HER

To The Paradise

No ghost rei that's watching them muna. Let's go to Maldives first! This is also the last-last bonus chapter. Remember na ito po yung special chapters sa book na sinulat ni Rei! See you sa she! <33

Liz's pov,

We're currently on our way to Maldives at ang mga kasama ko ay puro picture dito at picture duon.

Surprise kasi ang results namin. Sila Ate Reese at Ate Jai nga pala ay nakapasa at ngayo'y mga abogada na!

"Masyadong malalim ang iniisip mo... Inom ka muna." Jay sat beside me.

I took the blue lemonade that he offered.

"Thank you."

"Wala yun. Ano ba o baka sino... ang iniisip mo?"

"Alam mo naman na kung sino." I let out a soft chuckle.

"You've moved on."

"I did. Pero masakit pa rin at hindi ko pa rin makalimutan lahat ng sakit na narandaman ko nung hindi na siya gumising sa mga balikat ko. I can still picture it perfectly."

I smiled as I looked over the clear water and the pure white sand below it.

"I get it, Liz. But for now let's have a vacation first. For sure, yun rin naman ang gusto ni Rei.. ang makapagpahinga ka rin."

"Ang problema nga hindi ako binisita ni Rei. But Summ did. She told me that Rei gave her a warm hug that felt so real. Nagsorry rin daw si Rei sa kanya na hindi na niya naantay na maging doctor si Summ."

I started to tear up again.

"Atleast she hugged you."

I nodded.

"Pero unti-unti nakakalimutan ko na ang boses ni Rei.. I think I have to rewatch the videos in her camera."

"Nakakamiss si Rei sobra. Sige na, alone time mo na. Iiyak mo kung kailangan."

He patted my head and I smiled and went back on staring at the ocean.

I took pictures and while taking I whispered,

"Ang ganda, ano? Mahal, Sana nandito ka para makita mo at makasama kita."

I lean my head on my seat and let the tears flow down my cheeks.

I pouted as I laughed at myself.

"Ikaw lang palagi.. Sayo lang ako. Mahal na mahal kita, Mahal ko."

Ang cruel ng destiny sa atin. Kinuha ka pa sakin eh masaya naman tayong magkasama.

"HEY, HEY, LISTEN TO ME!" Tita Sei started.

"Malapit na tayo so check and get your belongis na so wala tayong maiiwan pagbaba sa hotel."

Dali-dali naman silang nagligpit at bumalik sa kanya-kanyang upuan habang ako nanatili lang sa posisyon ko at pinikit ang mga mata ko.

"Rei, magpapahinga muna ang mahal mo. Ang hirap mong bitawan ah... infairness." I laughed and held into my necklace that has Rei's ashes.

Actually we all have rei in our selves. The boys in their bracelets, And us girls have it on our necklaces. Kaunting ashes lang yung sa kanila while yung akin talaga nagcocontain ng marami.

Ganito ka kamahal dito sa lupa, Mahal. Willing kaming dalhin ka kahit saan kami magpunta kasi ito ang pagmamahal.. Kahit wala ka na, naniniwala pa rin kaming kasama mo pa rin kami!

Nang tumigil ang sinasakyan namin ay ako na ang huling bumaba tapos nang makarating ako sa may hagdan ay hinawakan ni Tita ang likod ko.

"Great job, Anak. Nalabas mo.. ganyan lang lagi ah? Iyak lang kung hindi kayang ihandle. Wala namang masama duon."