Truly Desire

~6~

Μερικές μέρες μετά με φωνάζει ο πατερας μου στο γραφείο του γιατί θέλει να μου μιλήσει

Ωχ Θεέ μου ελπίζω να μην θέλει να μου πει παλι για αυτό το γάμο γιατί ειλικρινά δεν έχω καμία απολύτως όρεξη να τσακωθώ παλι

Με τον Antonio δεν μιλάμε καθόλου μόνο αγριοκοιταζουμε ο ένας τον άλλον όταν βλεπόμαστε

Κατεβαίνω κάτω και παω στο γραφείο του πατέρα μου αφου παρω το οκ μπαίνω μέσα και αρχίζει να μιλάει

Seb: princesa μου αυριο γίνεται μια πολυ σημαντική δεξίωση στην οποία θα πρεπει να είμαστε και εμείς

Μου λέει και καταλαβαίνω αμέσως πως παλι θα βαρεθώ την ζωή μου

Val: Πρέπει να ερθω και γω;

Ρωτάω τελείως απρόθυμα αφου βαριέμαι αφόρητα

Seb: εννοείται πως πρεπει να είσαι και εσυ, μαζί με τον άντρα σου εννοείται

Λέει και αμέσως αρχίζω να εκνευρίζομαι

Val: καλά θα είμαι στην δεξίωση αλλά μην περιμένεις να ανέχομαι και τον Ιταλό

Του λέω και δεν απαντάει αφου ξέρει πως θα τσακωθουμε αν συνεχίσει

Φευγω και παω στο δωμάτιο μου, αφου έχει περασει κάποια ώρα χαζεύοντας στο κινητό μου, λέω να παω κάτω και να φάω τίποτα

Κατεβαίνω μπαίνω στην κουζίνα και βλέπω έναν Antonio χωρίς μπλουζα να τρώει ένα μήλο ενώ στηρίζεται στον πάγκο της κουζινας και χαζευει το κινητό του

Πωω αυτό το σώμα του όμως σκέτη κόλαση, σε κάνει να θες να το κοιτάς και να μην μπορείς να αντισταθείς, θες να αφήσεις φιλιά κατά μήκος των κοιλιακών του και...

Ξυπνά Val τι κάθεσαι και σκέφτεσαι

Λέω από μέσα και καταλαβαίνω πως τόση ώρα κάθομαι και τον χαζευω σαν χάνος

Ant: Ξέρεις αμα σου αρέσει τόσο πολυ αυτό που βλέπεις μπορείς να μου το πεις

Λέει με ένα στραβό χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπο του

Val: Ποιο? Αυτό? σιγά έχω δει και καλυτερα

Λέω και τον βλέπω να αρχίζει να με πλησιάζει σε επικίνδυνο βαθμό
Εγώ ασυναίσθητα κάνω πισω βήματα μέχρι που βρίσκω στον τοίχο

Ant: Τότε tesoro γιατί δεν σταματάς να με κοιτάς

Λέει μπροστά μου και ο τυπος ειναι κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής

Val: δε.. δεν.. σε... κοι... κοιτάω

Λέω και όπα κάτσε γιατί τραυλισα
Αυτός φυσικά και το καταλαβαίνει και συνεχίζει να χαμογελάει στραβά λέγοντας

Ant: βλέπω tesoro χάνεις τα λόγια σου όταν είσαι κοντά μου... βέβαια δεν σε κατηγορώ οποιαδήποτε στην θέση σου θα το έκανε

Λέει με σιγουριά για τον εαυτό του και ωχ θεε μου ποσο μεγάλη ψωνάρα παίζει να είναι

Val: ασε μας αγοράκι μου.. αυτά πες τα σε κανένα κοριτσάκι από αυτά που προσπαθείς να πηδήξεις και δεν σου κάθονται

Λέω και τον σπρώχνω για να φυγω αλλά λίγο πριν φύγω τον ακουω να λέει στον εαυτό του

Ant: Μόνο εσυ δεν μου κάθεσαι αλλά θα δουμε για ποσο ακόμα

Χαμογελάω ξέροντας πως δεν πρόκειται ποτε να συμβεί αυτό