တို႐ွည္/ တိုရှည် (Completed)

part 16

ေန႔လည္ ထမင္းစားနားခ်ိန္တြင္ အိုးတစ္
​ေယာက္ သူ႔ဘြတ္ဖိနပ္ေလးအား တစ္စံုတစ္
ေယာက္လက္ထဲကင႐ုပ္ဆီေတြေပသြားတာ
ေၾကာင့္ အိမ္သာတြင္သြားေဆးခ်ိန္ ဖိနပ္အခိုးခံ
လိုက္တာေၾကာင့္ေျခဗလာျဖင့္ ကန္တင္းဘက္
ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ျဖင့္ျပန္လာလိုက္သည္။

* ဟဲ့ သူ႔ေျခေထာက္ကဘာျဖစ္တာလဲ *

* ေအ့ေလ တစ္မ်ိဳးႀကီး *

*တစ္ဖက္တိုေနတာလား အ့ံျသစရာႀကီး႐ုပ္
ေလးဘဲလွတာ *

*ဟုတ္ပ ဖိနပ္ထဲေဖာ့ခံဝတ္ၿပီးလူေတြကိုလိမ္
ထားတာဘဲ*

ကန္တင္းထဲဝင္ဝင္ခ်င္းၾကားလိုက္ရသည့္စကား
သံေတြေၾကာင့္ ျပန္ေျပာရန္ျပင္ခ်ိန္ ျဖဴေဖြးက
အနားေရာက္လာၿပီးေခါင္းခါျပတာေၾကာင့္
မ်က္ေစာင္းသာထိုလိုက္သည္။ သူမတို႔အဖြဲ႔
ႏွင့္မလွမ္းမကမး္ဝိုင္းတြင္ဝင္ဖိုင္ၿပီးေနာက္

" ငါ့ဖိနပ္ကြာ ဘယ္မိမစစ္ဖစစ္ေတြခိုးသြားလဲ
မသိဘူး "

" အိုး ငါ့ထင္တာမမွားရင္ မင္းအေၾကာင္းသိတဲ့
လူကအ႐ွက္ခြဲခ်င္တာျဖစ္မယ္"

ေနာင္ဦးညီေျပာသည္ကိုျဖဴေဖြးကေခါင္းညိမ့္ကာ

"ဟုတ္ေလာက္တယ္ င႐ုပ္ဆီေပတာလဲမ႐ိုးသားဘူး"

" ထားပါ ငါကငါ့ျဖစ္တည္မႉကိုလက္ခံ
တယ္မ႐ွက္ဘူး"

* ဟဲ့ေရ မနက္ျဖန္ ခ်ိဳင္းေထာင့္ဝယ္ခဲ့အလွေလး
ကိုဘက္ေဆာင္ေပးမလို႔*

*ခ္ခ္ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္*

* နင္တို႔ကလဲ ေဒါက္ဖိနပ္ဆိုအဆင္ေျပတယ္
ေလမဟုတ္ဘူးလား သူကအေျခာက္ဘဲကို*

အိုးတစ္ေယာက္သည္းမခံႏိုင္တာေၾကာင့္သူမ
တို႔နားသြားရပ္ကာ...

" ငါ့ေျခေထာက္ကို နင္တို႔ရြက္ထားရလို႔လား
လူတိုင္းကျပည့္စံုတာမ႐ွိဘူး နင့္႐ုပ္ကိုလဲမွန္ထဲ
ၾကည့္ေက်ာင္းေပ်ာ္႐ုပ္နဲ႔ေက်ာင္းၿပိဳမွဘြဲ႔ရမဲ့႐ုပ္
နင္ကက်သြားကငါ့ကိုလွမ္းခုပ္မိေတာ့မ
တက္ဘဲ ၿပီးေတာ့နင္ နင္ကက် လိပ္ခါးဖားဖင္
ကိုယ္လံုးနဲ႔ အားေနရင္ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္႐ွာေန
လိုက္သူမ်ားကိုေဝဖန္မေနနဲ႔"