'Κατακλυσμένες' ημέρες... (Μελλοντική ιστορία)

Κεφάλαιο 1 (μέρος β)

Η Ράνια γνώρισε τον Νήσιο έξω από τα γραφεία της εταιρείας κοσμημάτων όπου παρευρέθηκε για να περάσει από συνέντευξη για δουλειά. Εκεί πρωτοαντίκρισε τον άντρα με το όμορφο ευγενικό παρουσιαστικό, το  σπινθηροβόλο βλέμμα και την πρόθεση να το διαθέσει  μόνο για εκείνη...

[...]

Θυμόταν καθαρά η Σάσα εκείνη τη μέρα που άφηνε πίσω της το ορφανοτροφείο όπου την μεγάλωσε και ξεκινούσε ένα καινούριο κομμάτι σελίδας στον βίο της...

Η Σάσα δεκαοκτώ χρονών τότε, άβγαλτο ανυποψίαστο κορίτσι  με πάθος και επιθυμία για καινούριες εμπειρίες και γνωριμίες ανακαλύψεων στους τομείς της επικείμενης διαδρομής της... Ήταν τόσο χαρούμενη που ξεκινούσε τότε ένα καινούριο βήμα στη ζωή της, αλλά από την άλλη λυπόταν επειδή η τελευταία φορά που έβλεπε εκείνο το ορφανοτροφείο είχε φτάσει. Δεν θα το έσβηνε ποτέ από τη μνήμη της, καθώς μέσα σε αυτό το κτίριο πέρασε τη παιδική της ηλικία και έζησε στιγμές και στιγμές....ευχάριστες δυσάρεστες αλλά και διδακτικές.

[ Μια αχτίδα ήλιου την διαπέρασε όπως έμπαινε από τις κουρτίνες του επιμελημένου δωματίου της που μοιραζόταν με μερικά ακόμα κορίτσια. Σηκώθηκε, φόρεσε ένα κίτρινο μακρυμάνικο μπλουζάκι, γαλάζια φούστα, καλσόν και σκέπασε το κρεβάτι της. Άδειασε το σκαλιστό κουτάκι με τα τελευταία απαραίτητα αντικείμενα που δεν έπρεπε να ξεχάσει να πάρει μαζί της, αφήνοντας ένα δύο για να τα κρατάνε οι κυρίες του ιδρύματος. Ύστερα φόρτωσε δύο βαλίτσες και άνοιξε τη πόρτα του δωματίου για να κατέβει κάτω στο χώρο της αίθουσας όπου έπαιρναν πρωινό τα μέλη. Έφαγε με τα υπόλοιπα κορίτσια και αγόρια και τους αποχαιρέτησε.

Η κυρία Ελληνόπη τη συνόδευε στο προαύλιο χώρο του ορφανοτροφείου και η Σάσα αφού περιπλανήθηκε στο χώρο κάνοντας το γύρο του κτιρίου, πήγε προς το μέρος της. Η μεσήλικη δεν άντεξε  την φορτισμένη στιγμή να την κατακλύζει και πήρε τα χέρια της Σάσα μέσα στα δικά της.

« Να είσαι πάντα καλά, υγιής, γερή και δυνατή κορίτσι μου, να βάζεις τους στόχους σου σε εφαρμογή και να τους πετύχεις. Να προσέχεις πολύ, γιατί οι κίνδυνοι καραδοκούν εκεί έξω για ένα τόσο νεαρό κορίτσι σαν εσένα. Η ζωή δεν είναι τόσο εύκολη, αλλά οφείλεις να σταθείς δυνατή ».

« Σας ευχαριστώ κυρία Ελληνόπη, φυσικά θα προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ, για να χτίσω τη ζωή μου όπως την ονειρεύομαι και επιθυμώ » της δήλωσε περήφανα και ονειρικά-για το μέλλον της- η νεαρή. 

Τι να εννοούσε η μεσήλικη κυρία για τους κινδύνους που καραδοκούσαν και παραμόνευαν εκεί στη ζωή; Η Σάσα δεν διέθετε χρόνο και επιθυμία να λαμβάνει υπόψη της συμβουλές και παραμυθένιες φιλοσοφίες που συμμερίζονταν οι μεγαλύτεροι άνθρωποι σε ηλικία. Ωστόσο ίσως και να είχε δίκιο κάπου κάπου η κυρία Ελληνόπη...Το κορίτσι θα το μάθαινε με οδυνηρό και επίπονο τρόπο...

Συνεχίζεται (αναμένονται προσθήκες στο κεφάλαιο)