Truly Desire

~24~

Antonio's POV

Έχουν περάσει δυο μέρες από όταν γυρίσαμε από την Ρωσία και ακόμα όταν θυμάμαι όσα έγιναν εκεί τα νευρα μου χτυπάνε κόκκινο

Σήμερα επιτέλους θα βγει και η Valeria από το ιατρείο και θα μπορέσει να επιστρέψει στην καθημερινότητα της

Καθόμαστε έξω από το δωμάτιο της και περιμένουμε να βγει μαζί με τον γιατρό

Εντωμεταξύ δεν έχει ιδέα για το ποιος της το έκανε αυτό όπως επίσης και ότι πήγαμε στην Ρωσία και ότι η Anastasia είναι νεκρή, κάποια στιγμή ίσως το μαθει, ίσως παλι και όχι

Μόλις ανοίγει η πορτα και βγαίνει από το δωμάτιο η μητέρα μου τρέχει και την αγκαλιάζει

Ros: mia figlia δεν ξέρεις ποσο χαίρομαι που είσαι καλά (κορη μου)

Ανταποκρίνεται στην αγκαλιά της και μετά την πλησιαζει ο αδερφός μου

And: επιτέλους ρε συ μου είχες λείψει, δεν είχα με ποιον να γελάω γιατί αμα περίμενα από τον αδερφό μου σώθηκα

Στο άκουσμα αυτόν τον λέξεων αρχίζουν όλοι να γελάνε ενώ ο Andriano κέρδισε ενα δολοφονικό βλέμμα από εμένα

Valeria's POV

Μόλις βγήκα από το δωμάτιο όλοι με περίμεναν απέξω και με καλωσόρισαν ενώ για λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια μου έπεσαν πανω στα μάτια του Antonio και νομίζω μπόρεσα να διακρίνω κάτι ανάμεσα σε χαρά και ανακούφιση αλλά και παλι δεν είμαι σίγουρη

Val: Σας ευχαριστω ολους και αλήθεια λυπάμαι αν σας τρόμαξα

Ros: Η αλήθεια είναι πως τρομάξαμε αρκετά κορίτσι μου αλλά ειδικά ο Antonio ήταν χάλια

Λέει η μητέρα του και τότε βλέπω τον Antonio που την κοιτάει με ενα βλέμμα του τυπου "ήταν ανάγκη να το πεις αυτό" εκείνη απλά γελάει και εγώ μενω να τον κοιτάω

Τρομαξε μην παθω κάτι; αλήθεια νοιάζεται;
Και διάφορα άλλα ερωτήματα άρχισαν να τρέχουν στο μυαλό μου

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή του Andriano

And: Τέλος πάντων αντε τώρα πήγαινε να ξεκουραστείς για λίγο γιατί το βράδυ τι εχειιιι;

Ρωτάει μέσα στην τρελή χαρά

Val: τι έχει;

Ρωτάω κάπως ανήσυχα γιατί ποιος ξέρει τι έχει σκεφτεί παλι

And: CLUB

Φωνάζει και αρχίζουμε όλοι να γελάμε, όλοι εκτός από τον Antonio δηλαδή ο οποίος απλά κάθεται και με κοιτάει