Κεφάλαιο 4

29 5 2
                                    

 Ο Νήσιος δεν είχε ψυλλιαστεί και αισθανθεί την παρουσία της αρραβωνιαστικιάς του, παρασυρμένος καθώς ήταν στο ηδονικό φιλί που αντάλλαζε με την ερωμένη του. Της Ράνιας όμως η καρδιά κόπηκε στα δύο. Η τσάντα της έπεσε στο πάτωμα και ο θόρυβος της πτώσης μόνο τότε 'αποκάλυψε' τη παρουσία της. Ο Νήσιος είχε μείνει άφωνος και κάτασπρος να τη κοιτάζει, ενώ η κοπέλα που φιλούσε δίπλα του είχε ακόμα τα χέρια της στο στέρνο του και χαμογελούσε με θριαμβευτική κακία. Η αρραβωνιαστικιά του κατάφερε απλώς να ψελλίσει με δυσκολία την ερώτηση: « Πως μπόρεσες;» Τα δάκρυα της έτρεχαν σαν χείμαρρος και βγήκε τρέχοντας σαν σίφουνας από τα γραφεία της εταιρείας. Ο Νήσιος δεν πρόλαβε να την πιάσει και να της εξηγήσει παρά μόνο έμενε πίσω στο διάδρομο έξω από τις αίθουσες, να φωνάζει μετανιωμένος και πικραμένος το όνομα της. Βροχή είχε ξεκινήσει εκείνη την ώρα κατά τύχη και η Ράνια που είχε σταματήσει για να αναπαυτεί σε ένα πάρκο, δεν μπορούσε να βρει κατάλληλο καταφύγιο πέρα από τα δέντρα. Περίφερε το βλέμμα της προς όλες τις κατευθύνσεις  για να παρατηρήσει το πάρκο  στο σύνολο του και συνέχιζε να δακρύζει μελαγχολικά. Τα δάκρυα της, δάκρυα θρήνου για την απώλεια της αγάπης.

Ο Νήσιος κατάφερε να τη προλάβει έστω και σε αυτή τη τόσο μακρινή τοποθεσία κ τη πλησίασε. Τα μάτια της δακρυσμένα ακόμα, μελαγχολικά, στεναχωρημένα τον κοιτούσαν με παράπονο (Διάβασε είδε στην έκφραση των ματιών της εκτός από πόνο λύπη παράπονο)

« Μπορεί να φαίνεται γελοίο αλλά θα σου ξανα θέσω την ερώτηση: Πως μπόρεσες;» 

« Αγάπη μου σου ζητώ ειλικρινά και ταπεινά συγνώμη δεν ήξερα ότι θα έκανες έφοδο στο γραφείο μου. Ήταν κάτι που δεν περίμενα με τίποτα ομολογώ »

« Και αφού σου ήταν απρόσμενο, σχεδίαζες με την ερωμένη σου χίλια διάφορα όπως το που θα πηγαίνατε για έξοδο, που θα βολτάρατε, πόση ώρα θα περνούσατε...»

« Ράνια μου » πάσχιζε να τη διακόψει ο Νήσιος που καταλάβαινε και διαισθανόταν τη λύπη της.

« Σε ποιο δωμάτιο ξενοδοχείου ή οικία  θα κάνατε έρωτα!» ξέσπασε με σφοδρή φωνή και αυταρχικό βλέμμα η κοπέλα και συνέχισε: « Αλλά εγώ εμφανίστηκα στο γραφείο και σας χάλασα τη στιγμή και τα σχέδια που θα κάνατε πίσω από τη πλάτη μου και θα με χλευάζατε κοροιδευτικά σίγουρα »




«Κρίμα ένας τέτοιος μεγάλος και δυνατός έρωτας να τελειώσει έτσι » έλεγαν οι φίλοι και γνωστοί της που αν μη τι άλλο δεν ήθελαν με τίποτα να χάσουν την λαμπρή τελετή του γάμου που θα ένωνε παντοτινά όπως ήλπιζαν το ζευγάρι και θα βοηθούσαν να ξεπεραστούν οι λύπες και τα μέχρι τώρα προβλήματα του. Ειδικά αν στέκονταν μπροστά στον ιερέα και ψηλά στο βήμα θα ήταν να στέκονταν μπροστά στο πλούτο της αγάπης τους και κατά συνέπεια θα τα ξεχνούσαν όλα.

'Κατακλυσμένες' ημέρες... (Μελλοντική ιστορία)Where stories live. Discover now