Ölümsüz bir aşk,
Karşı konulamaz bir histi bu duygu.
Yağmurlu ve çaresiz bir günde,
Kelebeğin papatyaya mührüydü bu.
Lotuslar ağlarken,
Temiz yapraklarından,
Rüzgâr eserdi,
Bilinmeyen bir aşkın ardından.
Tarif edilemez bir yoldu bu,
Yeryüzü ve gökyüzü...
Kelebeğin içinde esen fırtınaların,
Tek dindiricisi, papatyaydı gördüğü.
Tahmin edilemez bir sondu,
Papatyanın öldüğü.
Onun yokluğunda,
Bir hiç oldu kelebeğin mührü.
~Elif~
