Kanibalizm jest praktyką potępianą przez najbardziej wpływowe kultury świata i przyznawanie się do niego może nie być najlepszym pomysłem. Niezależnie od tego, czy jest gdzieś jeszcze kultywowany, kanibalizm jest wciąż obecny w kulturze. Jest dobrym tematem, wokół którego można budować mity, z powodzeniem przekazywane z pokolenia na pokolenie. Jednym z najpopularniejszych w naszym kręgu kulturowym jest postać Baby Jagi. Według słowiańskich wierzeń porywała ludzi – szczególnie dzieci – mordowała i zjadała ich ciała. Dzisiaj postać Baby Jagi bywa wykorzystywana jako narzędzie do dyscyplinowania nieposłusznego potomstwa.
Siła mitów związanych z kanibalizmem uwidacznia się przez to, że występują w wielu kulturach, przeszłych i współczesnych. Starożytni Grecy kanibalizm przypisywali ojcowi bogów, Kronosowi. Plemiona algonkińskie, zamieszkujące kiedyś tereny dzisiejszej Kanady, drżeli przed Wendigo – człekokształtnym stworem żywiącym się ludzkim mięsem. Maorysi z Nowej Zelandii uosabiali piorun w postaci kanibalistycznej bogini Whaitiri. Kanibalizm wykorzystuje również współczesna popkultura, kreując jednego z najsławniejszych fikcyjnych seryjnych morderców – Hannibala Lectera – lub czyniąc wiedźmy jedzące ludzi jednymi z głównych antagonistów w grze komputerowej o Wiedźminie.
