'Κατακλυσμένες' ημέρες... (Μελλοντική ιστορία)

Kεφάλαιο 5

Η Ράνια είχε αποφασίσει να δώσει μια ευκαιρία στον Νήσιο  και από τότε που τα ξαναέφτιαξαν δεν το μετάνιωνε. Η καθημερινότητα της γινόταν και πάλι όμορφη και δεν πρόκειται να παραμέριζε την ευνοϊκή της χαρά.

Η αγάπη της για τον Νήσιο και η ώρα που περνούσε μαζί του αποτελούσε ένα ανεκτίμητο δώρο που δεν θα παρατούσε ποτέ για οποιοδήποτε άλλο στον κόσμο. Δεν την ενδιέφερε που οι γονείς της-κυρίως η μητέρα της- συνέχιζαν να μην συμπαθούν και αποδέχονται τον γαμπρό τους. Έφτανε που η ίδια τον έβλεπε σαν δικό της άνθρωπο εκτός από μελλοντικό σύζυγο και ίσως πατέρα των παιδιών τους. Ένας Σαββατοκύριακο το ζευγάρι επέλεξε να ηρεμήσει πηγαίνοντας διακοπές σε ένα τουριστικό μέρος και στη βίλα που νοίκιασε ο νέος. Το πρωί η Ράνια ξυπνούσε πριν τον Νήσιο και ευχαριστούσε τον θεό, το απέραντο παν καθώς δεν θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά τα χαρμόσυνα και θετικά στη ζωή της δίχως τα σχέδια του. 

Οι οικογένειες τους και κυρίως η μαμά του Νήσιου ζητούσαν να παντρευτούν μια νύχτα με κοραλί ηλιοβασίλεμα γιατί θεωρούνταν μια πολύ ρομαντική περίπτωση. Η Ράνια ένιωθε απώθιση για το ηλιοβασίλεμα και δεν θα το αντίκριζε ποτέ ξανά...επειδή τέτοιο απόγευμα ήταν που ανακάλυψε τη πρώτη της ζήλεια και αντιπάθεια για τη φίλη της.

Η Ράνια υποπτεύθηκε τη φίλη της για εκείνο το δυσάρεστο και 'αποκρουστικό' που άρχιζε τελευταία να βαραίνει τον μυαλό της, αλλά δεν της αποκάλυψε τίποτα. Συνέχισε να παίζει θέατρο πως όλα πήγαιναν ιδανικά στη σχέση τους, πως πιστεύει σε όσα της έλεγε η τόσο καλή κ εμπιστευτική φίλη της...

Η Σάσα έλαβε μια αλληλογραφία από ένα φιλικό της ζευγάρι που της ζητούσε να μεριμνήσει σε κάποιο μέρος για το παιδάκι τους επειδή παρόλο που είχε γονείς, ήταν 'ανάπηρο' ανήμπορο κακόμοιρο και αδύνατο να δεχτεί φροντίδα από εκείνους. Φτωχοί και χρεοκοπημένοι και οι δύο έτσι ξαφνικά και απρόσμενα όπως συμβαίνουν μερικές φορές στη ζωή μας, βρέθηκαν χωρίς στέγη, περιβάλλον και εφόδια για να συνεχίσει να επιζεί, να ελπίζει και να μεγαλώνει το κοριτσάκι τους. Ήξεραν πως η Σάσα είχε εμπειρία και κράτησε επαφές με ορφανοτροφεία μιας και δούλεψε τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης της ως υπάλληλος ψυχαγωγός για τα μικρούλια ορφανά γι αυτό και η κοπέλα πολύ ευχαρίστως επικοινώνησε άμεσα με ένα ορφανοτροφείο με σκοπό να παραλάβει το παιδί. Δεν ήταν όμως ο σκοπός της αυτός. Προθυμοποιούταν στη πραγματικότητα αν δεν βρίσκονταν οι κατάλληλοι και σωστοί γονείς για τη μικρή μέσα σε διάστημα μισού χρόνου, να αιτηθεί άδεια για υιοθεσία και να τη πάρει στο σπίτι της. Ένα δικό της σπίτι- όπου θα συνέχιζε η αγάπη, η στοργή και η προστασία και δεν θα υποχρεούνταν να τα στερείται για μήνες και έτη-θα αποκτούσε η μικρή κατά επέκταση αφού άνηκε στην υποψήφια κηδεμόνα της.