Anti romantik |vmin

"Yıllar geçmiş hislerimin üzerinden"

Geldiğimiz lunaparkla ağzım açık bir şekilde oyuncaklara bakıyordum. Tanrım burası çok yüksekti.

"Hoşuna gitti mi?"
"Hayır."

Korkmuş bakışlarımla yanımda durup oyuncaklara bakan Taehyung'a döndüm.

"Burası acayip korkunç."
"Yapma. Altı üstü dört beş tane yüksek oyuncak var."

Bana parıldayan gözleriyle döndü. Bakışlarımız kesişince parıltılarının yerini endişe kaplamıştı.

"Hey, sen iyi misin?"
"Taehyung burası çok yüksek. Ve korkunç. Neden bu kadar yüksek ve korkunçlar ki?"

Yükseklikten korkuyordum çünkü sanki düşecekmişim gibi hissederdim. Ve ben ölmekten acayip derecede korkan biriyim.

"Güvenli mi ki bu aletler? Bu kadar yüksek olduklarına göre değiller tabiki. Tanrım ben hangi akılla buraya gelelim dedim ki?!"
"Jimin sakin ol."

Omuzlarımı kavrayıp kendisine döndürdü Taehyung.

"Ben yanındayım. Sana zarar gelmesini engellerim."
"Ama nasıl? Yere doğru düşerken ne yapabilirsin ki? Tanrım düşüncesi bile korkunç."
"Arkandan atlarım."

Nefeslerim sıklaşıyordu. Aklımdaki senaryolar beni korkutuyordu ama Taehyung'un dediğiyle sık olan nefeslerimi düzelmeye çalışmıştım.

"Arkandan atlar ve sana sıkıca sarılırdım. Böylece yere çakıldığımızda sen en az hasarı almış olacaksın."
"Ama sen-!"
"Ben bir betayım. Senden bir tık daha hızlı iyileşebilirim. O zaman diliminde de sen bana bakarsın."

Bana güven verici şekilde gülümsedi. Ben de derince nefes alıp verdim. Artık daha sakin hissediyordum.

"Şimdi daha sakin misin?"
"Evet. Ama hala onlara binmek istemiyorum."

Bana güldü.

"Sorun değil. Zaten buraya gelmekle hata yaptım. Yükselik korkun olduğunu unutmuştum." Diyerek mahçupça gülümsedi.

"Sorun değil. Bazen çok fazla kafamdaki fantezilere inanıyorum."
"Bunun yerine sahile gitmeye ne dersin?"
"Sahil mi?"

İşte şimdi dikkatimi çekmişti.

•••••••••••••••#•••••••••••••••••#••••••••••••

Otobüsten inip sertçe esen rüzgarla karşılaştık.

"Tanrım, bindiğimizde bu kadar rüzgar yoktu?"
"Deniz kenarı eser."
"Evet ama yazdayız?"

Yanımdaki uzun boylu arkadaşım omuz sikti.

"En azından çıkınca terlemeyeceğiz."

Göz devirdim. Taehyung hakkında bir bilgi vereyim size. Küçükken de bu kadar pozitif bir kişiliği vardı. Bu yüzden her zaman başına bela açardı. Ve genellikle abisi kurtarırdı onu.

Ne? Benim kurtaracağımı falan mı sandınız? Komik olmayın ben bir omegayım. Daha kendimi bile koruyamazken beta arkadaşımı nasıl koruyayım?

Taehyung kolunu omzuma atıp beni denize doğru yönlendirdi.

"Yine daldın gittin ya."
"Hayır, dalmadım."
"Öyleyse ne hakkında konuştuğumu söyle."
"Yeni çıkan konsol oyunu." Diye salladım. Genelde ondan bahsedip dururdu.
Göz devirdiğini gördüm.

"Hayır seni yalancı. Hiçbir şey hakkında konuşmuyordum."
"O zaman ne diye bana soruyorsun?"
"Aklının burada olmadığını sna göstermem gerekiyordu."
"Buna gerek yoktu."