Ate mo!" Sinamaan niya ako ng tingin pero binelatan ko lang siya.

"Isa pang pakialaman mo 'to, babawiin ko mga binili natin kahapon," sambit ko sa kaniya, inambahan niya ako na susuntukin pero nakita 'yon ni Papa at binatukan siya kaya natawa ako, lalo niya tuloy akong sinamaan ng tingin.

I accidentally read Paul's messages, then I saw my message--- or should I say Shayne's message saying 'I missed you'. That really makes my blood boil!

Baka mag-assume na naman siya at lalong hindi ako tigilan sa pangungulit. Pumunta ako rito para makapag-relax at umiwas kay Paul, pero dahil sa pakialamera kong kapatid, mukhang 'yan pa ang magiging dahilan para lalo siyang mangulit!

Dapat talaga ay naglagay ako ng password bago dumating rito, e!

Napatingin ako sa phone ko nang tumunog ito, he's calling. Sinamaan ko siya ng tingin bago pumasok sa kwarto ko saka sinagot ang tawag niya.

"I'm sorry, my sister messaged you yesterday," bungad ko sa kaniya.

"A-ah, how's your vacation?" tanong nito sa kabilang linya.

"Great, actually I have to hang up now, I'm going somewhere. Thanks for the call." Hindi ko na hinintay ang isasagot niya at pinatay ko na ang tawag.

'Yon lang naman ang gusto kong sabihin sa kaniya para magising siya sa katotohanan.

***

Paul's POV

I sighed when she ended the call without waiting for my response.

Kinuha ko ang notebook ko, I'm actually working with a new song right now but I'm still not yet done with writing the lyrics. Aeron and Josh agreed when they read this, they even teased me why I'm writing a love song.

I told them that I liked Bavina, at first, ayaw nilang maniwala dahil baka nagbibiro lang ako o naguguluhan, 'yan din ang akala ko noong una, but now that she's avoiding me, now that I'm aware that she's far from me, I realized how much I missed her, how much I want to be with her and hug her.

I spent my whole days distracting myself to avoid thinking of her but once I'm alone, I can't avoid reminiscing how all started. I can't avoid remembering her laughs and smile, d*mn, after many years, ngayon ko na lang ulit naramdaman ang gan'tong pakiramdam.

Her smile is like a tattoo in my mind, it's hard to erase.

Napatingin ako nang may nag-notif sa phone ko.

@Seafly published a new update.

I clicked the notification.

"Every corner of the unoccupied dark room makes you feel the melancholy that you're facing. We have no idea how this melancholia started and when it will end for even if we're trying our best to distract ourselves, we can't change the fact that once the sun starts to go down, we would feel the emptiness within us."