Part 7(uni)

474 51 23
                                    

yoongi နာကျင်မှုများ နှင့်သာ မနက်ခင်းကို စတင်ခဲ့ရသည်...။

နာမှာပေါ့...ကြာပွတ်နဲ့ ရိုက်တာလေ...ပန်းနဲ့ ပေါက်တာမှ မဟုတာ...

သူ့ပုံစံက မှောက်လျက် အနေအထားမို့...နဲနဲတော့ သက်သာတယ်လို့ ပြောရမည်...။

ခဏကြာတော့... အခန်းထဲကို တယောက်ယောက် ဝင်လာသည်...။ကိုယ္က မထနိုင်တော့ ထ မကြည့်တော့ပါ...။

အစက ဘယ်သူမှန်းမသိပေမဲ့...တဖြေးဖြေး နီးကပ္လာတဲ့...ကိုယ်သင်းရနံ့ကြောင့်...သူ့သခင်မှန်း သူသိလိုက်ပါပီ...

''yoongi သက္သာလား...''

''ဟုတ်...သခင် သက်သာပါတယ်... ''

''အိန်းကျီ မဝတ်ပေးထားတာ...တမျိုးမထင်နဲ့နော်...
အိန်းကျီ ဝတ်ပေးထားရင်...ဒဏ်ရာတွေကို ထိပီး...မင်းနာနေမှာဆိုလို့...''

''ဟုကဲ့ရပါတယ်... ''

''ကိုယ် အိန်းကျီ ယူပေးမယ် နော်...ခဏစောင့်... ''

ခဏကြာတော့ jimin လက်ထဲမှာ အိန်းကျီ အပါးလေးတစ်ထည်ပါလာတယ်...။

''ရော့ ဒါလေးဝတ်လိုက်...''

yoongi ဒဏ်ရာတွေကြောင့် လက်တောင်မလှမ်းနိုင်ပါ...
အိန်းကျီကို ဘယ္လို ဝတ်ရပါ့....

''ဟိုလေ...သခင်... ကျနော်... ''

''ကိုယ််နားလည်ပီ...လာ ကိုယ်ဝတ်ပေးမယ်...''

''ကျေးဇူးပါ သခင်... ''

yoongi ကို လုပ္စရာရွိတာ လုပ်ပေးပိီးတော့...

''ဆန်ပြုတ်သောက်လိုက်နော်...ကောင်လေး ''

jimin ပုံစံက မနေ့က ပုံစံနဲ့ လားလားမွ မဆိုင်.....

''မသောက်လို့...မရဘူးလားဟင်... ကျနော် မကြိုက်ဘူး...''

''မကြိုက်လဲ သောက်ရမှာပေါ့...နေမှ မကောင်းတာ... ''

''ဒါ...ပေမဲ့...''

''ဒါ ငါ့အမိန့်ပဲ...သောက်ဆိုသောက်...''

''ဟု...ဟုကဲ့ သခင်... ''

''လာ...ငါခွံပေးမယ်...''
..........

သောက်လို့ ပီးပီပေါ့ကွယ်...

''yoongi....''

''ဟုတ်...သခင်...''

သခင့္အ႐ုပ္ေလး(အမိန္႔)Where stories live. Discover now