Jednako się boję i jednako pragnę,
Nie znam pożądania, znam tylko stratę.
Umiem być smutna, umiem się ranić.
Ty uczysz mnie oddychać, ty uczysz mnie doceniać.
I równo pragnę ucałować te usta i równo schować się pod ziemię.
Chyba znalazłam kogoś dla siebie.
YOU ARE READING
Skrawki i Strzępy
ParanormalAh, jak wspaniałe byłoby bycie pisarzem, gdyby wena dawała nam całe. A jednak daje skrawki i strzępy, strzępy i skrawki. Tak trudne do ułożenia. "Mówią, że jestem szalona. A, to szalony jest wiatr." Żal jednak, gdy wena podsuwa a mózg głupi nie umie...
